Όπου και να κοιτάξει κανείς στις μέρες μας, βλέπει μάσκες. Μπορεί να πει κανείς πως είναι προσωπεία και πως δεν μπορούμε να διακρίνουμε πια τα πρόσωπα τον ανθρώπων από πίσω. Ανέκαθεν, οι μάσκες δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Να μπορεί κάποιος να κρύβει το πρόσωπό του και να βουτάει σε έναν άλλο ρόλο. Από τη αρχή της ιστορίας, η μάσκα ήταν το μέσο με το οποίο ο άνθρωπος μεταμφιεζόταν σε κάτι άλλο αφήνοντας πίσω του την ίδια του την προσωπικότητα.
Αρχαία Χρόνια
Μιλώντας για την μάσκα, δεν μπορεί κανείς να παραλείψει την παρουσία της στην Αρχαία Ελλάδα.
Χρησιμοποιούταν στο θέατρο ως μέσο αλλαγής ρόλου. Στην αρχαία Αίγυπτο, έχουν βρεθεί νεκρικές μάσκες σε τάφους Φαραώ που παραπέμπουν σε κάτι θηριόμορφο και όχι απαραίτητα σε κάτι ανθρώπινο. Σε άλλες περιοχές του κόσμου όπου υπήρχε σαμανισμός όπως στην Βόρεια Αμερική και Σιβηρία, η μάσκα αποτελούσε μέσο με το οποίο ο άνθρωπος άφηνε την ίδια του την φύση για να αγγίξει το θείο. Κατά κύριο λόγο ξύλινες, απεικόνιζαν πνεύματα και βοηθούσαν σε εξορκισμούς. Είτε με την μορφή μια θεότητας είτε κάποιου ζώου.
Παρόμοια παραδείγματα μπορούν να βρεθούν σε διάφορες χώρες όπου η μάσκα παρέπεμπε σε κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο και συνήθως είχε θρησκευτικό χαρακτήρα.
Παρατηρείται πως η μάσκα μέχρι τον 16ο αιώνα χρησιμοποιούταν σε έργα μυστηρίου και θρησκευτικού περιεχομένου.
17ος αιώνας
Πηγαίνοντας στην Αναγέννηση, η μάσκα που ίσως χαρακτηρίζει την εποχή και λίγοι δεν την γνωρίζουν, είναι αυτή του «γιατρό της πανούκλας». Ίσως είναι η πρώτη μάσκα που δεν έχει θρησκευτικό χαρακτήρα αλλά χρησιμότητα.
Η συγκεκριμένη μάσκα αποτελείτο από ένα δερμάτινο κάλυμμα και ένα μακρύ ράμφος. Στο τέλος του ράμφους, μυρωδικά και βότανα τοποθετούταν για την αποφυγή κακών οσμών και μετάδοσης ασθενειών. Μετέπειτα, μέσω της Comedia dell Arte, η μάσκα παίρνει έναν παντομιμικό χαρακτήρα και γίνεται κομμάτι του καρναβαλιού της Βενετίας.
19ος αιώνας
Πηγαίνοντας πια σε πιο πρόσφατα χρόνια, η κυρίες της εποχής, φοράνε ένα πέπλο που μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος μάσκας. Η μόδα αυτή βρίσκεται κυρίως στο Παρίσι, όπου ο σκοπός του πέπλου εξυπηρετεί στην αποφυγή εισπνοής της σκόνης.
20ος αιώνας
Στην αρχή του 20ο αιώνα, το 1918, συνιστάται η χρήση της μάσκας για αποφυγή μετάδοσης ασθενειών λόγο της πανδημίας της γρίπης. Το 1920, η μάσκα έχει ήδη γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και γίνετε υποχρεωτική στα χειρουργεία.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η μάσκα αιθαλομίχλης μπαίνει στο προσκήνιο. Η μάσκα κάνει της εμφάνισή της σε πολλές χώρες ανά την υφήλιο.
Μπορεί να πει κανείς πως η ιστορία της μάσκας έχει αλλάξει η ίδια χαρακτήρα. Από θεατρικό αξεσουάρ σε θρησκευτικό μέσο, σε αναπόσπαστο κομμάτι ιατρικής πρόληψης. Στους περίεργους καιρούς που ζούμε, η μάσκα έχει εισχωρήσει σε κάθε σπίτι. Ας αναρωτηθούμε αν σε 50 χρόνια από τώρα, η Ιστορία θα γράφει της φύσης της μάσκας ως εισβολέα κάθε νοικοκυριού λόγο της πανδημίας του κορονοιού.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
- https://www.grethexis.com
- https://www.verianet.gr
- https://www.pinterest.co.uk
Παρόμοια άρθρα:
- 10 φωτογραφικά πορτραίτα που σημάδεψαν την ιστορία
- «Το επισκεπτήριο» – ‘Εκθεση κούκλας από κρατούμενες των φυλακών Θήβας
- Ένα Φεστιβάλ βγαλμένο από… την αρχαιότητα
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
… [Trackback]
[…] Read More to that Topic: beasty.gr/maska-thrhskeutiko-aksesouar-texnh-kai-ygeia/ […]
Comments are closed.