Η ντροπή της ανθρωπότητας

Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο, έχω να υπογραμμίσω κάτι… Δεν είμαι κάποια να κρίνω, δεν έχω το δικαίωμα και ούτε θα το έχω. Ως άνθρωπος και πολίτης που βλέπει και σκέφτεται, νιώθω οργή και ντροπή. Η εβδομάδα αυτή, για μένα, είναι η ντροπή της ανθρωπότητας. Ντρέπομαι για το ανθρώπινο είδος και νιώθω οργή για ότι είδα και άκουσα τις τελευταίες μέρες. Η σαπίλα και το σκοτάδι της κοινωνίας είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ η ανθρώπινη βλακεία απέδειξε ότι δεν γνωρίζει όρια.

“Δεν μπορώ να αναπνεύσω” ακούστηκε και το πόδι του αστυνομικού (ας γελάσουμε) συνέχισε να πατά τον λαιμό του Αφροαμερικάνου Τζορτζ  Φλόιντ, στη Μινεάπολις. Προσπαθώ να μπω στη θέση και των δύο. Του Τζορτζ Φλόιντ, να παρακαλά και να παλεύει να πάρει οξυγόνο και στη θέση του ρατσιστή αστυνομικού που έβλεπε να στερεί μια ανθρώπινη ζωή και να συνεχίζει. Ήταν άοπλος; Ναι. Ήταν τα χέρια του δεμένα πίσω από τη πλάτη; Ναι. Ο λόγος που τον συνέλαβαν και οδηγήθηκε στον θάνατο; Επειδή προσπάθησε να περάσει για γνήσιο ένα πλαστό 20δόλαρο. Άραγε το κτήνος που του έκοβε την ανάσα με το γόνατο, τι πρέπει να κερδίσει; Πως μπορεί να συνεχίσει να ζει, χωρίς να φυτέψει ο ίδιος μια σφαίρα στο κεφάλι του; Αα! Έχετε δίκιο, οι ρατσιστές δεν έχουν ψυχή και μυαλό.

Αγαπημένε μου πλανήτη, συγγνώμη! Συγγνώμη που βγήκαμε από τη καραντίνα και συνεχίζουμε να σε ρυπαίνουμε με πανηγυρικό τρόπο… Συγγνώμη, που το ανθρώπινο είδος, μετά από τον εγκλεισμό του, δεν έμαθε τίποτα και έχει το θράσος να πετά μάσκες και γάντια στη θάλασσα σου… Μάλλον έχουμε μπερδέψει τη Μεσόγειο, με τον κάδο σκουπιδιών της γειτονιάς.

Οι εικόνες είναι από το Opération Mer Propre και δείχνουν το σεβασμό μας, στα υδάτινα νερά. Έχουμε και συνέχεια… Σύμφωνα με το BBC, στις 14 Μαΐου, οι οδοκαθαριστές τού Παρισιού κατήγγειλαν μέσα από τα socail media, ότι τα πεζοδρόμια ήταν γεμάτα από μάσκες μιας χρήσεως. Στα Ιταλικά εδάφη, από την άλλη, οι χώροι πράσινου, αλλά και οι κοινόχρηστοι χώροι πολυκατοικιών έχουν γεμίσει με χάρτινες ή και πάνινες μεταχειρισμένες μάσκες.

Συγχαρητήρια στην ανθρώπινη ανοησία. Λογικά έρχονται και χειρότερα. Η ντροπή της ανθρωπότητας, απλώνεται μπροστά μας…

Παρόμοια άρθρα

• Μόρια: Πρόσφυγες-εμπρηστές ή απελπισμένοι;
• Μοιάζει με επανάσταση που αρχίζει
• 14 Σεπτεμβρίου: Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project