Μυστική Ιστορία
Πηγή: pinterest.

Ηχογράφηση από την Ακριβή Ανδρινοπούλου:

Η Μυστική ιστορία είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Donna Tartt. Εκδόθηκε το 1992 και δέχτηκε με διθυραμβικές κριτικές από το κοινό της εποχής. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο διαβάζεται και συζητιέται μέχρι και σήμερα καθώς ήταν το βιβλίο που καθιέρωσε τη Tartt στους λογοτεχνικούς κύκλους.

Πλοκή

Η ιστορία είναι απλή. Πέντε φοιτητές που ασχολούνται με την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας δημιουργούν μια παρέα πλήρως απομονωμένη από το σύνολο των υπόλοιπων συμφοιτητών και κατά βάση ελιτιστική. Μέσα από αναζητήσεις και πειραματισμούς και με μεγάλη επιρροή από το τρόπο σκέψης των Αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, καταλήγουν να δολοφονήσουν ένα από τα άτομα της ομάδας τους.

Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου, απλό, λιτό και κατανοητό. Δεν συμβαίνουν βαρύγδουπα γεγονότα. Στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου βλέπουμε την αλληλεπίδραση και τις σχέσεις αυτών των ατόμων στα πλαίσια της ομάδας. Το γεγονός ότι πρόκειται να συμβεί ένας φόνος αποκαλύπτεται στον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου. Οι θύτες και το θύμα επίσης. Τι κάνει, λοιπόν, αυτό το βιβλίο ενδιαφέρον;

Μυστική Ιστορία
Πηγή: pinterest.dazeddigital.com
Αφηγηματικά μέσα

Η Tartt είχε σπουδάσει Αρχαία Ελληνική και Αγγλική φιλολογία και οι επιρροές της αυτές είναι ξεκάθαρες στο βιβλίο. Ο καλύτερος τρόπος να χαρακτηριστεί αυτό το βιβλίο είναι με την εξής φράση: «Όταν η ελληνική τραγωδία συναντά τον Υπέροχο Γκάτσμπυ με επιρροές από τον Ντίκενς».

Το σασπένς δημιουργείται μέσω της αφήγησης και του γεγονότος ότι ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με προ τετελεσμένα γεγονότα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι θα συμβεί. Ξέρουμε από την αρχή τη πλοκή του βιβλίου και ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Για όλους αυτούς τους λόγους, διαβάζοντας τη Μυστική Ιστορία ο αναγνώστης αναγκάζεται να δεσμευτεί στην ανάλυση της ψυχογραφίας των χαρακτήρων. Το τρικ της αποκάλυψης του φόνου, του θύματος και των υπαίτιων από την αρχή μετατρέπει ένα εν δυνάμει μυθιστόρημα μυστηρίου σε ένα ψυχογραφικό βιβλίο κάνοντας σε να αναζητάς όχι το «ποιος» και «τι» αλλά το «γιατί». Σε κάνει να προσπαθείς να καταλάβεις του χαρακτήρες και να ταυτιστείς με αυτούς. Να αναρωτιέσαι γιατί μια ομάδα προνομιούχων φοιτητών κολλεγίου να σκοτώσει έναν, κατά τα φαινόμενα, αγαπημένο φίλο.

Πηγή: pinterest.reddit.com

Η Donna Tartt μας συστήνει στο πλαίσιο, τους χαρακτήρες και τους τρόπους με τους οποίους αυτοί αλληλεπιδρούν μέχρι τα μέσα του βιβλίου. Από εκεί και πέρα αρχίζει να αποδημεί όλη αυτή την αφήγηση. Μας κάνει μέχρι ένα σημείο να εκλογικεύουμε το φόνο αφού βλέπουμε τη κατάσταση από τη πλευρά του αφηγητή, του Richard, που είναι επίσης συνένοχος. Δικαιολογούμε και ταυτιζόμαστε με τους χαρακτήρες τους οποίους, τόσες άλλες φορές σε διαφορετικές ιστορίες, ίσως έχουμε απορρίψει ως κακούς και μοχθηρούς. Όλο αυτό, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσουμε από ένα σημείο και μετά ότι και εμείς, όπως και ο αφηγητής, ξεγελαστήκαμε. Ότι βρεθήκαμε σε μια πλάνη, ότι κρίναμε λανθασμένα.

