Πέντε κορυφαίες ταινίες που βασίστηκαν σε άγνωστα λογοτεχνικά έργα

«-Μα γιατί να διαβάσω το βιβλίο αφού μπορώ να δω την ταινία; -Μα γιατί να δω την ταινία αφού μπορώ να διαβάσω το βιβλίο;». Σε μία λίστα με τα πιο κουραστικά θέματα συζήτησης το παραπάνω θα είχε μία σίγουρη θέση στη δεκάδα. Ο λόγος είναι το ότι στο 90% των περιπτώσεων αφορά έργα της αγγλόφωνης λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Αναμφίβολα, η Χριστουγεννιάτικη ιστορία ή ο Φρανκενστάιν έχουν πολλάκις μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη λόγω της διάδοσής τους. Είναι όμως όλα τα λογοτεχνικά έργα που διασκευάστηκαν στον κινηματογράφο τόσο γνωστά; Ή μάλλον, ήταν τόσο γνωστά πριν την κυκλοφορία των κινηματογραφικών διασκευών τους; Σίγουρα όχι, καθώς δεν είναι λίγες οι ταινίες που η φήμη τους ξεπέρασε κατά πολύ τα έργα στα οποία βασίστηκαν. Δεν είναι, λοιπόν, λίγες οι φορές που ο κινηματογράφος μας σύστησε την (άγνωστη μέχρι τότε) λογοτεχνία.

Μια Υπέροχη Ζωή, Φρανκ Κάπρα, 1946

Τα Χριστούγεννα του 1943 o Philip Van Doren Stern αποφάσισε να κάνει ένα ιδιαίτερο δώρο σε 200 φίλους του. Τους έστειλε αντίγραφα του The greatest gift, ενός δικού του διηγήματος για το οποίο δεν έβρισκε εκδότη. Η ιστορία ενός άνδρα απογοητευμένου από τη ζωή του που παραμονή Χριστουγέννων εύχεται να μην είχε γεννηθεί ποτέ και η ευχή του πραγματοποιείται δεν κατάφερε να συγκινήσει κανέναν εκδότη έως την δημοσίευση της σε ένα περιοδικό οικοκυρικής το 1945.

Παρά την αδιαφορία τον εκδοτών το διήγημα τράβηξε την προσοχή της RKO Pictures που αγόρασε τα δικαιώματα του για να τα πουλήσει λίγο καιρό αργότερα στην νεοσύστατη Liberty Films, την εταιρεία παραγωγής του Φρανκ Κάπρα. Κάπως έτσι ένα διήγημα που αρχικά δόθηκε σε λίγα άτομα ως δώρο Χριστουγέννων έγινε η έμπνευση για την ταινία που εδώ και δεκαετίες αποτελεί σύμβολο των Χριστουγέννων. Όπως το πνεύμα των Χριστουγέννων μένει απαράλλακτο στο πέρασμα του χρόνου έτσι και η τρυφερή αγκαλιά του James Stewart στην οικογένεια του συγκινεί διαχρονικά.

Όλα για την Εύα, Τζόζεφ λ. Μάνκιεβιτς, 1950

Όπως ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του The Greatest Gift, το διήγημα The Wisdom of Eve της Mary Orr δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε ένα γυναικείο περιοδικό, σε αυτή την περίπτωση το Cosmopolitan, το 1946. Μία μεσήλικας σταρ του Broadway και μία φιλόδοξη νεαρή ηθοποιός που προσπαθεί με τους πιο «αθώους» τρόπους να της πάρει τη θέση είναι οι βασικοί χαρακτήρες του διηγήματος της Mary Orr αλλά και της ταινίας Όλα για την Εύα.

Παρά το γεγονός πως η ταινία αποτελεί σαφή διασκευή του διηγήματος το όνομα της συγγραφέως δεν αναφέρεται στους τίτλους της. Αυτό, ωστόσο, δεν αναιρεί το γεγονός πως χωρίς το μέχρι τότε άσημο έργο της Orr ένα από τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά έργα όλων των εποχών δεν θα είχε γυριστεί. Και κυρίως δεν θα ακούγαμε την Bette Davis να μας προειδοποιεί, σαν άλλη αεροσυνοδός, για την επικείμενη σύγκρουση ανάμεσα στην εξουσία της πλάνης και στην πλάνη της εξουσίας. “Fasten your seatbelts it’s going to be a bumpy ride”.

