Προχθές αργά πήγε να συναντήσει η Αρλέτα τον “άγιο” μα αυτή τη φορά όχι στο μπάρ το Ναυάγιο…
Η αγαπημένη φωνή των ελληνικών μπουάτ πέταξε με το άσπρο της άλογο μα δεν έσβησε καθώς δεν είναι λίγο τα τραγούδια που άφησε πίσω της να μας κρατούν συντροφιά.
Η καλλιτεχνική της φύση είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της,τότε που σιγοτραγούδαγε δίπλα στον πατέρα της και έκανε τη μητέρα της να κλαίει.Τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στο χώρο της μουσικής έγινα τη δεκαετία του 60 χωρίς όμως το ταλέντο της να περιορίζεται εκεί.Η Αρλέτα σπούδασε ζωγραφική κι αυτό ήταν ένα ταλέντο που χρησιμοποίησε στην δημιουργία όλων των εξωφύλλων των δίσκων της.
Από τα πρώτα της κιόλας βήματα συνεργάστηκε με πολύ μεγάλα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας συμμετέχοντας σε αυτό που ονομάζουμε “νέο κύμα” της ελληνικής μουσικής.Ο πρώτος της δίσκος ηχογραφήθηκε με δικό της υλικό το 1981 και είχε τίτλο “Ένα καπέλο με τραγούδια” ενώ οι αμέσως δύο επόμενοι δίσκοι της ήταν σε στίχους Λάκη Παπαδόπουλου και Μαριανίνα Κριεζή.Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε πως το 1997 κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο με κείμενα.στίχους και ζωγραφιές της που έφερε τον τίτλο “Από που πάνε για την Άνοιξη”.
Η Αρλέτα δεν ήταν απλά μια ερμηνεύτρια,μια στιχουργός,μια συγγραφέας ή μια ζωγράφος.Η Αρλέτα εκπροσωπούσε μια ολόκληρη γενιά,μια γενιά ονείρων,μια γενιά χρωμάτων,μια γενιά που ήξερε να αγαπά.Η Αρλέτα το επικοινωνιακό αλλά συνάμα μοναχικό αυτό κορίτσι ήξερε το τρόπο να στέλνει μηνύματα μέσα από τα τραγούδια της και να μεταφέρει συναισθήματα με τη φωνή της.
Τα προβλήματα με την υγεία της άρχισαν το 2008 όταν πρίν από μια συναυλία της υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία καταφέρνοντας όμως να αναρρώσει και να μείνει δημιουργική μέχρι τέλους καθώς λίγο πρίν το τελευταίο της ταξίδι είχε καταφέρει να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις κάποιων νέων της κομματιών σε συνεργασία με τη Σάννυ Μπαλτζή τα οποία όμως δε πρόλαβε να δει στα ράφια των δισκοπωλείων.
Καλό ταξίδι Αρλέτα!
