Ανθρωπιά, μια έννοια τόσο σημαντική, τόσο απαραίτητη, τόσο συναισθηματικά φορτισμένη! Τι σημαίνει το να είσαι άνθρωπος; Είναι η πίστη στην αξία της ελεύθερης ύπαρξης με δικαίωμα στην ζωή, την μόρφωση, την δημιουργία που σε καθιστά άνθρωπο; Ή μήπως είναι κάτι πιο απλό, όπως το να προσφέρεις βοήθεια στον διπλανό σου όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης; Ορισμένοι συγγραφείς της εποχής μας θεωρούν ότι η πιο επαναστατική αλλαγή στον 21ο αιώνα δεν θα προέλθει από την τεχνολογία, αλλά από μια καινούργια αντίληψη για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Στην εποχή μας, πράγματι, τα δεδομένα αλλάζουν.. Η ανθρωπιά γίνεται όλο και πιο επιφανειακή, ενώ αποκτά υλιστικό και ιδιοτελή χαρακτήρα! Οι άνθρωποι επιδεικνύουν καλοσύνη, κοιτώντας το προσωπικό τους συμφέρον, δίνουν περιμένοντας να πάρουν… Στην ερώτηση “για ποιόν λόγο οι αξίες της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης διέρχονται σε κρίση;”, την απάντηση δίνει, πρώτα απ’όλα, η μορφή της σύγχρονης κοινωνίας και οι αρχές και οι αξίες που αυτή προωθεί. Στην σύγχρονη υλιστική κοινωνία, στην οποία ζούμε, κυρίαρχα πρότυπα αποτελούν ο καταναλωτισμός, και ο υλικός ευδαιμονισμός. Τα πάντα θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους και του χρήματος, το “έχειν” προπορεύεται του “είναι” και οποιαδήποτε ανθρωπιστική αξία υπονομεύεται και καταλύεται..Στα πλαίσια της κοινωνίας αυτής, υψηλά ιδανικά και ιδεώδη, όπως αυτά της συναδέλφωσης και της ανιδιοτέλειας, δίνουν την θέση τους στις αξίες, ή μάλλον απαξίες, θα έλεγε κανείς καλύτερα, του ατομικισμού και της εγωπάθειας, τις οποίες ο άνθρωπος μη έχοντας την κατάλληλη παιδεία υιοθετεί άκριτα..
Στροφή από την απανθρωπιά στην πραγματική ανθρωπιά! Αυτό χρειαζόμαστε ουσιαστικά..Ο τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όταν ο άνθρωπος θέσει τις ανθρωπιστικές υπεράνω των υλικών αξιών, όταν καταβάλλει πραγματική προσπάθεια για να απαλλαχθεί από τα πάθη του και να βελτιώσει τις κοινωνικές του σχέσεις, εμπλουτίζοντας τις με τις αξίες της αλληλεγγύης, της αγάπης και της συντροφικότητας τότε ένα σημαντικό μέρος του στόχου αυτού θα έχει επιτευχθεί. Πέρα από τα παραπάνω, ωστόσο, καίρια είναι σε κάθε περίπτωση η παροχή κατάλληλης ανθρωπιστικής παιδείας, μέσω της οποίας θα καλλιεργηθούν στην ψυχή του υψηλά ιδανικά και ιδεώδη.
Πού πήγε η ανθρωπιά μας λοιπόν; Καταχωνιάστηκε στο συρτάρι των απολεσθέντων πραγμάτων; Ή μήπως χάθηκε κάπου στο υπερφορτωμένο μας πρόγραμμα, στην αγχώδη ρουτίνα, στους φρενήρεις ρυθμούς της ζωής μας; Ας λησμονήσουμε λίγο όλα όσα μας έχουν καταστήσει όντα απάνθρωπα και αδιάφορα για τον διπλανό μας και ας επικεντρωθούμε στην βασική μας ιδιότητα, η οποία δεν είναι άλλη απ’ την ανθρωπιά.
