Κάθε μέρα φτάνουν στα νησιά μας όλο και περισσότεροι. Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, κουρασμένοι, βρεγμένοι ως το κόκαλο, κρατώντας αγκαλιά τα παιδιά τους ή ένα σακίδιο με λίγη τροφή. Τότε τρέχουν οι φαντάροι, οι εθελοντές από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις να τους βοηθήσουν… να κάνουν όμως τι;
Τι μπορεί να πει κανείς σ’αυτούς τους ανθρώπους; Σ’ένα πατέρα που έχει χάσει τα παιδιά του; Σε μια μάνα που πάλευε όλη νύχτα με τα κύματα για να σωθεί κι για να σώσει το μωρό της; Στα μικρά παιδιά που άφησαν την πατρίδα τους κι ξαφνικά βρέθηκαν σε μια βάρκα να κολυμπούν για να επιζήσουν; Και εξάλλου φτάνει ένα κρουασάν κι ένα μπουκαλάκι νερό για να τους σώσει; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχασαν πολύ πιο σπουδαία πράγματα, τα οποία εμείς στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να τα χάσουμε τρελαινόμαστε.
Κι έπειτα ακούς και τους ελληνάρες να λένε:”Γιατί ήρθαν εδώ;”, “Γιατί δε τους διώχνουν;”, “Αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας” κ.ο.κ., χωρίς να σκεφτούν φυσικά ότι δεν ήταν δική τους απόφαση, ότι για το χατίρι κάποιων άλλων ξεριζώθηκαν, ξεχνώντας την προσγυφιά του ’22, ξεχνώντας πως κι ο δικός τους παππούς ή προπάππος ήταν κι αυτός πρόσφυγας όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα. Αλλά όχι αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σ’ένα παρελθόν που κανείς δε σέβεται και το διαγράφει εν μία νυχτί μόνο και μόνο για να έχει να πει ΚΑΤΙ.
Αυτό όμως που θα έλεγα εγώ είναι πως στην μνήμη όλων εκείνων των ανθρώπων που ξενιτεύτηκαν τότε αλλά και στους σημερινούς αυτούς ανθρώπους, που ευγνωμονούν που επέζησαν τελικά και σ’αυτούς που ζουν στοιβαγμένοι στους καταυλισμούς της Μόριας το μόνο που αξίζει είναι η σιωπή. Αν δε μπορείς να βοηθήσεις ή αν δε θες, δε θα στο επιβάλλει κανείς όμως τουλάχιστον μην μιλάς. Μην μιλάς εσύ που κάθεσαι βολεμένος στον καναπέ και γύρω σου ο κόσμος διαλύεται. Είναι ντροπή. Άν ακόμα θυμάσαι τι σημαίνει αυτή η λέξη, γιατί δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια μόνο η λέξη διαφθορά κυριαρχεί στο λεξιλόγιό μας τίποτα άλλο.
Υ.Γ. Πραγματικά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που είναι φαντάροι στα νησιά και σώζουν χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά παρόλο που το κράτος τους δίνει 8 ευρώ το μήνα. Αλλά και στους κατοίκους που περιθάλπουν χωρίς αντάλλαγμα, μόνο και μόνο για τη σωτηρία της ψυχής τους. Εξάλλου, λίγη ανθρωπιά δε βλάπτει πότε πότε.
