” Έχεις αδέρφια;”

” Όχι, δυστυχώς…”

“Παίζει να το ακούω πρώτη φορά κάποιον να λέει δυστυχώς.” Γέλια.! ” Γιατί το λες;”

” Γιατί θα ήθελα να έχω…”

” Αδερφό ή αδερφή;”

” Δεν ξέρω, μάλλον θα ήθελα λίγο παραπάνω αδερφό…”

Είχατε την χαρά, να διαβάσετε έναν από τους διαλόγους που έχω πραγματοποιήσει ουκ ολίγες φορές με κάθε καινούριο άτομο που γνωρίζω. Γεννήθηκα και μεγάλωσα ως μοναχοκόρη. Θα πείτε: καλομαθημένη. Θα απαντήσω ως εξής: Αδιαφορώ για το καλομαθημένη και δεν ξέρω αν είναι ατυχία ή τύχη που δεν έχω αδέρφια. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι ότι νιώθω ευλογία για τα ξαδέρφια που έχω δίπλα μου και πλέον, στο μυαλό μου είναι ως αδέρφια μου. Ότι συμβουλή και παιχνίδι αν γύρευα, μου το χάριζαν. Έχουμε ένα σωρό διαφορές, αλλά στα προβλήματα και στις χαρές, γινόμαστε ένα.

Έχω τον Α. που ίσως είμαστε λίγο πιο κοντά και να του δείχνω λίγη αγάπη παραπάνω. Τον Α. όπου και τις δυσκολίες μου ακούει, συμβουλές και βοήθεια απλόχερα μου δίνει και προσπαθεί να μου ” χωρέσει” μυαλό στο μικρό και ανώριμο κεφάλι μου. Είναι εκείνος που χαίρεται με τα απλά, εκτιμάει την κάθε οικογενειακή ή φιλική μάζωξη, ενώ τις φορές που ταξιδεύει τις χαίρεται σαν μικρό παιδί.

Έχω και την Π. που την βλέπω σαν την μικρή μου αδερφή. Μπορεί να μην την βλέπω συχνά, λόγω των σπουδών της και την απόσταση, αλλά ξέρουμε ότι είμαστε δίπλα η μία στην άλλη σε κάθε τι που μπορεί να μας δυσαρεστήσει ή δυσκολέψει. Η Π. είναι μια μικρή μαχήτρια, που πάντα θα προσπαθεί να το κρύβει.

Για μένα τα ξαδέρφια μου, είναι μια άλλη δεύτερη οικογένεια και πλέον δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι δυνατόν, να μην είσαι δεμένος μαζί τους. Ίσως να είναι ένα δώρο για εμάς τα μοναχοπαίδια, που επιλέγουμε αν θα το αρπάξουμε και θα το ανοίξουμε ή όχι.

Παρόμοια άρθρα

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

2 COMMENTS

Comments are closed.