Vintagia Παρασκευής

Γεια σας και καλώς ήρθατε σε μια ακόμη Vintagia της Παρασκευής, της αγαπημένης μας ημέρας. Πως μας είστε; Τι άλλαξε στη ζωή σας; Τι θα θέλατε να μοιραστείτε; Ποιο είναι το παράπονο σας; Βαρεθήκατε και εσείς το lockdown και απλώς θέλετε να πατήσετε το κουμπί του fast fοrward, μπας και μπείτε σε μια καλύτερη περίοδο;

Η εβδομάδα της… μιζέριας.

Δε ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά δε θέλω να βγαίνω έξω. Στεναχωριέμαι να βλέπω μάσκες και βλέμματα εγκλωβισμένα. Θα είμαι ειλικρινείς και ο καθένας ας με κρίνει όπως θέλει. Θεωρώ ότι ως ανθρωπότητα δε πάμε καλά. Υπάρχει μια τρέλα και το μυαλό μας δε πολύ το βάζουμε σε λειτουργία πριν μιλήσουμε και πράξουμε.

Το κακό έχει παρά γίνει. Φυσικό και επόμενο, με το ένα δυσάρεστο νέο μετά το άλλο, η ψυχολογία μας να έχει πιάσει πάτο. Όμως, ότι βλέπω στο δρόμο ( από το λίγο που κυκλοφορώ) μέχρι τα social media, με κάνει να σκέφτομαι που στο καλό οδεύουμε; Κάτι δε πάει σωστά. Κάπου το έχουμε χάσει.

Vintagia

Δεν έχουμε υπομονή, τρόπους συμπεριφοράς ούτε για δείγμα και κριτική σκέψη καμία. Πάμε όλοι, σαν τα βόδια προς τη μιζέρια και την αυτοκαταστροφή. Λέμε ότι περιμένουμε τα Χριστούγεννα για να αλλάξει η διάθεση μας, αλλά και εμείς οι ίδιοι. Ψέμα! Πως θα γίνει αυτό; Ως δια μαγείας; Δε το πιστεύουμε, το λέμε για να το πούμε γιατί δε μας έχει μείνει και κάτι άλλο.

Θα μπορούσα να το παίξω αδιάφορη. Να σας πω χίλια δυο καλά λόγια και να μας “βάλω” σε ένα ροζ σύννεφο, που τόσο πολύ λείπει σε εμένα και σε εσάς, κόβω το κεφάλι μου. Αλλά δε μπορώ να το κάνω και ούτε θέλω. Είμαστε απαράδεκτοι και θα γίνουμε περισσότερο. Δε φταίμε εμείς εξ’ ολοκλήρου, αλλά δε κάνουμε και κάτι για να το αλλάξουμε.

Vintagia Παρασκευής

Θα σας πω την άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Στο δωμάτιο μου, έβαλα μπλε χριστουγεννιάτικα λαμπάκια. Ο λόγος; Ήθελα να αρχίσω να μου δημιουργώ τη ζεστασιά, τη θαλπωρή και τη χαρά που νιώθω αυτομάτως, όταν πλησιάζει η αγαπημένη μου περίοδος. Το αποτέλεσμα; Με το χέρι στη καρδιά, νιώθω τρομερές τύψεις γιατί ακόμη δεν έχω νιώσει τίποτα και γιατί μου το επέβαλα. Νιώθω πιο μίζερη και πιο ενήλικας από ποτέ! R.I.P my little child.

Θα σας παρακαλέσω κάτι:

όσοι δεν έχετε στολίσει ακόμη τα χριστουγεννιάτικα σας, να μη το κάνετε αν δεν νιώθετε έτοιμοι και είναι να το κάνετε με “μισή καρδιά”. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί συναίσθημα και διάθεση και αν δεν τα διαθέτετε, καλύτερα να το αναβάλλετε.

Κάπου εδώ η τάχα μου Σοφή Κουκουβάγια μαζεύεται και παραχωρεί τη θέση της στα τραγούδια και στη Vintagia της Παρασκευής. Να προσέχετε τους εαυτούς σας.

See you

Και για το πολυπόθητο θαύμα…

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

3 COMMENTS

Comments are closed.