Η “ένταση” δεν είναι πάντα λέξη που σχετίζεται με την ακουστική, ειδικά όταν στη ταινία τρόμου του John Krasinski, A Quiet Place, οποιοσδήποτε ήχος, ακόμη και αυτός της ανάσας, μπορεί να φέρει τον θάνατο. Σε μια διάσταση, όχι αρκετά μακρινή μήτε και στα κοντά, γεμάτη αλληγορίες και ακρότητες που τείνουν να αγγίξουν κάθε πτυχή της φαντασίας, ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής πασχίζει για μια ακόμη φορά να προστατεύσει την αγνότητα και την ενότητα της οικογενειακής εστίας.
Σ’ ένα κόσμο του μέλλοντος, όπου μια- κάποια αποκάλυψη έχει ρημάξει το σύμπαν, μια πενταμελής οικογένεια αναγκάζεται να ζήσει στην απόλυτη σιωπή, προκειμένου να επιβιώσει σ’ ένα αγροτόσπιτο. Τέρατα τυφλά, μα υπέρ ευαίσθητα στον ήχο, είναι τα μόνα έμβια όντα που μπορούν να περπατούν και να κινούνται ελεύθερα δίχως καμία απειλή στην απόλυτη ερημιά, κατασπαράζοντας οτιδήποτε τολμά να ταράζει τα “οξύθυμα” αφτιά τους. Μέσα σ’ αυτό το χάος ο Λι ‘Αμποτ, δε μεθοδεύεται μόνο τρόπους για να προστατέψει την έγκυο σύζυγο και τα παιδιά του, αλλά μάχεται υπέρ του να ερευνήσει τη φύση των πλασμάτων αυτών ως μια έσχατη ελπίδα να τα αντιμετωπίσουν και να κερδίσουν να βγουν ζωντανοί.
Ο John Krasinski καταφέρνει να εκδηλώσει όλη τη ψυχική και σωματική δύναμη, μέσα από την επιφανειακή ηρεμία και να εξωτερικεύσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα μέσα απ’ τον αυθεντικό, δίχως υπερβολές τρόμο. Ως λάτρης των αξιών και των θεσμών, για συμπρωταγωνίστρια επιλέγει στο πλευρό του τη πραγματική του σύζυγο, Emily Blunt, με αποτέλεσμα ο οικογενειακός δεσμός να ενδυναμώνεται και να αποτελεί το επίκεντρο της ταινίας ακόμα περισσότερο. Χωρίς περιττές λεπτομέρειες και με ξεκάθαρους εξ’ αρχής νόμους και κανόνες, η σκηνοθεσία χτίζει ένα δικό της απαλλοτριωμένο κόσμο που γίνεται η κινητήριος δύναμη για μια σχέση που μπροστά στο απόλυτο τίποτα, μένει για πάντα. Είναι η σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών, που στη προκειμένη περίπτωση δε φοβάται να δείξει τις αδυναμίες και τις αμφιβολίες που αυτή συνήθως παρουσιάζει.
Πέρα από στερεότυπα και κλισέ καταστάσεις το A Quiet Place σπέρνει την αγωνία και τον τρόμο μ ‘ένα τρόπο αφενός πρωτότυπο, αφετέρου γνώριμο, αφού οι αναφορές στο παρελθόν με μια γρήγορη σκηνοθετική ματιά, δεν είναι λίγες. Ο ήχος άλλωστε υπήρξε κι άλλες φορές εχθρός του κοινού, της σκηνοθεσίας και των χαρακτήρων σ ‘ ένα κόσμο αλλιώτικα πλασμένο. Σίγουρα όμως η απλότητα και η επιμονή στην ανθρώπινη πλευρά και όχι τόσο στη φανταστική είναι τα βασικά στοιχεία που μέτρησαν για ένα ολοκληρωμένο, απτό και πρωτοποριακό αποτέλεσμα.
Παρόμοια άρθρα:
- Οι πολυαναμενόμενες ταινίες για το 2021
- Succession: Ένα παιχνίδι εξουσίας που καθηλώνει
- Squid Game: Όταν ένα χρηματικό έπαθλο καταστρέφει την ανθρωπιά μέσα σου
Ακολουθήστε μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.