Τραγικοί ήρωες

Η ιδέα του πεπρωμένου είναι βασική στη Μυστική Ιστορία. Μπορεί κάποιος να ξεφύγει από αυτό; Άραγε αυτά τα άτομα που διέπραξαν τον φόνο θα είχαν κάνει κάτι ανάλογο αν η πορεία της ζωής τους μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν διαφορετική; Τι θα γινόταν αν δεν είχαν συναντηθεί ποτέ; Τι έκανε τους ήρωες να φτάσουν σε αυτή την αποτρόπαιη πράξη;

Οι ήρωες υποφέρουν όχι γιατί είναι κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί έχουν ελαττώματά, γιατί έχουν ατέλειες. Ο τραγικός ήρωας σύμφωνα με τον Αριστοτέλη δεν μεταπηδά από το κακό στο καλό, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Και αυτή η μετάβαση γίνεται μόνο και μόνο λόγω ενός λάθους στη κρίση του, από μια πλάνη.

“Θεωρώ ότι η ψυχολογία είναι ένας άλλος τρόπος να ονομάσουμε αυτό που οι Αρχαίοι έλεγαν πεπρωμένο.”

Πηγή: pinterest.metmuseum.org

Οι χαρακτήρες ζουν σε μια φούσκα την οποία ηθελημένα έφτιαξαν, σε ένα κύκλο ελιτιστών που δημιουργούν δικές τους αντιλήψεις για τη πραγματικότητα. Ορισμένες φορές οι αντιδράσεις των ηρώων σοκάρουν. Η παραδοχή σε φόνο και η πιθανότητα να έλθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες φέρνει την παρακάτω αντίδραση από τους χαρακτήρες:

«Ήταν φριχτό αυτό που κάναμε όμως αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν και ο Βολταίρος. Αλλά και πάλι. Είναι κρίμα. Νιώθω άσχημα για αυτό.»

Ομορφιά

Η ομορφιά είναι ένα ακόμα θέμα το οποίο είναι βασικό στην αφήγηση της ιστορίας. Μπορεί η αναζήτηση της ομορφιάς και της υψηλής αισθητικής να αποτελεί αυτοσκοπό στη ζωή μας; Μπορεί ένας άνθρωπος να επιλέγει να κλείνει τα μάτια του στην ασχήμια; Μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει ουσιαστικά δίνοντας σημασία μόνο στην εμφάνιση και το φαίνεσθαι, αγνοώντας την πραγματικότητα; Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος λειτουργικός τόσο στη κοινωνία αλλά ακόμα και για τον εαυτό του; Μπορούμε να επιδιώκουμε στη ζωή μας την απόλυτη τάξη αγνοώντας το αναπόφευκτο χάος;

Εν κατακλείδι

Η Μυστική ιστορία έχει κάποιες αδυναμίες στη πλοκή που δικαιολογούνται λόγω της έλλειψης εμπειρίας της συγγραφέως τη στιγμή που γράφτηκε. Σε ορισμένα σημεία θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλατειάζει, αλλά σε εμένα προσωπικά αυτά τα σημεία φάνηκαν απόλυτα ψυχαγωγικά.

Μυστική Ιστορία
Πηγή: pinterest.theguardian.com

Η Tartt έχει βαθιά γνώση των Αρχαίων πολιτισμών αλλά και των εννοιών των οποίων εισάγει στην αφήγηση της. Έτσι, μπόρεσε να ενσωματώσει στο βιβλίο πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα με τρόπο μοναδικό, να εξάψει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να τον κάνει να ερευνήσει και ο ίδιος αυτές τις έννοιες ακόμα περισσότερο. Αυτό είναι ένα καλό βιβλίο εν τέλη, ένα βιβλίο που όταν το διαβάσεις θα σε κάνει να διαβάσεις άλλα πέντε.


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

1 COMMENT

  1. … [Trackback]

    […] Here you can find 36360 additional Info on that Topic: beasty.gr/h-mystiki-istoria-ths-donna-tartt/ […]

Comments are closed.