Άκου να δεις θεωρεία που σκαρφίστηκα μόλις τώρα. Εκεί που καθόμουν ωραία και αναπαυτικά με το κινητό μου στο χέρι, έχοντας κλείσει τουλάχιστον 2 ώρες σε αυτή τη θέση, η μάνα μου στάθηκε από πάνω μου φωνάζοντας «Αυτά τα κινητά σας έχουν καταστρέψει. Όλη μέρα με αυτά ασχολείστε». Δεν έχει και άδικο εδώ που τα λέμε, μα κάνει ένα λάθος. Δεν εντοπίζει την πηγή του κακού, και ρίχνει όλη την ευθύνη σε μία συσκευή. Ας το δούμε και από άλλη οπτική όμως το θέμα. Κάποιος άλλος θα μπορούσε άνετα να πει ότι και τα παπούτσια μας έχουν κυριέψει μιας και δεν πάμε πουθενά χωρίς αυτά. Δεν λέω σωστός σαν συλλογισμός, μα δεν ισχύει. Που θέλω να καταλήξω;
Η θεωρεία που σας έλεγα πιο πριν είναι η εξής: «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε τόσο δειλοί στο να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και ρίχνουμε πάντα τις ευθύνες στους άλλους». Πάμε τώρα να δούμε μερικά παραδείγματα πάνω στα οποία στηρίζω αυτή τη θεωρεία.
#1. «Δεν έγραψες καλά στις πανελλήνιες γιατί ήσουν όλη μέρα στο ίντερνετ».
#2. «Η τεχνολογία μας έχει καταστρέψει σαν ανθρώπους και μας έχει κάνει ρομπότ».
#3. «Η κλιματική αλλαγή καταστρέφει κάθε μέρα το περιβάλλον.»
#4. «Οι πολιτικοί μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Αυτοί φταίνε για όλα αυτά που περνάμε.»
#5 «Τα μηχανάκια είναι σκοτώστρες.»
#6 «Ο σατανάς φταίει για όλα τα κακά και ο θεός για όλα τα καλά.»
#7 «Υπάρχει οικονομική κρίση στις μέρες μας.»
Λοιπόν, κοίτα τώρα πως θα σου καταστρέψω αυτές τις ωραίες σκέψεις , και θα σου βρω την πραγματική αιτία του κακού.
Το γεγονός ότι κάνεις κατάχρηση σε ένα αγαθό και σε αποσπά από την καθημερινότητα σου δεν πάει να πει πως φταίει αυτό. Το ίδιο θα σε αποσπούσε και το να σκαλίζεις με τις ώρες τον κήπο σου. Όταν κάνεις κατάχρηση σε κάτι, όπως το λέει και η λέξη εξάλλου, φταις εσύ.
Για να φτάσει ένα μηχάνημα σε σημείο να σε καταστρέφει και να σε ελέγχει θα πρέπει να είναι πιο έξυπνο από εσένα. Είναι σαν να μου λες ότι επειδή εγώ πίνω 4 καφέδες την ημέρα, φταίει ο καφές.
Το γεγονός ότι από την στιγμή που ο άνθρωπος ανέλαβε τα ηνία αυτού του κόσμου, ο κόσμος αυτός πάει από το κακό στο χειρότερο. Έχουμε καταφέρει να προκαλέσουμε τόσο μεγάλη καταστροφή στη Γη και να συμβάλλουμε στην εξαφάνιση εκατοντάδων ζώων που άντεξαν ακόμα και την πτώση μετεωρίτη. Μήπως αρχίζεις και βλέπεις που το πάω;
Η ψήφος είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα που έχει ο λαός μια δημοκρατικής χώρας. Ακριβώς λοιπόν επειδή ΕΣΎ ψηφίζεις και ΕΣΎ αποφασίζεις ποιος παπάρας θα σε κοροϊδεύει για τα επόμενα 4 χρόνια, δεν φταίει ο παπάρας που σε κοροϊδεύει αλλά εσύ ο παπάρας που τον πιστεύεις. Εξάλλου άκουσες ποτέ να πουν σε δικαστήριο «έφταιγε το πιστόλι που σκότωσε τον τάδε»;
Αν εγώ αποφασίσω μια ωραία μέρα να μπω σε ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ και τρέχω με 100 χιλ/ωρα και στουκάρω πάνω σε ένα τοίχο και σπάσω το κεφάλι μου, μάντεψε. ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΆΕΙ Ο ΤΟΊΧΟΣ, εκτός αν ο τοίχος έβγαλε πόδια και ήρθε κατά πάνω μου. Τότε πάσο.
Ας υποθέσουμε πως εγώ μια μέρα κερδίζω το τζόκερ και δίνω 500.000 ευρώ σε ένα ίδρυμα, βοηθάω κάποιους που έχουν προβλήματα και γενικά βοηθάω. Και ας υποθέσουμε τώρα πως εγώ πάλι βρίζω, ασκώ μπούλινγκ, προκαλώ πολέμους και άλλα τέτοια. Δεν είδα πουθενά κανένα σατανά και κανένα θεό να μου λέει τι να κάνω.
Και τέλος η οικονομική κρίση, συγνώμη που θα σε στενοχωρήσω, υπήρχε από την εποχή που χτιζόντουσαν οι πυραμίδες. Στην ιστορία το μάθαμε σαν πυραμίδα της κάθε εξουσίας σε μια χώρα, σήμερα το λέμε καπιταλισμό. Είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα με άλλο όνομα. Σαφώς και δεν φταίει ο καθένας μας για αυτή, δεν σημαίνει όμως πως επειδή δεν την βλέπαμε εδώ και χρόνια ότι αποτελεί φαινόμενο της εποχής μας και μόνο.
Με όλα τα παραπάνω, θέλω να καταλήξω πως η πηγή του κακού, ή μάλλον πιο σωστά, η πηγή της βλακείας δεν είναι τίποτα άλλο, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Δεν μπορώ να κατηγορήσω το κινητό μου ότι με κράτησε απέσπασε από το διάβασμά μου, από την στιγμή που μπορούσα να το αφήσω στην άκρη. Δεν μπορώ να πω ότι ο πολιτικός με κορόιδεψε και με εξαπάτησε, την στιγμή που στα ψέματά του βρήκα στήριγμα και θαλπωρή γιατί είμαι δειλός να πω «Όχι, μου λες ψέματα. Δεν πιστεύω τίποτα από όσα λες». Γιατί όλοι μας, και πρώτος εγώ, θα ψάχνουμε πάντα φθηνές δικαιολογίες για να αποφύγουμε την αλήθεια, που είναι μια:
Όσο μορφωμένος και αν είσαι, όσο έξυπνος και να είσαι, όσο δυνατός και να είσαι, είσαι δειλός στο να παραδεχθείς πως η βλακεία σου και το εγώ σου, καλύπτουν την πραγματική αιτία του προβλήματος, που είσαι εσύ.
Οπότε την επόμενη φορά που θα ψάξεις μια δικαιολογία για το πρόβλημά σου, πρώτα ρώτα τον εαυτό σου το εξής: «Μήπως εγώ είμαι ο μαλάκας που φταίει;».
