Βάρος στο στήθος. Ένα πλάκωμα βαρύ, περίεργο. Νιώθεις άγχος. Ότι δεν ταιριάζεις με τίποτα και κανέναν. Είσαι εγκλωβισμένος σε μια πραγματικότητα που δεν σ’αρέσει, χωρίς να την έχεις επιλέξει, αλλά στην επέβαλλαν. Εγκλωβισμένη η ψυχή σου. Εγκλωβισμένος και εσύ. Εγκλωβισμένη η ψυχή σου, άρα χωρίς ίχνος ελευθερίας. Φόβοι αδιευκρίνιστοι παντού. Αλήθεια πόσο δική σου μπορεί να είναι μια ζωή, γεμάτη φόβο και περιορισμό;
Θες να βγεις και να φωνάξεις: Εγκλωβισμένη μου ψυχή, φύγε! Τι περιμένεις; τι θαρρείς πως θα κερδίσεις, αν περιμένεις; Τι θαρρείς πως θα χάσεις, αν φύγεις; Έχεις πολλά να δεις, γιατί δεν δραπετεύεις; Από χρώματα και ουρανούς μέχρι διαφορετικούς κόσμους και γεύσεις να γευτείς.
Εγκλωβισμένη μου ψυχή, άνοιξε το στόμα σου, να γευτείς το μέλι της ζωής και άστο να πασαλείψει το πρόσωπο σου. Άνοιξε τα μάτια σου και βγάλε φωτογραφίες με αυτά, τοπία που δύσκολα θα ξανά δεις. Μη χάνεις εικόνες και στιγμές. Μην χάνεις απολαύσεις. Βγάλε τις ασπίδες σου, μόνο έτσι θα προχωρήσεις.
Εγκλωβισμένη μου ψυχή. Άγγιξε! Μην ντραπείς για ότι σου αρέσει. Δεν είναι κακό και αμαρτία να σου αρέσει το διαφορετικό. Θα σαι ξεχωριστή από τις άλλες ψυχές. Έτσι θα μάθεις, δεν θα το μετανιώσεις. Άσε τις αναστολές και αν θες κυλήσου στο γρασίδι. Να νιώσεις την δροσιά του και τις πρωινές σταγόνες υγρασίας, να μυρίσεις το νωπό το χώμα, να γίνεις ένα με το έδαφος και τα πλάσματα του.
Εγκλωβισμένη μου ψυχή, μονάχα μην ξεχάσεις, ότι όταν το φόβο θα γευτείς, να μην υποκύψεις στην πικρή και βρώμικη του γεύση. Η μυρωδιά του, θα ναι από θειάφι και σαπισμένη σάρκα. Το χρώμα του δεν υπάρχει, είναι αόρατο και ύπουλο, αθόρυβος καθώς θα προσπαθεί να σε κατακτήσει. Μην χάσεις τα λογικά σου, ούτε βήμα μην κάνεις πίσω, θα έχει αρχίσει η ήττα σου τότε.
Εγκλωβισμένη μου ψυχή, τώρα που έμαθες και με άκουσες, θέλω να φύγει αυτό το βάρος που νιώθω σε καθημερινή βάση, από το πρωί που ξυπνάω και αντικρίζω την αυγή, μέχρι το βράδυ που θα θελήσω να ξαποστάσω. Σπάσε τα στερεότυπα και το χρυσό κλουβί της δήθεν ασφάλειας σου. Είσαι μόνη σου, είμαστε ένα και όλες οι απολαύσεις, μπροστά στα πόδια μας απλώνονται. Τρέξε!
Παρόμοια άρθρα
- «σέρρα, η ψυχή του Πόντου» του Γιάννη Καλπούζου από τις εκδόσεις Ψυχογιός
- «Αγαπητή ψυχή μου…»-Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης-Εκδόσεις Ελκυστής
- Μιχάλης Πατένταλης: Η ψυχοθεραπεία είναι το βλέμμα που ρίχνει κάποιος στο πραγματικό καθρέφτη της ψυχής του
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project
Do you have a spam issue on this website; I also am a blogger, and I was curious about your situation; many of us have created some nice practices and
we are looking to trade strategies with
other folks, why not shoot me an e-mail if interested.
As the admin of this web site is working, no doubt very quickly it
will be well-known, due to its feature contents.
Hey There. I found your blog using msn. This is an extremely well written article.
I will make sure to bookmark it and return to read more of your
useful info. Thanks for the post. I’ll certainly
return.
[…] Εγκλωβισμένη ψυχή […]
Comments are closed.