Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο. Μπήκε ο Οκτώβρης και πλέον μπορεί κανείς να το ευχηθεί χωρίς ενοχές ή με σκοπό πειράγματος. Η ζέστη κρατάει ακόμα, αλλά ξέρεις πως δεν είναι καλοκαίρι. Αυτό που δε ξέρεις είναι τι ακριβώς έχει αλλάξει και νιώθεις έτσι. Ακόμα φοράς κοντά ρούχα και δε βγαίνεις από το σπίτι χωρίς γυαλιά ηλίου, αλλά τίποτα απ’αυτά δεν έχει την ίδια “γλύκα” της εποχής που πέρασε. Σιγά σιγά θα κατεβάσεις πιο βαριά ρούχα και θα τα αφήσεις σε κάποια γωνία. Ενδεχομένως να πάρεις κάποια ζακέτα κάποιο βράδυ που θα έχει ψύχρα, αλλά για λίγες εβδομάδες ακόμα είσαι εντάξει. Παρ’ όλα αυτά, καλοκαίρι δεν είναι.
Γιατί;
Αν το καλοκαίρι σου ήταν ξένοιαστο δεν θα επηρεάστηκες πολύ τώρα που τελείωσε. Ειδικά αν μόλις έδωσες πανελλήνιες, αυτός ο Αύγουστος ήταν ο πρώτος και (ενδεχομένως) ο τελευταίος πραγματικά χωρίς προβλήματα και σκοτούρες Αύγουστος της ζωής σου. Ίσως αν ήσουν σε άδεια και επέστρεψες στην καθημερινότητα σου να ενοχληθείς, αλλά και πάλι, έχεις συνηθίσει. Πιστεύω πως κατά βάθος σ’αρέσει κιόλας. Αν δεν ισχύει αυτό, σε παρακαλώ, για το καλό της ψυχής σου, άλλαξε το. Αλλά τίποτα απ’ αυτά δεν φταίει για την μελαγχολία σου, γιατί δεν είναι αυτή η ουσία του καλοκαιριού.
Πάντα το καλοκαίρι τείνει να ηρεμεί το μυαλό, και σε πολλές περιπτώσεις το αναγκάζει να ταξιδεύει. Θα πας για μπάνιο, θα πιεις καφέδες σε παραλίες και θα βγεις μέχρι το πρωί. Θα έρθουν όμως και νύχτες που η παρέα σου θα είναι δίπλα στο κύμα, αλλά το μυαλό σου θα ‘ναι στην Αθήνα ή στην Καλαμάτα, κάπου άλλου. Μπορεί να σκέφτεσαι εκείνον τον πρώην ή την νυν σου, αυτή που κάνει διακοπές αλλού και περιμένετε πως και πως να βρεθείτε “με το καλό” τον Σεπτέμβρη. Αυτή είναι η μαγεία του καλοκαιριού. Να σε ωθεί να θες να τελειώσει, για να κάνεις πράγματα που φοβάσαι. Το βλέπεις σαν μια ακόμη Πρωτοχρονιά, μια νέα σεζόν. Μια ακόμα ευκαιρία να πολεμήσεις την αναβλητικότητα σου. Εύχομαι να το έκανες.
Ο μικρόκοσμος που αποτελεί τις “καλοκαιρινές διακοπές” έχει ημερομηνία λήξης. Ειδικά αν έχεις την τύχη (οι απόψεις διίστανται) να έχεις καταγωγή από χωριό ή νησί, θα τιμήσεις τον τόπο σου για πέντε περίπου μέρες. Θα γεμίσεις τόσες εικόνες από το παρελθόν σου που ή θα θέλεις να γυρίσεις αμέσως πίσω στη πόλη ή να μετακομίσεις εκεί για πάντα. Οι εμπειρίες των διακοπών στον ίδιο τόπο είναι τόσο βαθιά χαραγμένες στο μυαλό σου επειδή κάθε χρόνο ενισχύονται. Είναι το ίδιο μέρος, αλλά έχεις αλλάξει εσύ. Είναι το ίδιο ποτάμι, η ίδια ακτή, τα ίδια (κατά προσέγγιση) πρόσωπα. Όσο μεγαλώνεις κάνεις συγκρίσεις με τις προηγούμενες χρονιές και βλέπεις τι και ποιος λείπει, ή προστέθηκε. Τα μέρη που θα επισκεφτείς αποκτούν άλλη σημασία, και ίσως βρήκες τον εαυτό σου φέτος να κάθεται μόνος σε ένα σημείο που πέρυσι ήταν μαζί με τον εαυτό κάποιου άλλου. Ενδεχομένως να συνέβη και το αντίθετο, και χαίρομαι αν αυτό σε γεμίζει χαρά.
Τώρα που γύρισες πίσω, κοίτα μόνο μπροστά. Δες τον χειμώνα που έρχεται και κάνε όνειρα για ταξίδια και παρέες. Αντικατάστησε τις παραλίες με φούτερ και τζάκια, αγόρασε κασκόλ και ετοιμάσου.
Μη περιμένεις κάθε χρόνο το καλοκαίρι για να κάνεις τον απολογισμό του εξαμήνου που πέρασε. Κάνε το δικό σου καλοκαίρι πραγματικότητα, μέρα με τη μέρα. Τον επόμενο Αύγουστο δεν θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου.
