Σαν σήμερα 2 Απριλίου 1840 γεννιέται ο Γάλλος Συγγραφέας Εμίλ Ζολά στο Παρίσι.Ο Εμίλ Ζολά ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του Νατουραλισμού και έπαιξε σημαντικό ρόλο στον θεατρικό νατουραλισμό.

Emile Zola 1902.jpg

Ο Βίος Του

Τα παιδικά χρόνια του Εμίλ χαρακτηρίζονται κυρίως από μιζέρια και δυστυχία.Φοίτησε σε πολύ φτωχό σχολείο με ολιγάριθμο προσωπικό και παρόλο που δεν ήταν καλός μαθητής τελείωσε με ευκολία τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.Όταν ο Εμίλ έγινε 18 πήρε υποτροφία στο Παρίσι και μαζί με την μητέρα του εγκαταστάθηκαν εκεί.Το όνειρο της μητέρας του ήταν να γίνει νομικός αλλά δεν πέτυχε τις απαιτούμενες εξετάσεις και έτσι δύο χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τη σχολή.Τα χρόνια αυτά για την ζωή του ήταν δύσκολα γεμάτα κακουχίες και στερήσεις εξαιτίας του ότι ζούσε σε μια σκοτεινή σοφίτα και για μεγάλο χρονικό διάστημα η τροφή του αποτελούταν από ξερό ψωμί και λάδι.Άρχισε λοιπόν να ασχολείται και με το γράψιμο και με την βοήθεια ενός οικογενειακού τους φίλου εργάστηκε ως κλητήρας σε έναν εκδοτικό οίκο με σχετικά μικρό μισθό.Παρολ’αυτά μπόρεσε να νοικιάσει ένα διαμέρισμα όπου αρχικά εγκαταστάθηκε εκεί με την μητέρα του και μετέπειτα με την σύζυγο του.Επίσης,ξεκίνησε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες σχετικά με θέματα λογοτεχνικά,πολιτικά και τέχνης.Το πρώτο του έργο δημοσιεύθηκε πριν κλείσει τα 24 χρόνια του και τρία χρόνια αργότερα παρουσίασε στο κοινό ένα δεύτερο μυθιστόρημα.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την θέση του κλητήρα και να βασίζεται οικονομικά μόνο σε αυτά που γράφει.

Λίγο καιρό μετά δημιουργήθηκε μια ομάδα νατουραλιστών και θεωρούσαν τον Εμίλ δάσκαλο του νατουραλισμού για τον λόγο ότι ήταν εκείνος που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά αυτόν τον όρο για να εξηγήσει την ρεαλιστική μορφή των έργων του.Εξαιτίας των κοινωνικών προβλημάτων έκανε στροφή στην σοσιαλιστική ουτοπία με την παρουσίαση δύο τριλογιών του.Στις 29 Σεπτεμβρίου 1902 ο  Εμίλ απεβίωσε από δηλητηρίαση που οφειλόταν στις αναθυμιάσεις σόμπας στην κρεβατοκάμαρά του.Τότε δεν θρηνούσε μόνο η Γαλλία αλλά όλος ο κόσμος.

Εργογραφία

Έργα Κριτικής

  • Mes haines, causeries littéraires et artistiques (Τα μίση μου, φλυαρίες φιλολογικές και καλλιτεχνικές), 1866
  • Mon Salon (Το σαλόνι μου), 1866
  • Édouard Manet, étude biographique et critique (Εντουάρ Μανέ, βιογραφική και κριτική σπουδή), 1867
  • À propos de «L’Assommoir» (Επ’ ευκαιρία της «Ταβέρνας»), σε συνεργασία με τον Édouard Rod, 1879
  • Le Roman expérimental (Το πειραματικό μυθιστόρημα), 1880
  • Nos auteurs dramatiques (Οι δραματικοί μας συγγραφείς), 1881
  • Les Romanciers naturalistes (Οι νατουραλιστές μυθιστοριογράφοι), 1881
  • Le Naturalisme au théâtre, les théories et les exemples (Ο νατουραλισμός στο θέατρο, οι θεωρίες και τα παραδείγματα), 1881
  • Humanité, vérité, justice. L’affaire Dreyfus. Lettre à la jeunesse (Ανθρωπιά, αλήθεια, δικαιοσύνη. Η υπόθεση Ντρέυφους. Επιστολή στη νεολαία), 1897
  • J’accuse…! (Κατηγορώ), εφημ. L’Aurore, 13 Ιανουαρίου 1898
—μτφ. Γιάννης Κωνσταντίνου (εκδ. “Γκοβόστης 1994”)

