Η Δένια Μιμερίνη, μιλάει στην ομάδα του Beasty για την πορεία της στον χώρο της υποκριτικής, τον ρόλος της στο «Έρωτας Φυγάς» που τόσο έχουμε αγαπήσει, αλλά και στο τι θα άλλαζε και τι θα κρατούσε από την κοινωνία του σήμερα.
Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Κατάλαβα από πολύ μικρή πως αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, δεν μπορούσα να το αρθρώσω ίσως σωστά αλλά ήξερα που ανήκω, ή που ήθελα να ανήκω. Όλα επιβεβαιώθηκαν από τις πρώτες σχολικές παραστάσεις και από εκεί και έπειτα το “πράγμα” πήρε το δρόμο του. Έναν ανατρεπτικό αλλά υπέροχο δρόμο που δεν έχω διανύσει ούτε κατά το ήμισυ.
Πρόσφατα αγαπήσαμε τον ρόλο σας στην καθημερινή σειρά του Open «Έρωτας Φυγάς». Αναμένοντας τη νέα σεζόν, πως θα αξιολογούσατε την εμπειρία σας αλλά και τις σχέσεις με τους συμπρωταγωνιστές σας; Υπάρχει κάποιο πρόσωπο στο οποίο έχετε ιδιαίτερη αδυναμία;
Νομίζω πως δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν ούτε στο ελάχιστο, την ευγνωμοσύνη, την ευτυχία, τη χαρά και την πληρότητα που αισθάνομαι χάρη στη δουλειά αυτή. Έσβηνα εβδομάδες για να επιστρέψω από τις διακοπές για να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα της δεύτερης σεζόν. Πέρα από την ταυτότητα και την ποιότητα της δουλειάς για την οποία θα είμαι πάντα περήφανη που αποτελώ κομμάτι της, νιώθω πραγματικά προνομιούχα που συνεργάζομαι με ηθοποιούς αυτού του βεληνεκούς και ανθρώπους αυτής της σπάνιας πάστας.
Απολαμβάνω κάθε στιγμή, μαθαίνω πραγματικά κάθε μέρα, μεγαλώνω. Είναι φανταστικοί και η αποδοχή που ένιωσα από το πρώτο κιόλας γύρισμα με κάνει να αισθάνομαι ασφάλεια, ελπίδα και γεύομαι μια σπάνια εκτίμηση.
Πραγματικά οι σχέσεις μου με όλους είναι όμορφες για διαφορετικούς λόγους. Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιον αλλά με την Μαριάννα Πολυχρονίδη (Γεωργία) υπάρχει αυτό το ανεξήγητο κάτι που την έχει καρφώσει στη καρδιά μου. Αυτή η τρέλα, αυτό το φως, η γνώση, είναι μια καλλιτέχνιδα πολυεπίπεδη και ήμουν φαν της πριν την γνωρίσω. Είμαι ευλογημένη που την έχω! Ευχαριστώ σύμπαν!
Η Ρηνιώ έχει εξελιχθεί σε έναν πολύ δυναμικό χαρακτήρα. Αποτελεί μία δυνατή φωνή που θίγει διαχρονικά ζητήματα, όπως η βία κατά των γυναικών και η κοινωνική ανισότητα που υπάρχει ανάμεσα στα δύο φύλα. Ποια είναι η άποψη σας πάνω σε αυτό και πόσο σημαντικό είναι τελικά να μη σιωπούμε αλλά να φωνάζουμε δυνατά, όπως πλέον κάνει ο χαρακτήρας σας;
Η Ρηνιώ πέρασε και περνάει δύσκολα όμως αυτό πυροδοτεί την εσωτερική της δύναμη, τις αντοχές και το θάρρος της και νομίζω αυτό είναι και το σημαντικότερο.
Όπως έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν η Ρηνιώ και η ιστορία της είναι προϊόντα μυθοπλασίας και είναι πραγματικά λυπηρό, πικρό και δυστυχές, φαινόμενα του 1950 να ανταποκρίνονται στην σημερινή πραγματικότητα. Ας μην αγνοούμε τα δεδομένα, η βία κατά των γυναικών και των αδύναμων γενικότερα υπάρχει, η ανισότητα είναι παρούσα σε πολλές εκφάνσεις, το ζήτημα είναι να αντιδράμε σε τέτοια φαινόμενα για να ανατρέψουμε αυτό που μας φορτώνεται ως δεδομένη κατάσταση. Ποτέ με βία πάντα όμως με θάρρος , με την αλήθεια και με το δίκιο μας.
Οπότε ναι, η Ρηνιώ μετά την αλλαγή πορείας είναι ένα καλό παράδειγμα. Χαίρομαι πραγματικά πολύ όταν λαμβάνω μηνύματα από γυναίκες, μανούλες ή ακόμα σημαντικότερο μικρά κορίτσια που μου γράφουν πως έχουνε αντιμετωπίσει τέτοια περιστατικά και πως χάρη στη Ρηνιώ βρήκαν θάρρος να τα αντιμετωπίσουν , να το διαχειριστούν. Να μιλάμε μέχρι να ακουστούμε, να αγωνιζόμαστε μέχρι να νικήσουμε, να μην φοβόμαστε !
