Ο κόσμος του κινηματογράφου μας προσφέρει ένα τεράστιο φάσμα συναισθημάτων, μεταξύ των οποίων και την ευδαιμονία του έρωτα. Ωστόσο, δεν είναι όλες οι αισθηματικές ταινίες που μας αφήνουν με τις καρδιές να φτερουγίζουν και τα χαμόγελα στα πρόσωπά μας. Ορισμένες αισθηματικές ταινίες έχουν τον τρόπο να αιχμαλωτίζουν την προσοχή μας για όλους τους λάθος λόγους, αφήνοντάς μας με ανατριχίλα, δυσπιστία ή την αίσθηση ότι θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε ότι τις παρακολουθήσαμε ποτέ. Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε τρεις αισθηματικές ταινίες που μπορεί να άφησαν το κοινό να νοσταλγήσει μια ρομαντική πλοκή άξια ανάμνησης.
#1 “Πενήντα αποχρώσεις του γκρι” (2015)
Η ταινία “Πενήντα αποχρώσεις του γκρι”, βασισμένη στο μπεστ σέλερ της E.L. James, είχε όλα τα στοιχεία για να αποτελέσει ένα δελεαστικό και καυτό ρομαντικό θρίλερ. Ωστόσο, πολλοί θεατές βρέθηκαν να αισθάνονται περισσότερο άβολα παρά γοητευμένοι από το ρομάντζο επί της οθόνης μεταξύ του αινιγματικού δισεκατομμυριούχου Κρίστιαν Γκρέι και της νεαρής, ευεπηρέαστης Αναστάζια Στιλ.
Τα προβλήματα της ταινίας ξεκινούν από τις ανησυχητικές δυναμικές εξουσίας μεταξύ των χαρακτήρων. Η ελεγκτική συμπεριφορά και η προτίμηση του Christian Grey στο BDSM δημιουργούν μια ανθυγιεινή και δυνητικά καταχρηστική σχέση. Ενώ η αφήγηση προσπαθεί να απεικονίσει τη συναίνεση της Αναστάζια, οι θολές γραμμές μεταξύ συναίνεσης και εξαναγκασμού άφησαν πολλούς θεατές να αμφισβητήσουν την απεικόνιση του ρομαντισμού στην ταινία.
#2 “The Twilight Saga: New Moon” (2009)
Το “The Twilight Saga: New Moon”, το δεύτερο μέρος της δημοφιλούς σειράς “Twilight”, είναι μια ταινία που πολλοί οπαδοί των βιβλίων και των ταινιών θα προτιμούσαν να διαγράψουν από τη μνήμη τους. Ενώ η σειρά “Twilight” είναι γνωστή για την παθιασμένη ερωτική ιστορία μεταξύ της Bella Swan και του Edward Cullen, το “New Moon” παίρνει μια διαφορετική κατεύθυνση.
Σε αυτή την ταινία, ο Έντουαρντ αποφασίζει να εγκαταλείψει την Μπέλα, πιστεύοντας ότι το κάνει για τη δική της ασφάλεια. Η Μπέλα, συντετριμμένη, πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη. Τελικά, βρίσκει παρηγοριά στην παρέα του Jacob Black, του παιδικού της φίλου, ο οποίος τυχαίνει να είναι λυκάνθρωπος.
Η ρομαντική πτυχή της ταινίας περιστρέφεται γύρω από τον αυξανόμενο δεσμό της Μπέλα με τον Τζέικομπ, ενώ ο Έντουαρντ απουσιάζει. Ωστόσο, αυτό το ερωτικό τρίγωνο δεν μοιάζει με μια γνήσια εξερεύνηση του ρομαντισμού. Αντιθέτως, παρουσιάζει την Μπέλα ως εξαρτημένη από έναν ρομαντικό σύντροφο για την ευτυχία και τη συναισθηματική της ευημερία. Ο έντονος και γρήγορος δεσμός της με τον Τζέικομπ μετά την αποχώρηση του Έντουαρντ μοιάζει επιτηδευμένος και δεν έχει απήχηση ως υγιής απεικόνιση του ρομαντισμού.
