Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Ισίδωρου Ζουργού “Λίγες και μια νύχτα” από τις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που αποτελεί δείγμα του συνεχούς αγώνα για την αναζήτηση και την κατάκτηση της ευτυχίας και του πραγματικού έρωτα με φόντο την ταραγμένη πολιτική και κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ο τίτλος μας παραπέμπει στο βιβλίο “Χίλιες και μια νύχτες”, κάτι που προσελκύει τον αναγνώστη να το διαβάσει και να διαπιστώσει πως τα δυο έργα έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Η πλοκή του έργου ξεκινά με τη μεταφορά του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β΄ στην πόλη της Θεσσαλονίκης, στη βίλα Αλλατίνι. Βασικός ήρωας είναι ο Λευτέρης Ζεύγος, ο εντεκάχρονος γιος του κηπουρού της βίλας. Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας των σημαντικών γεγονότων της ζωής του, όπως οι ιστορίες που άκουσε από τον πατισάχ, ο παιδικός του έρωτας για τη Μίρζα, μέχρι την πιο ώριμη περίοδο της ζωής του, όταν η Θεσσαλονίκη έχει αλλάξει πλέον φυσιογνωμία όπως και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο οποίος έχει αλλάξει πλέον και όνομα.
Δραματικός χώρος είναι κυρίως η Θεσσαλονίκη αλλά υπάρχουν αναφορές και στην Οδησσό, το Παρίσι, τον Πειραιά, τη Μασσαλία, την Αμβέρσα, όπου έχουν συμβεί κάποια από τα γεγονότα της ζωής του βασικού ήρωα. Υπάρχουν ορισμένα κεφάλαια που διακόπτουν την εξέλιξη των γεγονότων και μας επαναφέρουν 70 χρόνια μετά και στην νύχτα όπου ο βασικός ήρωας συνδιαλέγεται με τον νεαρό Ορέστη ο οποίος αναλαμβάνει να καταγράψει την βιογραφία του. Κάτι που διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη ακέραιο.
Ο συγγραφέας κάνει μια εξαιρετική παρουσίαση της κατάστασης που επικράτησε τον 20ο αιώνα στην Ελλάδα, μια εποχή ανασφάλειας και αβεβαιότητας που σαφώς επηρεάζει τους χαρακτήρες της ιστορίας. Με ένα ιδιαίτερα κινηματογραφικά τρόπο, οι στάχτες του παρελθόντος σηματοδοτούν μια νέα αρχή, παρόλα αυτά η ανάγκη για αγάπη παραμένει διαχρονική.
“Το Λίγες και µία νύχτες, µε άξονα την ερωτική ιστορία που φωλιάζει στην καρδιά της αφήγησης, εξιστορεί µια περιπέτεια για το κυνήγι του πλούτου και την αναζήτηση της ευτυχίας. Το βιβλίο αναπλάθει µια µαγευτική συνοικία έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης, αυτή των Εξοχών, που έσβησε για πάντα. Είναι ακόµη µια γραφή για τα σπίτια, φτωχικά και πλούσια, για το µέσα και το έξω τους, για τους τοίχους και τα έπιπλα όπου υφαίνονται οι ανάσες ζώντων και τεθνεώτων. Το Λίγες και µία νύχτες εµπεριέχει ακόµη κατά κάποιον τρόπο τον σχολιασµό του, διερωτάται πίσω από την κουίντα για τα άγονα χωράφια της γραφής, τα εργαστήριά της, τις αστοχίες και τα πάθη της, είναι µε άλλα λόγια το κοίταγµα του ίδιου του µυθιστορήµατος στον καθρέφτη. Πέρα όµως και πάνω απ’ όλα είναι ένα βιβλίο για την ανήκεστο βλάβη της ύπαρξης, αυτήν που προκάλεσε ο πιο δηµεγέρτης αιώνας, ο εικοστός.”