Χάος. Ουδέτερο γένος ενικού αριθμού. Μέλος της πρωταρχικής τριάδας (Χάος, Έρωτας, Γαία) από την οποία δημιουργήθηκαν οι θεοί της μυθολογίας. Επίσης είναι η άβυσσος, η ακαταστασία, η σύγχυση, τομέας στα μαθηματικά και αστεροειδής. Χάος είναι πολλά πράγματα. Εγώ, όμως, θέλω να επικεντρωθώ στο χάος με την έννοια που συναντάμε καθημερινά, την έννοια, της σύγχυσης.
Ο χρόνος έχει 365 ημέρες, προφανώς όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες. Κάποιες μοιάζουν αρκετά, όμως δεν είναι ίδιες, κι αυτό γιατί κάθε μέρα που περνάει κρύβει κάτι καινούργιο, κάθε μέρα που περνάει μας βρίσκει διαφορετικούς, κάθε μέρα που περνάει μας αλλάζει. Και κάπου εδώ αρχίζει το άγχος. Ποιος είμαι, που πάω, τι θέλω να κάνω με την ζωή μου, έτσι θα συνεχίσω να πορεύομαι ; Μια άνευ λόγου σύγχυση έρχεται από το πουθενά και κλονίζει όλο μας το είναι, όλη μας την ύπαρξη. Είναι, όμως αναμενόμενο καθώς όλα στην ζωή είναι αποφάσεις, που έχουν άλλοτε μεγαλύτερη κι άλλοτε μικρότερη βαρύτητα. Και καθώς η κάθε μια απόφαση στην οποία προβαίνουμε έχει συνέπειες που επηρεάζουν τα δεδομένα μας, πολλές φορές στην προσπάθειά μας να καταλάβουμε αν είμαστε, πράγματι, ικανοποιημένοι με αυτά τα δεδομένα και αν οι επιλογές μας είναι οι ιδανικότερες για μας, χάνουμε τον εαυτό μας. Δεν αφήνουμε τον χρόνο να κάνει αυτό που πρέπει. Να μας υποδείξει, δηλαδή, αυτό που είναι το καλύτερο, να μας θεραπεύσει. Αντίθετα, έχουμε μηδέν υπομονή και αρχίζουμε να αμφισβητούμε την σπουδαιότητα των όσων έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε μέχρι τώρα, θεωρούμε ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο και πως είναι αργά για την επιθυμητή λύση.
Είναι, όμως, όντως αργά; Ή έτσι νομίζουμε; Η απάντηση είναι πως για τίποτα δεν είναι αργά. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να τολμάμε, συμβιβαζόμενοι με καταστάσεις που δεν μας ικανοποιούν, γιατί έτσι δεν ζούμε. Αφέσου, λοιπόν, και άσε το χάος να βάλει τάξη στην ζωή σου. Ψάξε τι είναι αυτό που πραγματικά σε ευχαριστεί. Ναι θα συγχιστείς, ναι θα νιώθεις ότι πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό, όμως, όλα παίρνουν κάποια στιγμή τον δρόμο τους. Και αν, ποτέ, δεν αναρωτηθείς ποιος είσαι, που πας, τι θες να κάνεις με την ζωή σου και αν θα συνεχίσεις, όντως, να πορεύεσαι έτσι, δεν θα καταλάβεις ποτέ ούτε την αξία των όσων ανθρώπων αλλά και πραγμάτων που έχεις στην ζωή σου, ούτε, όμως, και την πιθανή επιθυμία και ανάγκη σου για αλλαγή.
Χάος είναι ισορροπία. Ένας χορός ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει, στην τάξη και την αταξία. Ο κόσμος μας, άλλωστε, υπάρχει χάρη στην συνύπαρξη των αντίθετων πραγμάτων. Γιατί τι θα ήταν το καλό χωρίς το κακό, το άσπρο χωρίς το μαύρο, η χαρά χωρίς την λύπη ;