Λένε ότι όταν κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει. Με τα Χριστούγεννα να απέχουν 15 ημέρες, πλησιάζει σιγά σιγά ο απολογισμός της χρονιάς. Ξεκάθαρα, δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα έπαιρναν κάποια τροπή. Ας τα πάρουμε από την αρχή…
Γεια σας και καλώς ήρθατε σε άλλη μία Vintagia Παρασκευής, ύστερα από δύο εβδομάδες. Ζητώ συγγνώμη, αλλά ο στολισμός και η προετοιμασία ταξιδιού, είχαν μια κάποια διάρκεια… Πάμε παρακάτω. Αν κάτι κατάλαβα πολύ καλά την εβδομάδα που μας πέρασε, είναι ότι το να αφήνεις για λίγο τις υποχρεώσεις σου, είναι καλό. Επίσης, το να ταξιδεύεις, έχει χάσει την μαγεία του με τον «υπέροχο» covid. Παρόλα αυτά, αν έχεις την παρέα που ποτέ δεν περίμενες, όλα είναι καλύτερα. Ακόμη και αν τρώτε πρώτη φορά στη ζωή σας πρόστιμο. Επίσης το να «πετάγεστε» σε ένα άλλο σημείο, που δεν ήταν στα σχέδια, έχει αυτό το κάτι που όλοι θέλουμε.
Η τοξικότητα, βλάπτει. Ιδίως, όταν τη δέχεσαι από ανθρώπους που δεν τους επιλέγεις. Αν κάτι άλλο βλάπτει, είναι ο ρατσισμός. Ειδικότερα, όταν γίνεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς, για μια θέση, με βλέμμα του τύπου «σε κάνω ό,τι γουστάρω και δεν το ξέρεις!». Αν κάτι άλλο βλάπτει, είναι να μην κάνεις αυτά που θες είτε από φόβο αποτυχίας, είτε από έλλειψη χρόνου.
Αυτό με τον εβδομαδιαίο επίλογο.
Θα ήθελα πολύ να κλείσω αυτήν τη μικρή Vintagia αναλύοντας την πρώτη παράγραφο. Θα κρατηθώ όμως, για τη στιγμή του καθοριστικού απολογισμού.
Η Τάχα Μου Δήθεν Σοφή Κουκουβάγια, βγάζει τα γυαλιά της, έτοιμη να φύγει. Θα αφήσει μονάχα αυτό, μου το έγραψε η Α. από την Πάρο: «Να τυλίξουμε τον κόσμο γύρω από τα δάκτυλά μας, σαν μια κλωστή ή μια κορδέλα με την οποία παίζει μια γυναίκα ονειροπολώντας στο παράθυρό της» (Fernando Pessoa).
Υ.Γ: Χριστουγεννιαστείτε, γιατί χανόμαστε…
See you…
Παρόμοια άρθρα:
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
