Αναζητούσα τις προάλλες στο Netflix ένα καινούριο anime που να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και μετά από αρκετή ώρα ,ομολογώ, το μάτι μου έπεσε πάνω στον εξής τίτλο: Sirius the Jaeger. Ωραία λέω, ας δούμε τώρα περί τίνος πρόκειται. Κάτι για βρικόλακες εναντίον λυκανθρώπων έλεγε, για μια ομάδα που κυνηγάει βρικόλακες εν ονόματι “The Jaegers” και ένα κειμήλιο που αναζητούν οι βρικόλακες που θα τους σώσει από μια θανατηφόρα ασθένεια. Δεν χρειάστηκε κάτι παραπάνω και το επόμενο λεπτό είχα πατήσει να δω το πρώτο επεισόδιο…
Σύνοψη
Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1930, όπου μια ομάδα εν ονόματι “The Jaegers” καταφθάνει στην Ιαπωνία, κυνηγώντας κάτι βρικόλακες. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Yuli, ο οποίος είναι λυκάνθρωπος και έχει εισέλθει στην ομάδα των Jaeger για να πάρει εκδίκηση για την οικογένειά του και το χωριό του που καταστράφηκαν πριν μια δεκαετία περίπου από τους βρικόλακες. Οι Jaeger ,λοιπόν, βρίσκονται σε αναζήτηση των βρικολάκων οι οποίοι αντίστοιχα αναζητούν ένα κειμήλιο από το χωριό του Yuli “The Arc Of Sirius” που θα σώσει την φυλή τους από τον πλήρη αφανισμό.
Κριτική
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ενδιαφέρον σαν ιδέα, παρόλα αυτά όταν πάει να υλοποιηθεί δημιουργούνται πολλά προβλήματα κυρίως στην πλοκή. Πολλά ήταν εκείνα τα σημεία όπου η ιστορία προχωρούσε υπερβολικά αργά χωρίς κάποιο ιδιαίτερο γεγονός να συμβαίνει, ενώ υπήρχαν plot holes που δεν εξηγήθηκαν ποτέ (και λογικά δεν πρόκειται καθώς δεν έχει ανακοινωθεί δεύτερη σεζόν). Η σειρά επικεντρώνεται στον πρωταγωνιστή με αποτέλεσμα να αγνοεί δευτερεύοντες χαρακτήρες οι οποίοι ωστόσο φαίνεται ότι έχουν ένα ενδιαφέρον παρελθόν που θα μπορούσε να διερευνηθεί λίγο παραπάνω, ενώ από την άλλη υπήρχαν χαρακτήρες που δεν είχαν καν λόγο ύπαρξης, με αποκορύφωμα το ανεπιτυχές ερωτικό ενδιαφέρον που προσπάθησαν να εντάξουν στο story.
Βέβαια, όσων αφορά το animation αυτό ήταν πολύ καλό και ιδιαίτερα οι σκηνές δράσεις όπου οι μάχες ήταν τόσο έντονες που δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη. Επίσης, όσων αφορά τον Yuli πρόκειται για έναν χαρακτήρα που όσο περνούσαν τα επεισόδια ένιωθες όλο και μεγαλύτερη συμπάθεια για αυτόν και θαύμαζες την εξέλιξη της προσωπικότητάς του. Κατόρθωσε να μεταβεί από το στάδιο της εκδίκησης στο στάδιο του να αλλάξει την θεώρηση της ζωής του, αφιερώνοντάς την σε έναν ευγενή σκοπό που δεν περιλάμβανε την εξόντωση βρικολάκων.
Αξίζει λοιπόν να τo δει κανείς; Παραδόξως ναι… μπορεί να έχει αρκετά κενά και το τέλος να είναι κάπως άδοξο αλλά δεν σε ενοχλεί τόσο πολύ ώστε να σε εμποδίσει να τo απολαύσεις (άλλωστε είναι και 12 επεισόδια των 25 λεπτών). Αυτό που σου δημιουργεί σίγουρα (τουλάχιστον εγώ έτσι ένιωσα) είναι ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, την αίσθηση ότι θα μπορούσε με λίγη παραπάνω δουλειά και εμβάθυνση να είναι ένα πολύ καλό anime που δεν θα κοβόταν από την πρώτη σεζόν.
https://www.youtube.com/watch?v=Q-wpW7MfTHY
