Λυκαβηττός. Ένα μέρος, πολλές ιστορίες. Ιστορίες που δεν περιορίζονται μονάχα στο πλούσιο παρελθόν της δημιουργίας του, αλλά και στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Κάθε επίσκεψη και μία ιστορία. Πρόκειται για το μέρος που σε μαγεύει από το πρώτο κιόλας λεπτό. Σίγουρα η θέα από την κορυφή του λόφου, σου δημιουργεί ένα αίσθημα ελευθερίας και συνάμα ανεξήγητης χαράς.

Είναι το μέρος που αγαπώ περισσότερο στην Αθήνα. Τα φώτα, οι παρέες, οι μοναχικοί άνθρωποι, οι ιστορίες που μένουν και πάντοτε θα μένουν σε αυτό τον τόπο. Συναισθήματα πολλά, άλλοτε ευχάριστα άλλοτε δυσάρεστα. Όλα όμως βυθίζονται στην πόλη της Αθήνας.

Λυκαβηττός
Πηγή: eirinika.gr
Η ονομασία του

Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, ο όρος “Λυκαβηττός” προέρχεται από την λέξη “λουκαμπέτου”. Πρόκειται λοιπόν για τον βράχο όπου οι Αθηναίοι έβλεπαν κάθε πρωί, από το κέντρο της πόλης, βόρεια του Παρθενώνα και στα ανατολικά τους, τον ήλιο να ανατέλλει πάνω σ’αυτόν. Μάλιστα σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή  η λέξη συνδέεται με το αρχαίο ουσιαστικό «λυκάβας», που σημαίνει «ετήσιος» και αναφέρεται στην ετήσια γιορτή που γινόταν προς τιμήν του θεού.

Ποια είναι όμως η ιστορία αυτού του λόφου;

Για πολλά χρόνια ο λόφος του Λυκαβηττού ο οποίος φτάνει τα 277 μέτρα υψόμετρο, αποτελούσε πόλο έλξης λόγω των συναυλιών που πραγματοποιούνταν. Παράλληλα το θέατρο ήταν ένας από τους λόγους επίσκεψης χιλιάδων Αθηναίων, το οποίο πλέον παραμένει κλειστό.

Ο μύθος υποστηρίζει πως η θεά Αθηνά είχε πάει στην Παλλήνη προκειμένου να φέρει έναν βράχο ο οποίος θα προστάτευε τον Παρθενώνα. Τη στιγμή της επιστροφής της, πληροφορήθηκε την γέννηση του Ερεχθίωνα από την κόρη του Κέκροπα. Μάλιστα η ιστορία υποστηρίζει πως την είδηση, μετέφερε ένα κοράκι, γιάυτό και τα κοράκια έγιναν μαύρα. Ταράχτηκε τόσο πολύ από το δυσάρεστο νέο ώστε άφησε να της πέσει ο βράχος στο μέρος ακριβώς που σχηματίστηκε ο λόφος του Λυκαβηττού.

 Η ιστορία και το σήμερα

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την ιστορία, μετά την Επανάσταση του 1821 ο λόφος του Λυκαβηττού ήταν τελείως  έρημος. Το 1831 ξεκίνησε από τους πρόποδες η συστηματική του λατόμευση. Ιδιοκτήτης του λατομείου ήταν ο Σταμάτης Κλεάνθης, ο ένας από τους δύο αρχιτέκτονες που εκπόνησαν το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας.  Το 1834, που η Αθήνα γίνεται πρωτεύουσα, είχε μόλις 7.000 κατοίκους και περίπου 200 χτισμένα σπίτια,  πολλά από τα οποία που σώζονται μέχρι σήμερα είναι χτισμένα με αυτές τις πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για τον λόφο.

Τέλος, στην κορυφή του λόφου μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ήταν ένα μεγάλο φανάρι. Ήταν ο γνωστός τότε ως «Φάρος της Ειρήνης» και την ύπαρξή του οι Αθηναίοι τη χρωστούσαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο της Ειρήνης που έγινε στην Αθήνα το 1929.  Τελικά, το 1941 καταστράφηκε από τις κατοχικές δυνάμεις των Γερμανών. Σήμερα στη θέση του υπάρχουν μεγάλα σιδερένια κιάλια.

Σήμερα, αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους τουρίστες όσο και για τους κατοίκους της πόλης. Η θέα, η ιστορία του, τα μέρη που υπάρχουν για εξερεύνηση το κάνουν ένα από τα ομορφότερα μέρη της πόλης. Άλλωστε η ομορφιά παντού μπορεί να βρεθεί, ακόμα και ανάμεσα στην πολυκατοικημένη Αθήνα!


Πηγή που χρησιμοποιήθηκε:

  • Λυκαβηττός: Το σήμερα και η ιστορία του μέσα από πρωτότυπες εικόνες και αρχειακό υλικό. Ανακτήθηκε από lifo.gr.

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project