Σε μία πόλη άδεια, όταν πέφτει η νύχτα και τα φώτα σβήνουν, βρίσκω την ευκαιρία να βγω στο μπαλκόνι μου και να απολαύσω τη βραδιά. Κάθε βραδιά είναι ξεχωριστή. Υπάρχουν βραδιές γεμάτες αισιοδοξία με το δροσερό αέρα να μου δίνει ελπίδα και άλλοτε βραδιές που με κατακλύζουν οι σκέψεις.
Κάθε ήχος, κάθε εικόνα τροφή για σκέψη. Ωστόσο σήμερα είναι διαφορετικά. Κανένας ήχος δεν υπάρχει, μόνο σιωπή. Νιώθω την πόλη να είναι άδεια ή γεμάτη με ανθρώπους αμίλητους. Η ώρα περνάει και ξημερώνει δίχως να έχω κοιμηθεί. Αντικρίζω την Ανατολή του ηλίου ώσπου μέσα μου κάτι έλαμψε.
Σκέφτομαι τελικά πόσο όμορφο είναι να δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σκεφτεί για όλα. Πόσο σημαντικό να προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις το παρελθόν για ένα καλύτερο μέλλον και να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Αν μπορώ να δώσω μία συμβουλή αυτή είναι «Να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον φροντίζεις όμως με σεβασμό προς τους υπολοίπους».
Πολλές φορές φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας, ίσως γιατί δεν το έχουμε συνηθίσει, ίσως γιατί στιγμές του παρελθόντος μας βασανίζουν. Η ουσία είναι μία και κρύβεται στην αγάπη. Αγάπησε τον εαυτό σου και τότε θα το κάνουν και οι υπόλοιποι. Πάλεψε καθημερινά με βήματα βελτίωσης.
Τελικά η πόλη δεν είναι άδεια, είναι γεμάτη με ανθρώπους που πλημμυρίζουν από συναισθήματα. Ίσως η δική μου οπτική ήταν αυτή που με κυρίευσε. Σήμερα όλα είναι όμορφα και φωτεινά. Δες την ομορφιά και δώσε χρόνο στον εαυτό σου.
Μην ξεχνάς όσο άδεια και αν μοιάζει πολλές φορές η πόλη, κοιτάμε τον ίδιο ουρανό..παρέα.
Η Ελληνική μουσική περνάει κρίση