‘Eχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να μιλάει ή να σκέφτεται μονόπλευρα; ‘Εχεις διαπιστώσει ότι τείνεις να βλέπεις τα πράγματα μόνο άσπρα ή μόνο μαύρα; Αν ναι, μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτείς πόσο λειτουργική ή όχι είναι αυτή η συνήθεια για τη ζωή σου;
Πολλές φορές οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται πρώτα αρνητικά και μετά θετικά, να κάνουν αυτό που λέμε “μαύρες σκέψεις” πυροδοτώντας έτσι το άγχος, το φόβο, την ανησυχία και πολλά ακόμα αρνητικά συναισθήματα που μπορούν να τους αρρωστήσουν(κυριολεκτικά).
Τι είναι όμως η διπολική σκέψη ή αλλιώς το «άσπρο-μάυρο»;
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα είδος σκέψης όπου η θεώρηση των πραγμάτων γίνεται υπό ακραίους όρους που συμπεριλαμβάνουν πάντα τον έναν από τους δύο πόλους, τον άσπρο ή τον μάυρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αγνοούνται οι επιμέρους καταστάσεις ή οι πιθανές εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να προκύψουν, ενώ υπάρχει η τάση να βλέπεις συνεχώς τον εαυτό σου μέσα από τα ασπρόμαυρα γυαλιά σου, το άσπρο για τα “καλά-χαρούμενα” και το μάυρο για τα «κακά-άσχημα», αγνοώντας τα υπόλοιπα χρώματα που μπορεί να πάρει η ζωή σου.
Το πιο λυπητερό, όμως σ’αυτήν τη τάση είναι οι επιπτώσεις που επιφέρει στον άνθρωπο οι οποίες είναι στην πλειονότητά τους είναι αρνητικές, αφού η ζωή μας δεν μπορεί να μπει σε κατηγορίες όσο κι αν προσπαθήσουμε, ούτε μπορούμε πάντα να φερόμαστε απολυταρχικά.
Η αύξηση του άγχους είναι πρώτη στη λίστα των αρνητικών επιπτώσεων της διπολικής σκέψης διότι από τη στιγμή που “πρέπει” να είναι όλα όπως τα έχεις σχεδιάσει τόσο πιο πολύ αγχώνεσαι γιατί δεν έγινε αυτό που ήθελες κι τότε η ψυχολογία σου πέφτει στο πάτωμα κι τα νεύρα σου χτυπάνε κόκκινο.
Από την άλλη, όταν τα βλέπεις όλα μόνο ”άσπρα” ή μόνο “μαύρα” , δεν λαμβάνεις υπόψη όλους τους εναλλακτικούς τρόπους για την αντιμετώπιση του εκάστοτε ζητήματος , οι οποίοι πιθανότατα να είναι και πιο αποτελεσματικοί. Επιπλέον, περιορίζεις αρκετά το πεδίο της σκέψης σου και έτσι στερείς από τον εαυτό σου την δυνατότητα της εναλλακτικής σκέψης, η οποία μπορεί να φτάσει λίγο πιο μακριά από το συνηθισμένο.
Ταυτόχρονα, μέσα από τον διπολικό τρόπο σκέψης δεν απογοητεύεις μόνο τον ευατό σου αλλά και τους ανθρώπους γύρω σου, αφού βλέπεις τον κόσμο μέσα από στενά και αυστηρά όρια δυσκολεύοντας την συνεργασία με τους γύρω σου όπως επίσης δυσκολεύεσαι να βρεις και κοινά σημεία αναφοράς προβάλλοντας ένα στυλ απόλυτο και εντελώς απροσάρμοστο στις εκάστοτε συνθήκες.
Πώς όμως μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις το σύνδρομο της «ασπρό-μαυρής» σκέψης;
Ευτυχώς, υπάρχουν παραπάνω από μία λύσεις που μπορείς να υιοθετήσεις για να βγεις απ’αυτή τη τάση και γενικότερα από αυτό τον τρόπο ζωής. Αρχικά, σκέψου πως δεν υπάρχει μόνο μια λύση για κάθε πρόβλημα διότι αν το θες πραγματικά μπορείς να βρεις παραπάνω από έναν τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος.
Στη συνέχεια, σκέψου πως δεν μπορείς να γνωρίζεις με απόλυτη βεβαιότητα τι σκέφτεται ο άλλος ή ποια μπορεί να είναι τα συναισθήματά του. Γι’αυτό πριν βιαστείς να βγάλεις τα συμπεράσματα σου τα οποία το πιο πιθανό να είναι αρνητικά, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να το σκεφτεί και πάνω απ’όλα ά-κου τι έχει να σου πει. Μπορεί τα πράγματα να εξελιχθούν πολύ πιο διαφορετικά απ’όσο φανταζόσουν.
Επιπλέον, μην ξεχνάς πως η σκέψη ”άσπρο ή μαύρο”, σε κάνει να νιώθεις παγιδευμένος, ανίκανος να αντιμετωπίσεις τις νέες προοπτικές που μπορεί να ανοιχτούν μπροστά σου μελλοντικά. Κάποιες φορές, χρειάζεσαι νέα δεδομένα για να επαναπροσδιορίσεις τα όριά σου, αφού ο νόμος της εξέλιξης στηρίζεται στο γεγονός ότι μόνο όσοι είναι διατεθειμένοι ν’αλλάξουν είναι κι αυτοί που θα επιβιώσουν.
