ο δρόμος

Ο δρόμος του καθενός. Ξεχωριστός. Με διασταυρώσεις, διακλαδώσεις, κίνηση, άδειος, με μπλόκα, τρέλα, με τροχαία ή χωρίς. Ο καθένας, έχει έναν δικό του δρόμο είτε σύντομο είτε μακρύ. Το θέμα είναι, πως επιλέγεις να τον διασχίσεις και πως θα αντιμετωπίσεις την κάθε κατάσταση.

Μίλησε μου, για τον δρόμο που θες να διασχίσεις. Τον επέλεξες εσύ ή σε τοποθέτησε κάποιος εκεί; Και αν όντως, κάποιος σε έβαλε σε αυτόν το δρόμο είσαι ευχαριστημένος; Ή θες να καρφώσεις κάπου το αμάξι για να ξεφύγεις; Αν θες το τελευταίο, κάτι έχει πάει λάθος…

Έρχονται στιγμές που οι δυσκολίες είναι πάνω από εμάς και η ανηφόρα επίπονη για το πόδι που πατάει το γκάζι. Αν το παρατήσεις από τη πολλή προσπάθεια, χάνεις τον έλεγχο και πέφτεις στη κατηφόρα. Ο πάτος θα ναι εκεί, αν τον έχεις πλησιάσει ξέρεις πως θα ναι… Και σε όψη και μυρωδιά και σε αίσθηση. Το θέμα είναι, να μη κάτσεις καιρό εκεί, γιατί τότε θα γίνεις ένα μαζί του, θα κολυμπήσεις στη λάσπη και σε κάτι άλλο που δεν μου επιτρέπεται να γράψω ( έχει το χρώμα της λάσπης) και θα βουλιάξεις.

Στο δρόμο σου, αρκετοί θα ναι αυτοί που θα θέλουν να σε τρακάρουν και να σε βγάλουν εκτός. Εκεί είναι η στιγμή που πρέπει να σκεφτείς πως θα τους χειριστείς… Θα κάνεις την ίδια κίνηση; Θα απαξιώσεις; Θα αφήσεις να σε στείλουν στο χαντάκι; Ή θα παίξεις τον ψόφιο κοριό με την εκδίκηση να έρχεται αργότερα, μιας και είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο;

Θα σου πω μια ιστορία. Το καλοκαίρι, συνάντησα άτομα που πήγαν να με πετάξουν από τον δρόμο… Δυστυχώς το ένα από αυτά τα κατάφερε. Μαζί με τον έλεγχο του αμαξιού, έχασα και τον συνοδηγό. Ο συνοδηγός είναι μια χαρά, αλλά πλέον δεν μου έχει εμπιστοσύνη και δεν πρόκειται να ξανά γίνει συνεπιβάτης μου. Το κάθε αίσθημα ασφάλειας που είχε μαζί μου, χάθηκε. Το τραύμα ήταν βαρύ, το είπε και ο γιατρός. Κάπως έτσι, οι δρόμοι μας χωρίστηκαν και έγιναν δύο παράλληλες γραμμές, χωρίς κοινό σημείο συνάντησης. Το πρόστιμο το έφαγα. Το ποσό είναι τόσο μεγάλο, που ακόμη το πληρώνω.

Just Ride όπως λέει και η φίλη Lana Del Rey. Κάνε τη διαδρομή που θες εσύ και φρόντισε να δεις εικόνες που στο τέλος του δρόμου, θα τις θυμάσαι με χαμόγελο και όχι με τόσο πόνο. Ο δρόμος του καθενός, είναι μοναδικός, αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε από νωρίς. Εξάλλου, όλα είναι δρόμος…

 

Παρόμοια άρθρα

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

2 COMMENTS

Comments are closed.