Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς.
Σε εισαγωγικά είμαι λίγο λαθρεπιβάτης. Σπούδασα Γαλλική Φιλολογία στην Φιλοσοφική Αθηνών. Ξεκίνησα στην ομάδα της Γαλλικής Φιλολογίας καθώς με τη βοήθεια της Πηγής Κουτσογιαννοπούλου, καθηγήτριας μου τότε, ανεβάζαμε παραστάσεις στα Γαλλικά.
Θεωρείτε προϋπόθεση για έναν ηθοποιό να περάσει πρώτα από μία δραματική σχολή;
Ψάχτηκα με δασκάλους και συνειδητά δεν μπήκα σε δραματική σχολή καθώς το αντιμετώπιζα σαν χόμπι. Η γνώμη μου είναι πως είναι σημαντικό να βρεθείς δίπλα σε δασκάλους, να ασχοληθείς συστηματικά. Η δραματική σχολή σε βάζει σε κάποιο σύστημα, μπορεί να σε βοηθήσει, να σου ανοίξει ορίζοντες, όμως μπορεί και να σε ευνουχίσει γιατί συχνά λειτουργεί σαν «κρεατομηχανή»
Υπήρξε κάποιος μέντορας αυτά τα χρόνια που ασχολείστε με το θέατρο;
Κυρίως στην Πολωνία βρήκα κάποιους μέντορες. Έχουν μεγάλη παράδοση στο θέατρο της πρωτοπορίας μεταπολεμικά. Στην Ελλάδα με βοήθησε ιδιαίτερα ο Αντώνης ο Κουτρουμπής που ασχολείται με τη μιμική. Στην Πολωνία δούλεψα με πολλούς ανθρώπους που σχετίστηκαν με τον Γκροτόφσκι (θέατρο που εστιάζει στη διαρκώς εξελισσόμενη σχέση ηθοποιού-σκηνοθέτη καθώς και στη διαρκή εκπαίδευση του ηθοποιού)). Ψάχτηκα αρκετά και στην Γερμανία και τη Σερβία.
Και την ομάδα σας; Πότε δημιουργήθηκε;
Το 2014 δημιούργησα την ομάδα Άτροπος που είναι μια ομάδα που κινείται στο ερευνητικό Θέατρο. Η Άτροπος είναι η μία από τις τρεις μούσες, αυτή που κόβει το νήμα και οδηγεί τον άνθρωπο στο άγνωστο.
Γιατί συνεργάζεστε με ανθρώπους από άλλες χώρες; Θεωρείται πως η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφέρει κάτι τέτοιο;
Έχω την ανάγκη να απομακρύνομαι λίγο από τα πράγματα και να βλέπω από μακριά και καθαρά τι είναι αυτό που μπορώ να εξελίξω, τι μπορώ να δανειστώ από άλλες κουλτούρες για να εξελίξω τη δικιά μου. Θεωρώ πως η κουλτούρα δεν είναι στατική.
Ανεβάζετε συχνά παραστάσεις στην Ελλάδα;
Τα τελευταία χρόνια ανεβάζω κυρίως στη Ρωσία και στην Ισπανία. Αλλά είναι μεγάλη μου επιθυμία να φέρνω παραστάσεις στην Ελλάδα. Βέβαια προϋπόθεση είναι να βρίσκω και το κατάλληλο πλαίσιο. Για παράδειγμα αυτή τη περίοδο συνεργάζομαι με μια ομάδα Ρώσων – Λευκορώσων πάνω σε μια ιδέα πιο μακροπρόθεσμη, πάνω στην ιδέα του ιερού όπως αυτή συναντάται σε διάφορα κείμενα και όπως αυτή αναδύεται από το υλικό του κάθε ηθοποιού ξεχωριστά. Θα ήθελα να το χτίσουμε σταδιακά σε μια πιο ολοκληρωμένη παράσταση και του χρόνου το 2018 να το φέρουμε στην Ελλάδα.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που υποφέρει από την οικονομική κρίση πόσος είναι ο κόσμος που θα επιλέξει να δει την παράσταση και για το χρηματικό ποσό και γιατί αυτού του είδους το θέατρο του είναι πιο άγνωστο;
Καταρχήν πίσω από την οικονομική κρίση υπάρχει μία κρίση κοινωνική. Είμαστε σε μία φάση επαναπροσδιορισμού αξιών. Επομένως η οικονομική κρίση είναι η επιφάνεια μιας κοινωνικής παρακμής. Το θέατρο είναι ένα μέσο για να ξαναβρεθούμε με όλα όσα χάσαμε καιμε όσα ξεχάσαμε. Άρα νομίζω πως ο κόσμος έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ το θέατρο. Θεωρώ πως παρά τις δυσκολίες τα πράγματα στέκονται και θα στέκονται.
Επίσης με ενδιαφέρει πολύ να σπάσω το στερεότυπου του ηθοποιού – αστέρα. Υπάρχει επομένως επαφή μετά την παράσταση για να υπάρχει μια ανταλλαγή ερωτήσεων, συναισθημάτων, εντυπώσεων.
