Η Captain Marvel έφτασε στην μεγάλη οθόνη την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, κάνοντας την την πρώτη γυναίκα υπέρ-ήρωα με δική της ταινία στο MCU, καθώς και την πρώτη ταινία του κινηματογραφικού σύμπαντος που σκηνοθέτησε γυναίκα (η Anna Borden μαζί με τον Ryan Fleck).
Η πλοκή της ταινίας ακολουθεί την Κάρολ Ντένβερς, η οποία γίνεται η πιο δυνατή υπερ-ηρωίδα του σύμπαντος, όταν η γη βρίσκεται στην μέση ενός δια-γαλαξιακού πολέμου μεταξύ δύο εξωγήινων πολιτισμών. Η ταινία ακολουθεί το ταξίδι της Κάρολ όσο προσπαθεί να ελέγξει τις δυνάμεις της, ενώ παράλληλα αναζητά απαντήσεις που θα λύσουν το μυστήριο του παρελθόντος της που την στοιχειώνει.
Η ταινία είναι σίγουρα μια ταινία δράσης, αλλά η δράση δεν είναι τόσο καταιγιστική, όσο για παράδειγμα στο Infinity War, κάτι το οποίο είναι λογικό καθώς αποτελεί την origin ιστορία της Captain Marvel. Παρ’όλα αυτά δεν ήταν καθόλου βαρετή, κύλησε γρήγορα και μπορώ να πω ότι δεν βαρέθηκα καθόλου βλέποντας την.
Η ερμηνεία των ηθοποιών, και ιδιαίτερα της Brie Larson, ήταν πάρα πολύ καλή. Ο Samuel L. Jackson επίσης έκανε καταπληκτική δουλειά, καθώς σε αυτή την ταινία μας δείχνει μια εντελώς καινούργια πλευρά του χαρακτήρα του (Nick Fury) την οποία εγώ τουλάχιστον χάρηκα πολύ που την είδα. Ένα μεγάλο κομμάτι της ταινίας είναι και ο γάτος, ο Goose, ο οποίος επίσης έκανε υπέροχη δουλειά (all things considered). Έχει αποκτήσει σίγουρα μια θέση στην καρδιά μου και ελπίζω να τον δω και στο Endgame τον Απρίλιο.
Αυτό το οποίο με συγκίνησε προσωπικά, είναι το ότι μια τόσο δυναμική προσωπικότητα και τόσο δυνατή ηρωίδα είναι γυναίκα.
Τον δρόμο για τις γυναίκες υπέρ-ήρωες είχε ανοίξει η Wonder Woman (2017) και τώρα βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι και η Captain Marvel, δίνοντας σε χιλιάδες μικρά κορίτσια ηρωίδες που μπορούν να κοιτάζουν ως πρότυπα.
Για πρώτη φορά εγώ προσωπικά βγήκα απο το σινεμά και ένιωσα αυτό ακριβώς που νοιώθουν τα μικρά αγοράκια όταν βλέπουν μια ταινία με υπέρ-ήρωες. Ένιωσα δυνατή, λες και μπορούσα να νικήσω τους πάντες μόνο και μόνο επειδή είμαι γυναίκα.
Για αυτό μόνο τον λόγο, για το ότι η ταινία αυτή θα δείξει στα κοριτσάκια που θα την δουν ότι δεν είναι κακό να είσαι συναισθηματική, δεν είναι κακό να θες να κάνεις τα πράγματα που σου λέει η κοινωνία ότι δεν πρέπει να κάνεις, δεν είναι κακό να είσαι ο εαυτός σου, η ταινία για μένα πέτυχε τον σκοπό της.
The only way from here is upward.