Επιπλέον, οι μελοδραματικές στιγμές της ταινίας και οι υπερβολικοί διάλογοι οδήγησαν σε περισσότερα μάτια παρά σε ειλικρινείς αναστεναγμούς. Το “New Moon” συχνά μνημονεύεται ως το πιο αδύναμο μέρος της σειράς “Twilight” και πολλοί οπαδοί του franchise θα προτιμούσαν να ξεχάσουν αυτό το συγκεκριμένο κεφάλαιο.
#3 “The Ugly Truth” (2009)
Το “The Ugly Truth” είναι μια ρομαντική κωμωδία που προσπάθησε να συνδυάσει το χιούμορ με το ρομαντισμό, αλλά άφησε πολλούς θεατές να νιώθουν άβολα και να μην εντυπωσιάζονται. Η ταινία επικεντρώνεται γύρω από μια νευρική τηλεοπτική παραγωγό, την Abby Richter, την οποία υποδύεται η Katherine Heigl, και έναν σοβινιστή παρουσιαστή καλωδιακής τηλεόρασης, τον Mike Chadway, τον οποίο υποδύεται ο Gerard Butler.
Η κεντρική υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από τον Mike που δίνει συμβουλές γνωριμιών στην Abby, με την τακτική του να έχει τις ρίζες της σε μισογυνιστικά στερεότυπα. Ενώ η ταινία προσπαθεί να πλαισιώσει τις αλληλεπιδράσεις τους ως κωμικές, συχνά ξεπερνά τα όρια της χοντροκομμένης και προσβλητικής περιοχής. Ο χαρακτήρας της Abby, που ξεκινά ως μια ισχυρή και ανεξάρτητη γυναίκα, περιορίζεται στο να ακολουθήσει τις συμβουλές του Mike και να γίνει πιο υποτακτική για να κερδίσει την αγάπη ενός άνδρα.
Ο ρομαντικός δεσμός μεταξύ της Άμπι και του Μάικ μοιάζει επιβεβλημένος και μη πειστικός, καθιστώντας δύσκολο για το κοινό να υποστηρίξει τη σχέση τους. Σε ένα είδος που είναι γνωστό για τις συγκινητικές και αισθαντικές ρομαντικές κωμωδίες, το “The Ugly Truth” ξεχωρίζει για όλους τους λάθος λόγους. Η απεικόνιση του ρομαντισμού και της δυναμικής των φύλων άφησε μια ξινή γεύση στο στόμα πολλών θεατών, καθιστώντας την ως μια ταινία που θα προτιμούσαν να ξεχάσουν.
Με λίγα λόγια
Ενώ οι αισθηματικές ταινίες έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν ισχυρά συναισθήματα και να δημιουργήσουν μόνιμες αναμνήσεις, δεν καταφέρνουν όλες να αφήσουν θετική εντύπωση. Οι “Πενήντα αποχρώσεις του γκρι”, “The Twilight Saga: New Moon” και “The Ugly Truth” είναι τρεις αισθηματικές ταινίες που έχασαν το στόχο για διάφορους λόγους, είτε πρόκειται για προβληματικά θέματα, είτε για αδέξια εκτέλεση, είτε για προσβλητικό χιούμορ. Ωστόσο, το θετικό είναι ότι αυτές οι ταινίες χρησιμεύουν ως υπενθύμιση του τι δεν λειτουργεί στον τομέα του ρομαντισμού στον κινηματογράφο. Επισημαίνουν τη σημασία της αυθεντικής και με σεβασμό απεικόνισης της αγάπης, της συναίνεσης και των υγιών σχέσεων στην αφήγηση ιστοριών. Καθώς οι θεατές συνεχίζουν να αναζητούν γνήσιες και συγκινητικές αισθηματικές ταινίες, μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα λιγότερο αποδεκτά παραδείγματα ως σημεία αναφοράς για το τι πρέπει να αποφεύγεται στο μέλλον, διασφαλίζοντας ότι οι ιστορίες αγάπης στην οθόνη θα έχουν πραγματική απήχηση στο κοινό.
Διαβάστε επίσης:
- Η κρεμώδης μαγεία του κεφίρ: Νόστιμες συνταγές για απόλαυση
- Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση