Αλέξης Μινωτής: Ο μεγάλος «εραστής» της θεατρικής τέχνης

Η ζωή του:

Ο Αλέξης Μινωτής ή όπως ήταν το κανονικό του όνομα Αλέξης Μινωτάκης, γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1898 στα Χανιά. Ήταν από τους κορυφαίους δραματικούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου. Από δεκαπέντε χρόνων δημοσίευσε ποιήματα του στο φιλολογικό περιοδικό Διόνυσος της Κωνσταντινούπολης υιοθετώντας το επίθετο Μινωτής. Μετά τις σπουδές του στο γυμνάσιο διορίστηκε υπάλληλος στην Τράπεζα Αθηνών και μετέπειτα στην Εθνική Τράπεζα, των Χανίων. Με την Κατίνα Παξινού γνωρίστηκαν το 1928 στο θέατρο που έπαιζε η Μαρίκα Κοτοπούλη. Όμως παντρεύτηκαν πολύ αργότερα, το 1940 και εμφανίζονταν μαζί στο Βασιλικό Θέατρο που δημιούργησαν, ως τον θανατό της το 1973. Η συμβολή του Αλέξη Μινωτή στην 7η τέχνη, ήταν τιτάνια. Κατείχε μια υψίστης σημασίας υποκριτική ικανότητα να μπορεί να υποδυθεί ρόλους όλης της γκάμας θεατρικών ειδών. Από φάρσες μέχρι όπερες κι από κωμωδία μέχρι τραγωδία, δημιουργώντας μια αξιοζήλευτη καριέρα. Ο Αλέξης Μινωτής, ο μεγάλος «εραστής» της θεατρικής τέχνης αποτέλεσε την επιτομή του διαρκούς πάθους και της πίστης. Πάθος για την τέχνη, πάθος για τον έρωτα και ατράνταχτη πίστη στην αλήθεια. Πέθανε πλήρης ημερών στην Αθήνα στις 11 Νοεμβριού 1990, πιστός ως το τέλος στη μνήμη της γυναίκας του.

Η καριέρα του:

• Tα πρώτα βήματα

Η έμφυτη ροπή του στα καλλιτεχνικά δρώμενα τον έφερε το 1921 στην Αθήνα κι άρχισε ως ερασιτέχνης ηθοποιός να εμφανίζεται  με διάφορους θιάσους. Με γοργούς ρυθμούς και με απεριόριστη πίστη στο θεατρικό σανίδι, ο Αλέξης Μινωτής καταφέρνει, παρότι ακόμα αυτοδίδακτος, να συγκαταλέγεται στην κατηγορία των επαγγελματιών ηθοποιών. Και να χαίρει αναγνώρισης και σεβασμού από τον θεατρικό κόσμο. Έκτοτε συμμετείχε σε επαρχιακές θεατρικές περιοδείες με τους θιάσους Βεάκη και Νέζερ παρουσιάζοντας τον Οιδίποδα τύραννο.

Αργότερα προσλήφθηκε από τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και σημείωσε το 1925 τη πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο έργο του Αρτζιμπάσεφ, Πόλεμος που υποδυόταν τον ρόλο του βιολιστή. Δεν άργησε ν΄αναγνωρισθεί μεταξύ των Ελλήνων πρωταγωνιστών της δραματικής σκηνής. Οι παραστάσεις του στο πρωτοποριακό τότε συγκρότημα της “Ελεύθερης Σκηνής” το 1930, άφησαν εποχή. Στις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στην Αγγλία, το 1939, με τον Άμλετ του Σαίξπηρ, κρίθηκε από τους Άγγλους κριτικούς ως: “Παγκόσμιος καλύτερος Άμλετ των τελευταίων 50 ετών”. Το 1936 σπούδασε με κρατική υποτροφία τη θεατρική τέχνη στην Αγγλία και τη Γερμανία.

• Η κατοχή στην Ελλάδα και τα χρόνια στις ΗΠΑ

Την περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα, συνελήφθη από τους Γερμανούς το 1942 και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο από όπου δραπέτευσε. Κατέφυγε στη Χίο, όπου συνελήφθη ξανά. Κατάφερε όμως να διαφύγει στην Τουρκία το 1942 και ταξίδεψε στο Κάιρο κι έπειτα έφθασε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, συντροφιά με την αγαπημένη του Κατίνα Παξινού. Το 1946 εισήλθε στο Hollywood κι έλαβε μέρος στη κινηματογραφική ταινία του Alfred Hitchcock, Notorious. Μαζί με τον Cary Grant και την Ingrid Bergman. Την ίδια χρονιά συμμετείχε ακόμη στη ταινία Chase μαζί με την Michèle Morgan. Επίσης έλαβε μέρος και στη ξένη κινηματογραφική επιτυχία “Γη των Φαραώ” με την Joan Collins.

• Η τελική καταξίωση

Το 1952 προσκλήθηκε από το Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα, μαζί με την Κατίνα Παξινού για έκτακτες εμφανίσεις σε αρχαία δράματα. Έπειτα από αίτημα της Βασίλισσας Φρειδερίκης συμμετείχε στο Παιδί και το Δελφίνι, με την Sophia Loren που γυρίστηκε στην Ύδρα. Το ίδιο έτος μετά τις παραστάσεις στην Ελλάδα συμμετείχε στις παραστάσεις αρχαίων δραμάτων του Εθνικού Θεάτρου στη Νέα Υόρκη, με δική του σκηνοθεσία. Επίσης σκηνοθέτησε στη συνέχεια τις τραγωδίες: Εκάβη και Μήδεια του Ευριπίδη με πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού. Καθώς και τις τραγωδίες: Αντιγόνη, με πρωταγωνίστρια την Άννα Συνοδινού και Οιδίπους επί Κολωνώ, με πρωταγωνιστή τον ίδιο.Το 1958 ανέβασε στην Dallas Civil Opera και στο Covent Garden, την όπερα του Κερουμπίνι, Μήδεια με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Κάλλας. Η παράσταση εκείνη κρίθηκε ως: “Bάση υψηλού υποδείγματος σύγχρονης σκηνοθεσίας όπερας”. Επίσης εμφανίσθηκε και στο Broadway theatre στην Ηλέκτρα με την Μαρίκα Κοτοπούλη. Διετέλεσε καλλιτεχνικός και γενικός διευθυντής  του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε τα δοκίμια Εμπειρική θεατρική παιδεία και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις.

Το κύκνειο άσμα του, το πραγματοποίησε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, το καλοκαίρι του 1989. Με τον ρόλο που υπήρξε για τον ίδιο όχι μόνο σκηνικό αλλά και προσωπικό αγώνισμα μιας ολόκληρης ζωής, τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή.

Παρόμοια άρθρα:

• Tο θρυλικό καμπαρέ του Παρισιού , Moulin Rouge
• «Ο μικρός πρίγκιπας» στο Θέατρο Μικρό Χορν
• Το «Καπλάνι της Βιτρίνας» θα «ζωντανέψει» στο Βεάκειο Θέατρο

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project