Σιωπηλός Μάρτυς, Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1954

Ένα ακόμη διήγημα δημοσιευμένο σε περιοδικό έμελλε να διασκευαστεί από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ γεννώντας ένα από τα σπουδαιότερα έργα του. Ο λόγος για το It Had to Be Murder του Cornell Woolrich, ή αλλιώς, το διήγημα πίσω από τον Σιωπηλό Μάρτυρα. Η ιστορία ενός φωτορεπόρτερ με σπασμένο πόδι, που καθηλωμένος σε μία πολυθρόνα παρακολουθεί με κιάλια τους γείτονες του είναι σε πρώτο επίπεδο αδιάφορη. Τι γίνεται όμως όταν ο άντρας αυτός αρχίζει να υποψιάζεται χωρίς καμία απτή απόδειξη πως ένας γείτονάς του σκότωσε την γυναίκα του;

Σε αυτό το σημείο η ιστορία γίνεται αρκετά περίπλοκη ώστε να τραβήξει το ενδιαφέρον του μάστερ του σασπένς. Σε συνεργασία με τον σεναριογράφο John Michael Hayes ο Χίτσκοκ εγκλωβίζει τον James Stewart σε μία πολυθρόνα και τον θεατή σε μία γειτονιά. Μία μόνο γειτονιά είναι το μέρος που το μυστήριο χτίζεται και λύνεται. Γιατί εν τέλει στο χιτσκοκικό σύμπαν it always has to be murder.

Blow-Up, Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1966

Ένα από τα πιο πολυβραβευμένα έργα του ο Μικαλάντζελο Αντονιόνι έχει ως αφετηρία το διήγημα Las Babas Del Diablo του αργεντινού Julio Cortázar. Δημοσιευμένο το 1959 τι διήγημα θέτει σε πρώτο πλάνο την πλήξη ενός άντρα απογοητευμένου από την ζωή του η οποία έρχεται να ανατραπεί από μία φωτογραφία. Αυτός είναι και ο βασικός άξονας του Blow-Up του Αντονιόνι η οποία κατά τα άλλα διατηρεί ελάχιστα στοιχεία του διηγήματος.

Μία ατίθαση νεότητα εγκλωβισμένη σε απαθή σώματα. Μία ανιαρή «μοντέρνα» κανονικότητα ικανή να ανατραπεί από τη μεγέθυνση της φωτογραφίας ενός ζευγαριού. Μίας φωτογραφίας που φαίνεται να αποδεικνύει ένα έγκλημα. Μια «ακίνητη» εικόνα ικανή να ενεργοποιήσει τη φαντασία και να κορυφώσει την δράση. Ένα ακόμη μυστήριο που χτίζεται από τον ανθρώπινο νου σε περίοδο αδράνειας.

Million Dollar Baby, Κλιντ Ίστγουντ, 2004

Το Million Dollar Baby κατέχει δικαίως μία θέση ανάμεσα στα καλύτερα αθλητικά δράματα όλων των εποχών. Η ιστορία ενός ηλικιωμένου προπονητή πυγμαχίας που αναλαμβάνει να προπονήσει μία 30χρονη παθιασμένη κοπέλα στην οποία βλέπει την κόρη του μπορεί να αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας ωστόσο ο κόσμος του αθλητισμού παρουσιάζεται με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο. Ο λόγος; Η ταινία βασίζεται στη συλλογή διηγημάτων Rope Burns: Stories from the Corner του F.X.Toole ο οποίος με τη σειρά του βασίστηκε σε προσωπικά του βιώματα ως επαγγελματίας του χώρου.

Ο χώρος της πυγμαχίας, όπως αυτός απεικονίζεται στο έργο του Toole αποτελεί έναν μικρόκοσμο που μεγενθυνόμενος καλύπτει πολλές εκφάνσεις της ζωής. Πίστη, οικογένεια, φιλία και αναζήτηση της ευκαιρίας για κάτι καλύτερο. Όλες οι φάσεις του ματς της ζωής στο οποίο ένα αουτσάιντερ μάχεται για να κερδίσει.

Παρόμοια Άρθρα:

• Save Ralph: Ο Taika Waititi μας καλεί να σώσουμε τα πειραματόζωα
• Σεξουαλική κακοποίηση: Δυο ταινίες βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα
• Sound of Metal: αντιμετωπίζοντας την απώλεια

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project