Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κίχλη τα βιβλία «Μαύρο νερό» του Μιχάλη Μακρόπουλου και «Κόμπο τον κόμπο» της Δήμητρας Λουκά.
«Μαύρο νερό» του Μιχάλη Μακρόπουλου
ΕΝΑΣ πατέρας κι ο ανάπηρος γιος του, με όπλο την αγάπη που τρέφουν ο ένας για τον
άλλο, παλεύουν να επιβιώσουν σ’ ένα χωριό που ερημώνει, στα βουνά της Ηπείρου. Γύρω
τους έχει συντελεστεί μια οικολογική καταστροφή· το νερό πλέον δεν πίνεται, τα ζώα και
τα φυτά είναι δηλητηριασμένα.
Ο αγώνας τους δίνεται με λόγο λιτό και ποιητικό στο Μαύρο νερό.
«Περίμενε υπομονετικά· ήξερε ότι αργά ή γρήγορα κάποιο ζώο θα κατέβαινε να
ξεδιψάσει στο νερό, που ξεγελούσε με τον γάργαρο ήχο του. Πενήντα μέτρα
παραπίσω ήταν η παλιά δεξαμενή, με μισοσβησμένα πάνω τα γράμματα της RIPOIL,
ενώ τα πλατανόφυλλα βάθαιναν με τον ίσκιο τους το καφεκόκκινο χρώμα της
σκουριάς. Τρύπες είχαν ανοίξει στο μέταλλο, ένα παχύ στρώμα από σάπια φύλλα είχε
γίνει χούμος μέσα, και η παλιά δεξαμενή ήταν γεμάτη ζωή: έντομα, τρωκτικά, πουλιά
που μπαινόβγαιναν. Το πλατανόδασος δίπλα στο ποτάμι είχε δεχτεί με συγκατάβαση
τον μεταλλικό ξένο, τον είχε κυκλώσει σκιάζοντάς τον, και κλαριά ακουμπούσαν
πάνω του και τον διαπερνούσαν».
*
Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννιά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Tα τελευταία εννιά χρόνια ζει με την οικογένειά του στη Λευκάδα και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου, στην Ήπειρο, όπου διαδραματίζονται οι νουβέλες «Σπουργίτω» (Σπουργίτω, Γράχαμ, Πικραμένος 2012), Το δέντρο του Ιούδα (Κίχλη 2014), «Τσότσηγια» (Τσότσηγια & Ω᾽μ, Κίχλη 2017), καθώς και άλλες ιστορίες του. Έχει εκδώσει δέκα βιβλία λογοτεχνίας για ενήλικες, το Οδοιπορικό στο Πωγώνι (Fagotto 2013) και πέντε βιβλία για παιδιά. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.
«Κόμπο τον κόμπο» της Δήμητρας Λουκά
ΣΤΗ συλλογὴ διηγημάτων Κόμπο τον κόμπο όλες σχεδόν οι ιστορίες έχουν τη μορφή
της εξομολόγησης ή της εξιστόρησης γεγονότων που αφορούν το παρελθόν. Οι
αφηγητές, φορείς του παραδοσιακού προφορικού πολιτισμού οι περισσότεροι, με έναν
αδρὸ προφορικό λόγο και με δωρική λιτότητα υφαίνουν λέξη τη λέξη, κόμπο τον
κόμπο, τα προσωπικά πάθη αλλά και τις πληγές της Κατοχής και του Εμφυλίου σε
κρουστές ιστορίες.
Ηρωίδες που βίωσαν τη σκληρότητα της αρχαϊκής κοινωνίας και άλλες που ύψωσαν
το ανάστημά τους και πάλεψαν στις πιο αντίξοες συνθήκες· ήρωες-θύματα των
κοινωνικών προκαταλήψεων και άλλοι που τους συνέθλιψαν οι μυλόπετρες της
Ιστορίας· αφηγήσεις όπου το χάσμα ανάμεσα στον πάνω και τον κάτω κόσμο κλείνει
χάρη στον πόθο για το σμίξιμο ζωντανών και νεκρών εραστών. Όλα αυτά συνθέτουν
τον κόσμο του βιβλίου της Δήμητρας Λουκά, έναν κόσμο τραχύ, ο οποίος δονείται από
δυνατά πάθη και ένστικτα και συνάμα κυριαρχείται από τους ισχυρούς δεσμούς της
κοινότητας. Τον κόσμο αυτόν διασώζει ἀπό τη λήθη η συγγραφέας, χωρίς νοσταλγία,
αλλά με αγάπη για την ομορφιά και την καταλυτική δύναμη της γλώσσας του.
*
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΟΥΚΑ γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1970. Είναι φιλόλογος και διδάσκει
λογοτεχνία στο πρόγραμμα του International Baccalaureate των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα.
Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά Ο Αναγνώστης, Bookpress, Φρέαρ, Fractal, Διάστιχο και στο Διάσελο. Συμμετείχε στη συλλογική έκδοση διηγημάτων με τον τίτλο Το μυστικό (επιμ. Αμάντα Μιχαλοπούλου, Καστανιώτης 2018). Η παρούσα συλλογή διηγημάτων «Κόμπο τον Κόμπο» είναι το πρώτο της βιβλίο.
