Exclusive Content:

O Vangelis δεν είναι πια εδώ…

...μα θα ζει για πάντα στις καρδιές μας.

Όταν ήμουν 17 χρονών (σχεδόν πριν μια ολάκερη ζωή) είδα το Blade Runner του Ridley Scott. Πέρασα ένα ολόκληρο μεσημέρι του Αυγούστου, χωμένη στο κρεβάτι μου, παρακολουθώντας το 117λεπτο αριστούργημα του. Και θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά την καρδιά μου να χάνει λίγο τον ρυθμό της όταν η μουσική γέμιζε τις σιωπές και τα απίστευτα πλάνα. Αφού λοιπόν είδα την ταινία 2 ή 3 ή 8 φορές για να αντιληφθώ όλες τις σημασίες και τα νοήματά της, ξεκίνησα να ψάχνω για αυτόν που «έντυσε» με τους ηλεκτρονικούς του ήχους τις σκηνές.

Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσες ώρες άκουγα το soundtrack της ταινίας. Ούτε πόσα άλλα άλμπουμ του έκτοτε. Αλλά μπορώ να πω με σιγουριά πως αν δεν ήταν αυτός, σίγουρα δεν θα μπορούσα να περιγράψω την λέξη «έκσταση» στη μουσική.

Ο Vangelis λοιπόν, που μας χάρισε απλόχερα τόσο μεγαλοπρεπείς ήχους, δεν είναι πια εδώ και σήμερα θα τον τιμήσουμε μιλώντας για την εξαίσια δουλειά του στον κινηματογράφο.

Vangelis
Πηγή εικόνας: klapatas.medium.com

Μια ζωή που «φώτισε» χιλιάδες 

Ξέρω πως πρέπει να μιλήσω για την ζωή που έζησε. Πού γεννήθηκε. Πώς έγινε αυτός ο τρανός συνθέτης. Ωστόσο ποτέ δεν ένιωθα την ανάγκη να αναλύω για τους εκλιπόντες και ούτε τώρα θέλω να το κάνω. Όχι γιατί δεν τον σέβομαι ή δεν αγαπώ την δουλειά του αλλά γιατί κανείς δεν πεθαίνει πραγματικά αν συνεχίζεις να μιλάς για αυτόν σαν να ήταν εδώ. Και ο Vangelis για μένα παραμένει εδώ. Επομένως, θα περάσω κατευθείαν στην ουσία.

Όπως προείπα, τον γνώρισα μέσα από το Blade Runner. Η συνεργασία του με τον Ridley Scott είναι μια από τις σπουδαιότερες του χώρου. Αλλά αυτό που κατάφεραν αυτοί οι δύο άνθρωποι ήταν πολύ ανώτερο από εισπράξεις εισιτηρίων. Δημιούργησαν μια ταινία-σταθμό, με θεματολογία που ξεπερνούσε τα όρια της εποχής και εστίαζε σε φιλοσοφικά ερωτήματα που αφορούσαν την ανθρώπινη φύση. Με αυτή την μουσική του επένδυση, ο Vangelis θεωρήθηκε η σπουδαιότερη φιγούρα της ηλεκτρονικής μουσικής και όχι άδικα.

Vangelis
Πηγή εικόνας: elmundodelscore.blogspot.com

Αν ακούσει κανείς το soundtrack (είτε όσο παρακολουθεί την ταινία, είτε μόνο του) θα παρατηρήσει την προσοχή στη λεπτομέρεια. Την μαεστρία με την οποία «παντρεύει» το νουάρ στοιχείο με ανατολίτικες προσθήκες στο Tales of Future. Τον εντυπωσιακό τρόπο που καταφέρνει ένα τόσο μηχανικό και άψυχο όργανο όπως το synthesizer, να γίνεται στα χέρια του πολυεργαλείο συγκίνησης, εντυπωσιασμού, δράσης και να συνθέτει το Wait for Me. Το πώς μέσα σε λίγες νότες περιγράφει την απόλυτη ομορφιά στο Rachel’s Song. Να ολοκληρώνει τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα στο Tears in Rain, αφήνοντάς μας στα χέρια του σκηνοθέτη για το φινάλε.

Μα είναι αξιοθαύμαστο πως με άλλα του κομμάτια, κατάφερε να εκφράσει το υπόλοιπο φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Με το Chariots of Fire κατάφερε να αποτυπώσει την ελπίδα σε μια ταινία-ορόσημο για το συναίσθημα. Τον ηρωισμό στο Alexander the Great με το Across the Mountains. Το αίσθημα της δόξας που κουβαλά ένας αποικιοκράτης με το Concuest of Paradise στο 1492:Concuest of Paradise.

Ο Vangelis γενικότερα στη πορεία των ετών, προσπάθησε να δημιουργεί μουσική που θα έδινε ουσία και νόημα στον ακροατή. Είχε πει κάποτε:

Όταν γράφω μουσική για μια ταινία, η έμπνευση μπορεί να προέλθει από το θέμα της και τις εικόνες της καθώς, δεν συμφωνώ ποτέ να συνθέσω για μια ταινία αν δεν μπορώ να προσθέσω μια άλλη διάσταση στην ιστορία της.

Ωστόσο ο συνθέτης μας «ξέφυγε» από την πεπατημένη που χάραξε στο Holywood και δημιούργησε μουσικά σκορ για έργα όπως το L’Apocalypse des Animaux. Με κομμάτια, όπως το La Petite Fille De La Mer, εξερευνάται ο μαγικός κόσμος του ζωικού βασιλείου και προκαλεί δέος σε συνδυασμό με τα πανέμορφα πλάνα του Frédéric Rossif. Ή (για τους λάτρες της φυσικής) για το φανταστικό docuseries Cosmos: Α Personal Voyage και προσφέροντας μας την ευκαιρία να δούμε τον πλανήτη μας αλλιώς και να ερωτευτούμε το theme.

Λέγοντας γεια μα όχι αντίο

Είτε αναφερόμαστε καθαρά για τις ταινίες που συμμετείχε είτε για τα μουσικά «ταξίδια» που μας συνέθετε, ο Vangelis θεωρώ πως αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο με κόσμους που δεν θα μπορούσε να πλάσει ο νους μας. Προσδιόρισε αναμνήσεις και στιγμές της ιστορίας. Έδωσε χρώμα σε καθημερινότητες, συναντήσεις και αναμνήσεις. Παραμένει ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που θα ζει αιώνια σε βινύλια και καρδιές. Εις το επανιδείν!

Vangelis
Πηγή εικόνας: pandoxeio.com

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Κατερίνα Φλωρογούλια
Κατερίνα Φλωρογούλια
Λάτρης των καλών ταινιών, των περίεργων γεύσεων και του κακού χιούμορ. Μηχανικός in the making. Φράση που με κινητοποιεί: "If not me, then who? If not now, then when?"

Latest Articles

Διάβασε επίσης...