Μπορεί κάθε ηλικία να παρακολουθήσει την παράσταση;
Καλό θα ήταν οι ηλικίες να είναι άνω των 7 κυρίως γιατί ηλικίες μικρότερες δεν μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους, με δεδομένο ότι η σωματική έκφραση επί σκηνής είναι κάποιες στιγμές έντονη και μπορεί να τρομάξουν τα πολύ μικρά παιδιά.
Ένα σημείο σταθμός στην καριέρα σας;
Νομίζω πως είναι η σχέση μου, η επαφή μου με ανθρώπους που επηρεάστηκαν από τον Γκροτόφσκι. Η φιλοσοφία της απλότητας, του φτωχού θεάτρου ότι θέατρο δηλαδή μπορεί να υπάρξει με μόνο με την αλήθεια του σώματος επί σκηνής, χωρίς σκηνικά. Είναι κάτι που με κέρδισε με το θέατρο. Πάντα με απωθούσε η ιδέα του θεάτρου με τα φανταχτερά σκηνικά και τα εντυπωσιακά εφέ. Μέσα από το δρόμο του φτωχού θεάτρου βρήκα κατά κάποιο τρόπο τον προσανατολισμό μου…
Κάποιο πρότυπο;
Όσο χτίζεται και εξελίσσεται η σχέση χτίζεται ο σεβασμός και η έμπνευση, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω για κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο.
Γιατί δεν επιλέξατε την Ελλάδα σαν ένα σημείο αναφοράς, και επιλέξατε να βγείτε στο εξωτερικό;
Γιατί δεν έχει αναπτυχθεί τόσο το είδος θεάτρου για το οποίο μίλησα, ούτε η φωνή, η σωματική άσκηση, η μουσικότητα του ηθοποιού. Εδώ είναι ανεπτυγμένο περισσότερο το ψυχολογικό θέατρο. Βέβαια εννοείται πως δεν αποκλείω την Ελλάδα στο μέλλον. Αντιθέτως χαρά μου να δουλέψω στην Ελλάδα.
Έχετε σκεφτεί να ανεβάσετε ποτέ έργο κάποιου γνωστού συγγραφέα έστω και με αλλαγές;
Αυτό που κάνω εδώ και κάποια χρόνια είναι να δουλεύω σε ένα τετράπτυχο θεματικών. Στην αναμονή, στην ουτοπία, στο ιερό και στην αλήθεια/ αγάπη. Αυτό είναι και το όραμα μου. Με ενδιαφέρει πολύ ο συνδυασμός κειμένων από διαφορετικές πηγές. Όλα αυτά μπορούν και στο μέλλον ίσως να εκφραστούν με ένα κλασικό κείμενο, φυσικά και δεν το αποκλείω.
Έχετε βρει απαντήσεις πάνω σε αυτό το τετράπτυχο που αναφέρατε;
Δεν έχω βρει και συνεχώς υπάρχει αυτή η αναζήτηση. Είναι ένα ταξίδι, είναι πολύ σημαντικό. Περισσότερο γεννιούνται στην πορεία νέες, ενδιαφέρουσες ερωτήσεις…
Τι σας οδήγησε στο να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Αυτό που με γοήτευσε είναι η μεταμόρφωση, δηλαδή η αλλαγή του ανθρώπου επί σκηνής. Αυτό το φαινόμενο του ανθρώπου να αλλάζει για να βρει τον εαυτό του είναι κάτι που πάντα με γοήτευε από μικρό και ακόμα με γοητεύει.
Τι συμβουλή θα δίνατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα;
Υπομονή, επιμονή και συστηματικότητα. Πάνω από όλα όμως σκληρή δουλεία και συνεχής εξέλιξη.
Υπήρξε μία παράσταση την οποία όσες φορές και να κάνετε θα θέλατε να την επαναλάβετε;
Πρέπει να υπάρχει συνεχώς μια εξέλιξη. Αυτό που έρχεται θα έλεγα είναι και αυτό που με ενθουσιάζει περισσότερο κάθε φορά.
Θεωρείτε πως ένας ηθοποιός πρέπει να σταματά στο ζενίθ της καριέρας του; Να τον θυμούνται στην καλύτερή του στιγμή;
Αυτή είναι η λεγόμενη ματαιοδοξία του ηθοποιού. Εγώ το βλέπω ως ανάγκη. Αν αγαπάς κάτι το κάνεις και ας φας τα μούτρα σου. Η αποτυχία σου δίνει περισσότερη τροφή καθώς σε βελτιώνει. Η επιτυχία από την άλλη σε οδηγεί στην επανάπαυση.
site καλλιτέχνη ( http://atropostheatre.blogspot.gr/ )
Ευχαριστούμε από καρδίας τον Σταμάτη Ευσταθίου για την ξεχωριστή συνέντευξη που μας παραχώρησε. Ανυπομονούμε να βρεθούμε στην παράσταση στις 4 Νοέμβριου. Μέχρι τότε stay tuned.
