“…επιτρέψτε μου να επιχειρήσω να δώσω έναν ικανοποιητικό ορισμό για την ενσυναίσθηση. Δεν θα την περιέγραφα ως μια “κατάσταση” γιατί πιστεύω ότι μοιάζει με διαδικασία παρά με κατάσταση. Θα προσπαθήσω να την προσεγγίσω με αυτήν την οπτική. ”
Ο Καρλ Ρότζερς είναι δημιουργός της προσωποκεντρικής ψυχοθεραπείας και θεωρεί ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του τεράστιες πηγές για την κατανόηση του εαυτού του και ότι διαθέτει ένα βασικό κίνητρο, την έμφυτη-εγγενή τάση να κατευθύνεται προς το υψηλότερο επίπεδο των δυνατοτήτων του και να προσπαθεί αδιάκοπα να βελτιώνεται.
Ο τρόπος αλληλεπίδρασης μ’ ένα άλλο πρόσωπο που ορίζεται ως ενσυναίσθηση έχει πολλές όψεις. Αρχικά, μπορεί να σημαίνει ότι μπαίνουμε στο ιδιωτικό αντιληπτικό πεδίο του άλλου και να νιώθουμε απόλυτα οικεία εκεί. Σημαίνει να είμαστε ευαίσθητοι, κάθε στιγμή, στην εναλλαγή των συναισθημάτων του άλλου, στον φόβο, στην οργή ή στην τρυφερότητα, στο μπέρδεμα ή σε οτιδήποτε άλλο βιώνει.
Σημαίνει να του επικοινωνούμε την αίσθηση που αποκομίζουμε από τον κόσμο του εφόσον κοιτάζουμε με φρέσκια και άφοβη ματιά όσα τον ίδιο τον φοβίζουν. Σημαίνει να επαληθεύουμε συχνά μαζί του την ακρίβεια των υποθέσεων μας και να σεβόμαστε τις απαντήσεις που λαμβάνουμε. Είστε ένας έμπιστος σύντροφος του άλλου στον εσωτερικό του κόσμο οπότε όταν επικεντρώνεστε στο πιθανό νόημα της εμπειρίας του, τον βοηθάτε να βιώσει τα νοήματα πληρέστερα.
Το να δείχνετε ενσυναίσθηση σημαίνει να αφήνετε στην άκρη τις πεποιθήσεις και τις αξίες σας ώστε να μπείτε στον κόσμο του άλλου χωρίς προκαταλήψεις. Κατά κάποιον τρόπο, αφήνετε στην άκρη τον ευατό σας και αυτό μπορεί να το πετύχει μόνο κάποιος που νιώθει αρκετά ασφαλής ώστε να γνωρίζει πως δεν πρόκειται να χαθεί όσο κι αν αποδειχθεί παράξενος ο κόσμος του άλλου και πως μπορεί άνετα να επιστρέφει στον δικό του κόσμο όποτε θέλει.
Ίσως αυτή η περιγραφή να ξεκαθαρίζει πως η ενσυναίσθηση είναι ένας πολύπλοκος, απαιτητικός, έντονος αλλά και λεπτοφυής συνάμα κι ευγενικός τρόπος να υπάρχουμε.”