Η εμπιστοσύνη κρύβει μέσα της πολλά συναισθήματα. Πόσες φορές μετανιώσαμε για τις στιγμές που εμπιστευτήκαμε με όλη μας την ψυχή και απογοητευτήκαμε. Πόσες φορές νιώσαμε πως στη ζωή μας υπάρχουν άτομα άξια εμπιστοσύνης ώσπου αποδείχθηκε το αντίθετο. Στη καθημερινή μας ζωή φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι μας προσεγγίζουν φορώντας διαφόρων ειδών προσωπείων. Έρχεται η στιγμή λοιπόν, που αρχίζεις να αμφιβάλλεις με όλους, φοβούμενος το τι θα προκύψει στην συνέχεια.
Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν για να διαψεύσουν όλα όσα πίστευες. Η γνήσια προσωπικότητα τους, η λάμψη που εκπέμπουν, γεννούν την ελπίδα πως τα συναισθήματα ακόμα δεν έχουν εξασθενίσει. Πρόκειται για τους ανθρώπους που ήρθαν στη ζωή σου, για να δώσουν αυτή τη νότα που χρειάζεσαι!
Στις καθημερινές διαπροσωπικές μας σχέσεις, φαίνεται πως η εμπιστοσύνη γεννιέται ασυνείδητα. Σαν να έχουμε την ανάγκη να αφεθούμε στον κόσμο του άλλου και να του δώσουμε κομμάτια της ψυχής μας. Για πολλά χρόνια θεωρούσα πως όσες και αν είναι οι φορές που η ζωή θα σε απογοητεύσει , αξίζει να εμπιστεύεσαι. Ειδάλλως, φυλακίζεις την καρδιά σου σε μια διαδικασία συνεχούς καχυποψίας. Ομολογώ, πως μία περίοδο έπαψα να υποστηρίζω αυτή την θεωρία. Εκείνη την στιγμή κατάλαβα, πως η απομόνωση λόγου του φόβου και των άσχημων αναμνήσεων του παρελθόντος μπορεί να γίνει αυτοκαταστροφική.
Και τώρα τίθεται το ερώτημα: Η καχυποψία ή ο φόβος της απογοήτευσης πονάει και πληγώνει περισσότερο; Όσο και αν προσπάθησα, απαντήσεις δεν έλαβα. Αποφάσισα λοιπόν να εμπιστευτώ το ένστικτο μου και τη ζωή. Και αν με ρωτούσε κάποιος θα έλεγα πως ναι, αξίζει να εμπιστεύεσαι. Όσα εμπόδια και αν προκύψουν, όσα δάκρυα και αν κυλήσουν από τα μάτια σου σίγουρα θα έρθει η στιγμή που θα λάβεις όλα όσα αξίζεις. Η στιγμή που δεν θα αναρωτιέσαι αν αξίζει να εμπιστεύεσαι αλλά θα το κάνεις με όλη σου την καρδιά, δίχως αμφιβολίες και δισταγμούς.
Μέχρι τότε, απλά ζήσε! Άλλωστε, η ουσία βρίσκεται στο τώρα και πως θα μπορέσεις να ζήσεις το τώρα αν δεν το απολαμβάνεις με όλη σου τη ψυχή;