Αν είχατε τη δυνατότητα να αλλάξετε ένα πράγμα από την σημερινή Ελληνική κοινωνία, τι θα ήταν αυτό; Αν πάλι μπορούσατε να κρατήσετε μόνο ένα, ποιο θα επιλέγατε;
Δυστυχώς για το πρώτο σκέλος έχω αρκετά αλλά θα κρατηθώ και θα αναφέρω το ζήτημα της αναξιοκρατίας, τον παραγκωνισμένο πολιτισμό, την μη ουσιαστική δημοκρατία, την ξεχασμένη αλληλοπεριχώρηση.
Όσο για το δεύτερο δεν θα άλλαζα ποτέ την ουσιαστική αγάπη -την χωρίς φανατισμούς και διαστρεβλώσεις – για την ουσία της ελληνικότητας, των μοναδικών μας στοιχείων, των ριζών μας. Αυτήν την αβίαστη , μαγική συσπείρωση που κάποιες στιγμές βιώνουμε.
Ποια είναι μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσετε έως σήμερα στο χώρο της υποκριτικής; Πως ανταπεξήλθατε;
Θα ήταν στα όρια της αχαριστίας να πω πως αντιμετώπισα τρομερές δυσκολίες στην ως τώρα πορεία μου. Σίγουρα είναι ένα δύσκολο και απαιτητικό επάγγελμα. Εγώ τον μήνα που αποφοίτησα από τη σχολή έγινα κομμάτι του Έρωτα Φυγά και έπειτα της Θεατρικής παράστασης “Ολεάννα” με τον αγαπημένο μου Φίλιππο Σοφιανό.
Η αρχή μου θα έλεγε κανείς πως ήταν εύκολη, και ναι όντως ήταν. Αυτό όμως συνέβη γιατί είχαν προηγηθεί τέσσερα πολύ δύσκολα χρόνια στη δραματική σχολή. Τίποτα δεν έρχεται εύκολα και τίποτα δεν είναι μόνο τύχη. Είναι τύχη, σκληρή δουλειά και δικαίωση. Σίγουρα μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι αυτή η ανασφάλεια της επόμενης μέρας που είναι στη φύση του επαγγέλματος, αλλά για να αγαπάς βαθιά αυτή τη δουλειά μαθαίνεις να «αγαπάς» και αυτό!
Υπάρχει κάποια ταινία, θεατρικό έργο ή παράσταση που σας ενέπνευσε βαθιά ως ηθοποιό;
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με έντονη την παρουσία του Θεάτρου, του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας οπότε μάλλον δεν ήταν ένα συγκεκριμένο έργο ή παράσταση, αλλά ακριβώς αυτή η μαγεία της πολυπλοκότητας και της ποικιλίας.
Όταν τα λόγια δεν είναι αρκετά έρχεται για εμένα το θέατρο, ο κινηματογράφος και ο χορός για να να εκφράσουν το μέσα σου, να σου δώσουν μια άλλη φωνή και μια άλλη δύναμη να μιλήσεις και να γίνεις κοινωνός μηνυμάτων στο εδώ και στο τώρα.
Υπάρχει κάποιος Έλληνας ή κάποια Ελληνίδα ηθοποιός που θα θέλατε να συναντήσετε στο θεατρικό σανίδι ή ακόμη και στο τηλεοπτικό πλατό;
Με χαρά αναφέρω πως με πολλούς από αυτούς που ήθελα έχω ήδη συναντηθεί! Και είναι σαν όνειρο! Φυσικά και υπάρχουν πολλοί ακόμα τόσο ιερά τέρατα αλλά πολύ έντονα νέα παιδιά της δικής μου γενιά που πραγματικά θαυμάζω και εύχομαι να συναντηθούμε. Αναφέρομαι σε ηθοποιούς και σκηνοθέτες , ονόματα δεν λέω.. κοκκινίζω πολύ…
Ποια θα ήταν η συμβουλή σας, για όσους ξεκινούν τώρα το ταξίδι τους στον χώρο της υποκριτικής;
Το ότι ένα κορίτσι όπως εγώ δίνει πλέον συμβουλές σε νέους “εξερευνητές” είναι το δυνατό κίνητρο πως τα όνειρα είναι για να τα κάνουμε, όχι να ονειρευόμαστε μόνο αλλά να τα κάνουμε πραγματικότητα. Σαφώς είναι ένας δύσκολος και μακρύς δρόμος, ο οποίος απαιτεί αφοσίωση και θυσίες αλλά σίγουρα είναι πολύ μαγικός. Συνέπεια, δουλειά , δουλειά, δουλειά, υπομονή, αγάπη και τρέλα!
Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μερικά από τα μελλοντικά σας σχέδια;
Για αρχή συνεχίζουμε με την δεύτερη και πολύ δυναμική σεζόν του Έρωτα Φυγά. Υπάρχουν στα σκαριά διάφορα πρότζεκτ, όχι ακόμα ανακοινώσιμα αλλά με μεγάλο ενδιαφέρον και προκλήσεις!
Διαβάστε επίσης:
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση
