Μήπως, αντί να βλέπουμε το φθινόπωρο ως το τέλος του καλοκαιριού, να αρχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε ως μια ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα;
Αποχαιρετώντας το φετινό καλοκαίρι:
Ένα καλοκαίρι μιάς χρόνιας που δεν είχε καμία σχέση με τις προηγούμενες τελείωσε. Προσωπικά μου πήρε πολλά, όλα όσα θεωρούσα τα πολυτιμότερα μου. Όμως η ζωή δεν σου δίνει πάντα τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που θέλεις, αλλά αυτά που χρειάζεσαι. Όσους και όσα δηλαδή, θα σε πληγώσουν, κι έπειτα θα σε αφήσουν. Έτσι για να σε βοηθήσουν, να γίνεις αυτό που είναι γραφτό σου. Άλλωστε, όλες οι καταιγίδες δεν έρχονται στο δρόμο σου, για να τον λερώσουν, κάποιες έρχονται για να στον καθαρίσουν.
Υπάρχει δε και το ακόμα χειρότερο. Η προδοσία. Αυτή ακόμα κι αν περάσει ο καιρός και νιώθεις πια καλά με τον εαυτό σου, αφήνει ένα σημάδι ανεξίτηλο πάνω σου. Ένα σημάδι πολύ σημαντικό όμως για να μάθεις πια να ξεχωρίζεις καλύτερα την πραγματική αγάπη, από αυτή τη δήθεν, την εύκολη που σου πουλάνε. Αυτή που δεν θα άντεχε κάνεις να ζήσει δευτερόλεπτο χωρίς τον άνθρωπο του και δεν θα τον αντικαταστούσε με την πιό τελευταία επιλογή μέσα στα επόμενα τρία δευτερόλεπτα. Γιατί αυτή είναι η αγάπη πού μόνο ξέρει να δέχεται, χωρίς να έχει τίποτα να δώσει πίσω.
Έτσι μου έφερε κι ένα μάθημα, αυτό το καλοκαίρι. Το σημαντικότερο της ζωής μου. Να με προσέχω, να με έχω ψηλά, να με αγαπώ. Αυτονόητο, θα έλεγε κάνεις, μα για μένα δεν ήταν. Γιατί αυτό που ξέρω εγώ είναι πως ό,τι αγαπάς, γίνεται κανονικά το κίνητρο σου, κι όλα τα άλλα περισσεύουν. Αν δεν νιώθεις έτσι, τότε πρέπει να παραδεχτείς ότι σταμάτησες να αγαπάς. Έτσι λοιπόν, μετά και το τελευταίο αυτό μάθημα, αποφάσισα, να με εκτιμώ περισσότερο, ώστε να έχω δίπλα μου και τους ανθρώπους πού θα κάνουν το ανάλογο.
Καλωσορίζοντας το φθινόπωρο:
Όλα αυτα σηματοδοτεί για εμένα το φθινόπωρο, είναι η προσωπική μου πρωτοχρονιά. Για μένα κυριολεκτικά ξεκινάει ένας καινούριος χρόνος της ζωής μου. Είναι η εποχή που μας δίνει μια δεύτερη ευκαιρία, αυτή της αναδιοργάνωσης, του επαναπροσδιορισμού και των νέων ξεκινημάτων. Ξεκινάμε ξανά να ορίζουμε τη ζωή μας εκ νέου. Να προσπαθήσουμε για μας. Για να νιώσουμε καλύτερα με τον εαυτό μας και τις δυνατότητές του μετά. Αυτή είναι η μαγεία του φθινοπωρου. Το ότι σε βάζει σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης. Ανασυγκρότησης ως προς τις υποχρεώσεις σου και πρωτίστως ως προς τον εαυτό σου.
Αντί να αντιμετωπίζουμε το φθινόπωρο λοιπόν, με έχθρα και απογοήτευση, ας το δούμε ως μια ευκαιρία ανασυγκρότησης κι αναπροσαρμογής. Απλά φαντάζει δύσκολο, όπως κάθε νέα αρχή. Μια αρχή στην οποία επιλέγουμε να είμαστε καλύτεροι, σπουδαιότεροι και πιο ώριμοι να προχωρήσουμε. Ας το απολαύσουμε λοιπόν.
παρόμοια άρθρα
Ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο facebook και στο instagram
[…] Μία νέα εποχή, μία νέα αρχή […]
Comments are closed.