Σε ένα τοπίο αρτιστικό διαδραματίζεται η σειρά The Haunting Of Bly Manor. Η δεύτερη σεζόν της σειράς The Haunting, διαπραγματεύεται για ακόμη μια φορά την κλασική ιστορία φαντασμάτων, εμπνευσμένη πάντα από το έργο της Shirley Jackson, The Haunting Of Hill House, με μεγάλες πινελιές από το The Turn of The Screw, του Henry James. Μυστήριο, τρόμος και παραφυσική δραστηριότητα ζωντανεύουν στους περίτεχνους τοίχους μιας άλλης εποχής, λίγο πιο μακρινής, ελάχιστα πιο απτής.

Τα πάντα ξεκινάνε ως της αφήγηση μιας συμπαθητικής κυρίας. Η Danielle, μια μυστηριώδης, μα παρ’ όλα αυτά ενθουσιώδης κοπέλα ζητά εργασία ως νταντά στο Bly, μια έπαυλη λίγο έξω απ’ το Λονδίνο. Τα πράγματα εκεί, άκρως αναχρονιστικά, φαίνεται να ακολουθούν ένα σκοτεινό και απόμακρο ρυθμό. Από τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, μέχρι τη καθημερινή ρουτίνα. Περίεργες συμπεριφορές, απρόβλεπτες αντιδράσεις και ένα είδος μυστικιστικής επικοινωνίας, καταβάλουν τεράστιες προσπάθειες να τρελάνουν την νεαρή νταντά, που κάνει τα πάντα για να γίνει κομμάτι της αυτής της ιδιόρρυθμής “οικογένειας”. Όταν πλέον αντιλαμβάνεται τη πραγματική αλήθεια, προτιμά να ενστερνιστεί και να πάρει πάνω της όλη την ευθύνη. Κι αυτό προκειμένου να μη κινδυνεύσουν τα παιδιά και να αποκατασταθεί η γαλήνη στα όρια του “ζωντανού” κτιρίου.

Μιλώντας για το The Haunting

Δυστυχώς υπήρξε εξ’ αρχής μια άτυπη σύγκριση με το The Haunting Of Hill House. Όντως η δεύτερη σεζόν είναι πέρα για πέρα διαφορετική, εκτός από τον κύριο σκελετό και τη δομή. Το αποτέλεσμα; Φυσικά να απογοητεύσει πολλούς. Ο ίδιος ο δημιουργός της σειράς, Mike Flanagan, πριν τη πρεμιέρα του The Haunting Of Bly Manor, δήλωσε πως ο θεατής πρόκειται να έρθει αντιμέτωπος με κάτι διαφορετικό, κάτι που θα βασίζεται περισσότερο σ’ ένα gothic romance story. Από την άλλη, η παρουσία αρκετών ηθοποιών που πρωταγωνίστησαν και στη προηγούμενη σεζόν, έφερε μια ταύτιση των δύο ιστοριών. Και όχι άδικα. Ο Oliver Jackson-Cohen, για ακόμη μια φορά είχε τον ρόλο του παρακμιακού, ενώ η Victoria Pedretti, ενσάρκωσε έναν χαρακτήρα τόσο δυνατό, όσο το τέλος επέτρεψε. Ωστόσο εξαιρετικές ερμηνείες έλαβαν χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια, συμπεριλαμβανομένων και των δύο παιδιών, που άφησαν με το στόμα ανοιχτό, μεγάλη μερίδα κριτών και θεατών.

Η ιστορία του The Haunting Of Bly Manor είχε μια σπουδαία εξέλιξη, περνώντας μηνύματα με τον δικό της πλάγιο τρόπο. Θέματα που ουδέποτε έπαψαν να απασχολούν τη κοινωνία, όπως η μοιχεία, ο αδερφικός ανταγωνισμός και η σκληρότητα στον επαγγελματικό τομέα, ζωντάνευαν από το τότε, την εποχή της ασπρόμαυρης σκηνοθεσίας, μέχρι το κοντινό χθες, τη δεκαετία δηλαδή του 80. Στοιχειωμένα πρόσωπα, άνθρωποι, καταστάσεις αναγκασμένοι να ζουν σε ένα μέρος ανατριχιαστικό, εγκλωβισμένοι στο παρελθόν τους και αγωνιώντας κάθε λεπτό να ξεφύγουν από αυτό. Είναι τόσο άδικο ένα κακό παρελθόν να αμαυρώνει και να στοιχειώνει ένα κοντινό μέλλον.

Τέλος

Σε καμία περίπτωση το The Haunting Of Bly Manor δεν ήταν απογοητευτικό. Ήταν άλλο ένα ταξιδιάρικο σενάριο σε μονοπάτια ερωτικά, διαφορετικά και ασφαλώς σκαταδιστικά, στολισμένο βέβαια με μια σκηνοθεσία σαγηνευτική και παράλληλα εντυπωσιακά σκηνικά. Πρόκειται για άλλη μια εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, με μάτια που αδυνατούν να δουν στο πραγματικό φως…

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project