Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει: ρομαντική πανδημία

Ο αποτελεσματικότερος τρόπος να αντιμετωπίσεις μια κατάσταση που φαντάζει αβίωτη, είναι, ίσως, να δεις μία ταινία για αυτή. Η Στέγη και το Ίδρυμα Ωνάση δίνουν μια αφορμή για καλλιτεχνική διέξοδο, στους δημιουργούς ολόκληρης της υφηλίου. Καλούν καλλιτέχνες από κάθε κλάδο και τομέα να δημιουργήσουν ένα έργο μέσα σε 120 ώρες. Μακριά από κινηματογραφικά στούντιο και θεατρικά σανίδια, από στούντιο ηχογράφησης και συνεργεία. Με τους πόρους που διαθέτουν στο σπίτι τους. Ονομάζεται project ENTER και είναι η απόδειξη ότι η τέχνη δεν γνωρίζει κανένα όριο και κανέναν περιορισμό. Μέσα στα πλαίσια αυτού του project γεννήθηκε και η ταινία μικρού μήκους «Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει».

Περί τίνος πρόκειται

Ο Βασίλης Κεκάτος έχει παρελθόν με τις ταινίες μικρού μήκους, πόσο μάλλον όταν αυτές πραγματεύονται το ζήτημα της μοναξιάς, της νοσταλγίας και της ανθρώπινης ανάγκης για σύνδεση. Η θεματολογία της πανδημίας ήταν ίσως ιδανική προσθήκη στην φιλμογραφία του. Στην 13λεπτη ταινία του «Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει» ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πανδημία. Η ασθένεια, όμως, που απειλεί αυτό το σύμπαν είναι λίγο διαφορετική από τον νέο κορονοϊό που αντιμετωπίζουμε. Όσοι μολύνονται, πέφτουν για ύπνο. Κοιμούνται και κοιμούνται, επ’ αόριστον. Κανείς δεν ξέρει πότε ή αν θα ξυπνήσουν. Αλλά, ακόμη κι αν ξυπνήσουν, θα έχουν προβλήματα μνήμης και ίσως και άλλα, πολλά, μας ενημερώνει ο αφηγητής.

Μέσα σε αυτή τη μπορντώλευκη και κλειστοφοβική (εξ’ ολοκλήρου τραβηγμένη έξω δε), άκρως σιωπηλή ιστορία, ο πρωταγωνιστής και αφηγητής αποφασίζει να φτιάξει ένα φιλμ. Έχουν περάσει 2 μήνες από τότε που κοιμήθηκε η αγαπημένη του και πρέπει κάπως να φτιάξει ένα αρχείο. Το κομμάτι «Περιμένω» του Παύλου Παυλίδη συνοδεύει την ιστορία στο σύνολό της. Ηχεί καθώς ο Κεκάτος μας ταξιδεύει σε άδειες ακτές, εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, απέραντους ουρανούς και χαμένες ελπίδες.

Το «Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει» είναι η ταινία που τόσο είχαμε ανάγκη. 13 λεπτά που αποδίδουν άριστα την πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Μπορεί να μην κοιμόμαστε κυριολεκτικά, αλλά σίγουρα η ζωή μας βρίσκεται σε παύση. Και όπως και σε αυτό το όμορφο και ταυτόχρονα θλιβερό σύμπαν, έτσι και εμείς, δεν γνωρίζουμε πότε θα “ξυπνήσουμε”. Πότε θα γεμίζουν ζωή όλες αυτές οι μελαγχολικές ακτές; Πότε θα πάρουν μπρος όλα αυτά τα σκονισμένα αυτοκίνητα; Πότε θα δούμε αυτό το άλλο ιδιαίτερο και πολύ σημαντικό άτομο; «Ο έρωτας στα χρόνια του κορονοϊού», λένε πολλοί. Αυτό ακριβώς είναι που αναπαριστά με μεγάλη επιτυχία αυτή η μικρή ταινία.

Εν κατακλείδι

Το project ENTER είναι πολλά υποσχόμενο. Μας έχει χαρίσει ήδη ένα διαμαντάκι και, μάλιστα, δεν είναι το μοναδικό. Εδώ μπορείτε να δείτε και τα υπόλοιπα καλλιτεχνήματα που έχουν μέχρι στιγμής δημιουργηθεί σε αυτό το πλαίσιο. Μια λίστα από καλλιτέχνες, από κάθε γωνιά του κόσμου, μας υποδέχονται στο σπίτι τους και μας θυμίζουν ότι ακόμη και μόνοι μας, παραμένουμε μαζί.

Το «Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει» μπορείτε να το δείτε ολόκληρο εδώ.