Μπορεί να έχουμε δει στο παρελθόν το όνομα του πατέρα της Ψυχανάλυσης, Σίγκμουντ Φρόιντ, να συνδέεται με κοινωνικά δράματα, κωμωδίες και ανάλαφρες ρομαντικές κομεντί, αλλά εξαιτίας του Netflix και της φρέσκιας του παραγωγής-μόλις το 2020-μπορούμε να δούμε τον νεαρό Φρόιντ σε πιο σκοτεινά και περισσότερο συμβατά με το επιστημονικό του πεδίο μονοπάτια.
Η αυστριακή, αστυνομική σειρά “Φρόιντ” προσπαθεί να ρίξει φως στη ζωή και τη δράση του νεαρού Σίγκμουντ μέσα από μερικές ιστορίες φόνου. Είναι ο μόνος που φαίνεται ότι μπορεί να βρει την άκρη του νήματος και να λύσει το μυστήριο, όσο και αν οι περισσότεροι γύρω του τον θεωρούν τσαρλατάνο, καθιστώντας τον ως τον παρακμιακό της ιατρικής κοινότητας. Προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να πάει κόντρα σε όλη την κοσμοθεωρία της εποχής εκείνης, καταφεύγοντας τις περισσότερες φορές στην “συντροφιά” της κοκαΐνης. Μιλάμε για την Βιέννη του 1886, όπου δεν υπήρχε η έννοια της ψυχανάλυσης και η ιατρική θεωρούσε πως όλες οι ασθένειες προέρχονται από κακώσεις του σώματος. Ό,τι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το απέδιδαν σε κάποιο πρόβλημα του εγκεφάλου, χωρίς καμία περαιτέρω μελέτη και χωρίς καμία ανάμειξη της ψυχολογίας του ανθρώπου.
Και σε αυτήν την εποχή, έρχεται ο νεαρός Φρόιντ να εξηγήσει πως υπάρχει το ασυνείδητο, πως μέσα από την ύπνωση μπορεί να θεραπεύσει μέχρι και βιολογικές ασθένειες. Και ενώ όλοι τον περνούν για τρελό, ενώ κοντεύει να απολυθεί από την κλινική στην οποία εργάζεται και ενώ δεν έχει χρήματα να πληρώσει ούτε το νοίκι του και κινδυνεύει με έξωση, έρχεται στη ζωή του η νεαρή και χαρισματική Φλερ. Σε αυτό το σημείο, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με ένα άκρως ελκυστικό μπουκέτο από σύμβολα και νοήματα (εβραϊσμός, το τέλος των Αυτοκρατοριών, επαναστάσεις και θεωρίες συνωμοσίας, αποκρυφισμός και ψυχανάλυση). Αυτοί οι δύο μαζί, μέσα από μια ιδιαίτερη σχέση που έχουν αναπτύξει (είναι ταυτόχρονα ιατρός-ασθενής, συνεργάτες και ενίοτε ερωτικό ντουέτο), μπορούν και εξιχνιάζουν φόνους ή ορισμένες φορές καταφέρνουν και προλαμβάνουν πολύ σοβαρά εγκλήματα.
Η σειρά ευτυχεί, σε πολλά σημεία. Πέρα από το ενδιαφέρον της υπόθεσης, που σίγουρα αναγνωρίζετε, έχουμε άριστη απεικόνιση του χωροχρόνου όπου τοποθετούνται τα γεγονότα, υπέροχες υποκριτικές με τους Ella Rumpf ή αλλιώς Φλερ και Robert Finster ή αλλιώς Φρόιντ να εντυπωσιάζουν, την καταλληλότερη μουσική επένδυση και μία σκηνοθεσία που σε κάνει διαρκώς να αναρωτιέσαι “Τι βλέπω τώρα;” . Το μαύρο χρώμα, που αντιπροσωπεύει το σκοτάδι, κυριαρχεί, όπως και το κόκκινο. Όλα αυτά μαζί, προσφέρουν μία μοναδική εμπειρία θέασης.
Η σειρά “Φρόιντ” του Μάρβιν Κρεν έχει κερδίσει το παιχνίδι. Και το σημαντικότερο της γκολ είναι πως η ικανότητα να φέρει στοιχεία από τις θεμελιώδεις αρχές της φροϊδικής θεωρίας (το ένστικτο, η σύνδεση της υστερίας με τα παιδικά βιώματα, το ασυνείδητο, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, ο κόσμος των ονείρων κλπ) μέσα στα πιο βαθιά πεδία της μυστηριώδους ίντριγκας γίνεται όχι απλώς με αφηγηματική δεινότητα αλλά ενίοτε και με τρόπο που εντυπωσιάζει.
Δείτε το τρείλερ της σειράς “Φρόιντ”:
Η σειρά που δεν βλέπει μόνο η “Elite”
Δείτε τη σελίδα μας στο Facebook
Δείτε το προφίλ μας στο Instagram