Μυθιστορήματα Και Νουβέλες

  • Contes à Ninon (Παραμύθια στη Νινόν), 1864
  • La Confession de Claude (Η εξομολόγηση του Κλοντ), 1865
—μτφ. Γ.Κότσικας («Η εξομολόγηση του Κλαυδίου», εκδ. “Σ.Δαρεμάς”)
  • Villégiature (Παραθέριση), 1865
  • L’Attaque du Moulin (Η επίθεση του μύλου), 1880
  • Les Mystères de Marseille (Τα μυστήρια της Μασσαλίας), 1867
  • Thérèse Raquin (Τερέζα Ρακέν), 1867
—μτφ. Δημ. Κωστελένος (εκδ. “Δαμιανός”)
  • Madeleine Férat (Μαντλέν Φερά), 1868
  • Le Capitaine Burle (Ο λοχαγός Μπυρλ), 1883
  • La Mort d’Olivier Bécaille (Ο θάνατος του Ολιβιέ Μπεκάιγ), 1884

Les Rougon-Macquart (Οι Ρουγκόν-Μακάρ)

  • La Fortune des Rougon (Η τύχη των Ρουγκόν), 1871
  • La Curée (Η αμοιβή των σκύλων), 1871–72
  • Le Ventre de Paris (Η κοιλιά του Παρισιού), 1873
—μτφ. Ντορ.Πέππα (εκδ. “Δελφίνι”)
  • La Conquête de Plassans (Η κατάκτηση της Πλασσάνς), 1874
  • La Faute de l’Abbé Mouret (Το αμάρτημα του αββά Μουρέ), 1875
—μτφ. Πέτρος Πικρός (εκδ. “Γκοβόστης”)
  • Son Excellence Eugène Rougon (Η Εξοχότης του ο Ευγένιος Ρουγκόν), 1876
  • L’Assommoir (Η Ταβέρνα), 1877
—μτφ. Σ.Π. (εκδ. “Δεληχρυσός”)
  • Une Page d’amour (Μια σελίδα έρωτα), 1878
  • Nana (Νανά), 1880
—μτφ. Α. Ιορδάνου (εκδ. “Κλασσικά Παπύρου”)
  • Pot-Bouille (Η κουζίνα), 1882
  • Au Bonheur des Dames (Στην ευτυχία των Κυριών), 1883
  • La Joie de vivre (Η χαρά της ζωής), 1884
  • Germinal (Ζερμινάλ), 1885
—μτφ. Ε. & Γ. Αγγέλου (εκδ. “Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος”)
  • L’Œuvre (Το έργο), 1886
  • La Terre (H Γη), 1887
—μτφ. Λ.Παυλίδης (εκδ. “Γ.Παπαδημητρίου”)
  • Le Rêve (Tο Όνειρο), 1888
—μτφ.Β. Κωνσταντινίδης (εκδ. “Γκοβόστης”)
  • La Bête humaine (Το ανθρώπινο κτήνος), 1890
—μτφ. Γ.Κουχτσόγλου (εκδ. “Κόσμος”)
  • L’Argent (Το Χρήμα), 1891
  • La Débâcle (Η Πτώση), 1892
  • Le Docteur Pascal (Ο Γιατρός Πασκάλ), 1893

Les Trois Villes (Οι Τρεις Πόλεις)

  • Lourdes, 1894
  • Rome, 1896
  • Paris, 1898

Les Quatre Evangiles (Τα Τέσσερα Ευαγγέλια)

  • Fécondité (Γονιμότητα), 1899
  • Travail (Δουλειά), 1901
  • Vérité (Αλήθεια), 1903 (μεταθανάτια έκδοση)
  • Justice (Δικαιοσύνη) (μόνο σημειώσεις)

Αποτέλεσμα εικόνας για εμιλ ζολα