“Είναι σπουδαίο να κάνεις επάγγελμα αυτό που αγαπάς!”, μας ανέφερε μια νεαρή κοπέλα που ασχολείται επαγγελματικά με το σχέδιο και τη γλυπτική. Πόσο όμως εύκολο ή δύσκολο είναι να ακολουθεί κάποιος έναν δρόμο που στην Ελλάδα εκτιμάται, μα όχι όσο θα έπρεπε; Μια ασχολία, μια αγάπη, που όσο η κρίση ριζώνει βαθιά στους πρόποδες του πολιτισμού μας, αυτή βουλιάζει ολοένα και περισσότερο; Θα υπάρξει άραγε ξανά η στιγμή, που η Τέχνη θα ζει για τον άνθρωπο και το αντίθετο; Για όλα αυτά, αλλά και για τις προσωπικές της επιλογές μας μίλησε η Αγγελική Κλήμη, ένα τρανταχτό παράδειγμα επιμονής και πίστης στις επιθυμίες και στο ταλέντο της.
1. Πες μας λίγα λόγια για το είδος τέχνης με το οποίο ασχολείσαι. Τι είναι αυτό που σε κέντρισε στο αντικείμενο σου;
Λοιπόν σε αυτή τη φάση ασχολούμαι περισσότερο με το ελεύθερο σχέδιο για τις εξετάσεις καλών τεχνών. Έπειτα από κει και πέρα θα δώσω πιο πολύ έμφαση στο αντικείμενο που με ενδιαφέρει και περισσότερο, το οποίο είναι η γλυπτική. Γενικά στην τέχνη με ενδιαφέρει πολύ το πως μπορώ να κάνω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου μια εικόνα και να το δείξω στον κόσμο και να τον κάνω να αισθανθεί το ίδιο συναίσθημα. Ειδικά στην γλυπτική με εξιτάρει το ότι αυτό το οποίο σκέφτομαι και νοιώθω μπορεί να πάρει όχι μόνο εικόνα αλλά και μορφή και όγκο. Είναι σαν να δίνω ζωή σε κάτι και αυτό είναι πανέμορφο.
2. Τι αποτελεί έμπνευση για εσένα; Η καθημερινότητα βοηθά στο τομέα “Φαντασία”;
Έμπνευση κατά την γνώμη μου υπάρχει παντού, αρκεί να ξέρεις πως να την δεις και να την διοχετεύσεις. Πλέον κατά την γνώμη μου έχει ξεπεραστεί το απλά να βλέπεις κάτι και να το κάνεις. Τα τοπία που βλέπουμε σε πίνακες είναι όμορφα (κι εγώ ακόμα έχω κάνει) αλλά πλέον μπορείς να τα αποτυπώσεις με μια φωτογραφία. Για μένα, λοιπόν, η έμπνευση είναι η καθημερινότητα αλλά είναι τα συναισθήματα της καθημερινότητας. Παρατηρώντας τους γύρω μας.. κάνοντας νέα πράγματα.. μαζεύοντας εμπειρίες.. και το πιο σημαντικό για μένα έχοντας τους αγαπημένους μας κοντά μας.
3. Υπάρχει κάποιο πρότυπο για εσένα; Ποιον/α του είδους σου θαυμάζεις αφάνταστα;
Πρώτο μου «πρότυπο» ήταν ο Mirro μιας και μου αποτυπώθηκε σαν ανεξίτηλο, γιατί ήταν η πρώτη έκθεση τέχνης που είχα δει με αυτόν και με είχε αγγίξει ιδιαίτερα το ότι έφτιαχνε γλυπτά από οτιδήποτε. Έπειτα, θαυμάζω παρά πολύ τα έργα του Michelangelo, παρόλο που είναι πολύ κλασικό στυλ αναγέννησης.. θαυμάζω, επίσης, παρά πολύ τον Van Gogh τόσο όσο αφορά τα έργα του όσο και τις θεωρίες του γύρω από αυτό. Όσο για κάποιον πιο νέο καλλιτέχνη μου αρέσει παρά πολύ η δουλειά του Ανίς Καπούρ και της Οπυ Ζούνη.
4. Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο; πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
Μπορείτε να βρείτε την Αγγελική Κλήμη στο Instagram ως :