Creatures in a Series of TubesCreatures in a Series of TubesΤο μυστήριο αυτό έτος που διανύουμε γεννά συνεχώς ερωτήματα για την πορεία και την ύπαρξη της ανθρώπινης οντότητας. Ειδικά τώρα που το αποτύπωμα της ανθρώπινης ύπαρξης δεν αφορά μόνο τα φυσικά περιβάλλοντα αλλά και τα ψηφιακά.
Αποφάσισα να πλοηγηθώ στην ψηφιακή έκθεση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση Creatures in a Series of Tubes για να διερευνήσω την ψηφιακή εποχή με βάση τους αλγόριθμους της καθημερίνοτητας. Η έκθεση περιλαμβάνει πολλούς ανερχόμενους νέους καλλιτέχνες απο το εξωτερικό όπως ο Tommaso Cappelletti, o Martin Nadal, η Joana Moll, η Robertina Šebjanič κ.ά. Είναι ένα μέρος απο τις δράσεις της ομάδας The European Media Art Platform (EMAP).
Η ψηφιακή πραγματικότητα είναι η καθημερινότητα.
Αυτή την φράση μέχρι στιγμής έχουμε συνηθίσει να την θέτουμε σαν ερώτηση. Πλέον θεωρώ οτι το ερωτηματικό είναι ένας πλεονασμός. Η ψηφιακή πραγματικότητα είναι η πραγματικότητα που κυριαρχεί στις ανθρώπινες σκέψεις. Οι βασικές ανάγκες που έχει η ανθρώπινη ύπαρξη πλέον πληρούνται εξ ολοκλήρου από τα ψηφιακά μέσα. Η εργασία. Οι καθημερινές αγορές. Η ανάγκη για κοινωνικοποίηση. Ακόμα και το πρωτογενές αναλλοίωτο αίσθημα του έρωτα προσπαθεί να περιγραφεί από την εικονική πραγματικότητα.
Έχουμε συνηθίσει να αφήνουμε το στίγμα μας στο περιβάλλοντα χώρο που ζούμε και μοιραζόμαστε με τα υπόλοιπα όντα, ανθρώπινα και μη. Εφόσον ο κόσμος της καθημερινότητας άλλαξε επίπεδο και έννοια δεν είναι λογικό να μεταφέρουμε τα στίγματα μας και στον καινούργιο εικονικό κόσμο; Δεν είναι απόλυτα λογικό να γνωρίζουν η Amazon και η Google τις καθημερινές μας προτιμήσεις στον καφέ και στο πρωινό μας; Και τι θα γίνει όταν δεν θα τις γνωρίζει ο άνθρωπος που θα επιλέγουμε να μοιραζόμαστε το βραδυνό μας σκίρτημα μαζί του; Και τι θα γίνει όταν αυτό δεν θα μας πειράζει αλλά στην πραγματικότητα θα μας διευκολύνει γιατί δεν θα θέλουμε να γνωρίζουμε κανενός είδους ανθρώπινο σκίρτημα υπέρ του δέοντος;
Υπερβολή.
Η τεχνολογία έχει εξυπηρετήσει σε τεράστιο βαθμό τις ανθρώπινες ανάγκες τα τελευταία χρόνια και έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει ασύλληπτα πράγματα. Είναι εδώ σαν βοήθημα στην προσωπική ζωή του κάθε χρήστη. Είναι εδώ για να αναδιαμορφώσει τις ανθρώπινες σχέσεις και να φέρει τα υποκείμενα πιο κοντά, ξεπερνώντας όλα τα μεγάλα εμπόδια που τους χωρίζουν.
Και τι θα γίνει όταν οι άνθρωποι οι ίδιοι δεν θα προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματα που τους χωρίζουν; Και τι θα γίνει όταν δεν θα γνωρίζουν την ίδια την προσωπική τους ζωή και το αποτύπωμα της αλλά θα ακολουθούν μόνο τις εντολές των αλγορίθμων; Και τι θα γίνει όταν όλοι θα απεικονίζονται σαν αριθμητικά στιβαγμένοι χρήστες υπηρεσιών; Υπηρεσιών που στην πραγματικότητα, στην αληθινή ατόφια πραγματικότητα, δεν χρειάζοντε καν για την ανθρώπινη ευτυχία. Ούτε για την δημιουργία ενός φυσικού περιβάλλοντος που τα όντα μπορούν να συγκατοικήσουν με ελευθερία σκέψης και όχι έτοιμες λύσεις και προδιαγραφές.
Υπερβολή;
2020
Όλα αυτά τα γεγονότα δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε κάτι το οποίο μας εκπλήσσει. Η ψηφιακή πραγματικότητα είναι ένα γεγονός που μετέχουμε εδώ και αρκετά χρόνια. Το περίεργο αυτό έτος όμως με έχει κάνει να πιστεύω ότι βρεθήκαμε απότομα πολύ κοντά στην δημιουργία ψηφιακών κοινοτήτων. Βρεθήκαμε πολύ κοντά στην ιδέα να μας αρέσει η ψηφιακή καθημερινότητα αλλά κυρίως να μας αρκεί.
Όλες οι δραστηριότητες που επαναλαμβάνουμε καθημερινά, ακόμα και η σωματική άσκηση, πλέον λαμβάνει χώρα μέσα στον μικρόκοσμο. Πλέον το διαδίκτυο γνωρίζει όλες τις επιλογές και τις προτιμήσεις μας, από την αγαπημένη μας μάρκα ρούχων ή την αγαπημένη μας σειρά μέχρι τις κρυφές φαντασιώσεις μας. Το αποτύπωμά μας έχει εξαπλωθεί παντού στον κυβερνοχώρο. Θα επιτρέψουμε άραγε στον κυβερνοχώρο να μπορεί να διαμορφώσει τα γούστα μας όπως ο ίδιος προτιμήσει; Ή θα είναι εδώ για να διευρύνει τα γούστα μας ανάλογα με τις συντεταγμένες που του έχουμε ορίσει;
Μέσα στην αβυσσαλέα μοναξιά του έτους που διανύουμε, ο ανθρώπινος λογισμός πρέπει να ξεπεράσει την ύπαρξή του και να δημιουργήσει καινούργιες πρότυπες κοινωνίες που δεν θα είναι μολυσμένες πλέον από τα λάθη του.
Άραγε οι αλγόριθμοι και οι μηχανές μπορούν να τον βοηθήσουν να προχωρήσει μπροστά ή έχουν ήδη μάθει απλά να εξελίσσουν τα λάθη του;
Η έκθεση θα είναι επισκέψιμη από τις 26 Νοεμβρίου στις 22:00, έως τις 20 Δεκεμβρίου μέσα από την πλατφόρμα Mozilla Hubs.
CREATURES IN A SERIES OF TUBES, εδώ.
Παρόμοια Άρθρα:
- H «Αποκάλυψη» του Θάνου Παπακωνσταντίνου στο Ψηφιακό Κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση
- Live streaming από το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου
- Ο Gilles Kepel live στη 17η Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
