Το επικό τέλος της τρίτης τριλογίας ενός από τα μεγαλύτερα και πιο influential franchise όλων των εποχών είναι εδώ!
Περί τίνος πρόκειται
Το Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker (2019) είναι το ένατο μέρος της ιστορίας της “οικογένειας” των Skywalker, και έρχεται να κλείσει την τρίτη τριλογία της σειράς που μεγάλωσε γενιές και γενιές. Πρόκειται για ένα sci fi έπος που σίγουρα εντυπωσιάζει οπτικά, αλλά πέρα απ’ αυτό δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό.
Πλοκή
Είναι πραγματικά δύσκολο να σχεδιάσεις μια επιτυχημένη τριλογία όταν σχεδιάζεις μεμονωμένα τις ταινίες που την απαρτίζουν. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να φτάσει στις αίθουσες μια ταινία που δεν απαντά καμία απολύτως ερώτηση που έθεσαν οι δύο προηγούμενες, αλλά και να δημιουργήσει νέες απορίες που επίσης δεν έχει σκοπό να απαντήσει. Πρακτικά οι ήρωες μας καλούνται να αντιμετωπίσουν την απόλυτη απειλή του Τελικού Τάγματος, το οποίο προκύπτει στην ταινία ως δια μαγείας. Καμία απολύτως εξήγηση δεν δίνεται για την προέλευση του, καθώς σεναριακά χρησιμοποιούνται αοριστίες μέσω της Δύναμης, η οποία πλέον δεν έχει κανόνες και απλά είναι μια αφορμή για τους σεναριογράφους να κάνουν όσα θέλουν χωρίς να μπουν στον κόπο να εξηγήσουν το παραμικρό.
Ερμηνείες
Το cast ενσαρκώνει καλά τους χαρακτήρες του στο βαθμό που του επιτρέπει το εξαιρετικά κακογραμμένο σενάριο. Ειδική αναφορά αξίζει να γίνει στον Adam Driver ο οποίος υποδύεται τον Kylo Ren με απόλυτη πειστικότητα, πολλές φορές χωρίς να χρειαστεί καν να μιλήσει. Είναι ενδιαφέρον πώς οι δεύτεροι ρόλοι δείχνουν να κλέβουν την παράσταση σε μια ταινία γυρισμένη πάνω στους “καλούς”. Εξαιρετική δουλειά γίνεται επίσης από τον Richard Grant που υποδύεται τον διαβολικό στρατηγό του Τάγματος, με τις σκηνές του να είναι μερικές από τις καλύτερες ερμηνευτικά της ταινίας.
Σενάριο
Η ταινία ήθελε απλά να κλείσει την τριλογία που ξεκίνησε με το The Force Awakens του 2015, και αυτό είναι πασιφανές. Δεν υπάρχει αγάπη ή πάθος σε αυτό το project, κανένας σεβασμός για την ιστορία της σειράς και ο στόχος είναι ξεκάθαρος από την αρχή. Να βγουν όσα περισσότερα χρήματα γίνεται. Όπως ήδη αναφέραμε, δεν απαντάται τίποτα που δημιουργήθηκε στις προηγούμενες ταινίες, δεν παίρνονται ρίσκα, και η πλοκή είναι τόσο επιφανειακή που καταντά προσβλητική. Δεν χρειάζεται να έχεις παρευρεθεί στο τραπέζι των αποφάσεων για να καταλάβεις πως το The Rise of Skywalker απλά “τίκαρε” generic κουτιά για να κρατήσει όσους πιο πολλούς μπορεί ευχαριστημένους. Οι παλαίμαχοι χαρακτήρες αντιμετωπίζονται χωρίς βάθος, χαραμίζονται σε ανούσιες σκηνές χωρίς κανένα απολύτως νόημα και χρησιμεύουν μόνο στα να φέρουν τους παλιούς fans για μια ακόμη φορά στο σινεμά.
Σκηνοθεσία
Ο J. J. Abrams πρόσθεσε στο ενεργητικό του μια ακόμη αποτυχία με το συγκεκριμένο entry του franchise. Πέρα από κάποια εντυπωσιακά πλάνα μαχών και μερικά πραγματικά φαντασμαγορικά τοπία, σκηνοθετικά δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Ακόμα και τα πιο θεαματικά πλάνα φάνηκαν αναμασημένα για πολλοστή φορά, χωρίς φαντασία και απόλυτα απλοϊκά για μια ταινία τέτοιου βεληνεκούς. Ο σκηνοθέτης επιλέγει να δώσει υπεράνθρωπες δυνάμεις σε δύο κεντρικούς χαρακτήρες ενώ οι υπόλοιποι απλά τους παρακολουθούν χωρίς ιδιαίτερη συνεισφορά. Τέλος, η αξιοποίηση της Δύναμης ήταν ντροπιαστική, κάνοντας μια “έννοια” όπως αυτή να χάνει κάθε νόημα και να γίνεται λόγος που οι ήρωες απλά δεν πεθαίνουν.
Μουσική Επένδυση
Μουσικά η ταινία είναι επενδεδυμένη υπέροχα. Υπάρχουν σύνθετα ορχηστρικά κομμάτια που δένουν απόλυτα με τη δράση και σε μερικές στιγμές την απογειώνουν. Η χρήση του Imperial March ήταν λίγο υπερβολική λόγω του overplay που είχε, αλλά αυτό ωχριά μπροστά στα υπόλοιπα προβλήματα της ταινίας.
Συμπέρασμα
Η ταινία απογοητεύει ακόμα και ως απλή ταινία. Δεν χρειάζεται να είσαι φαν της σειράς για να καταλάβεις πως ένα ημιτελές έργο δεν αξίζει να χαρακτηριστεί θετικά. Με αμέτρητα plotholes και τρομερά επιφανειακή αντιμετώπιση, καλύτερα να τη δείτε από τον καναπέ σας.
