Disclosure: Ένα ντοκιμαντέρ ανάσα για την trans κοινότητα

Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει στη τηλεόραση την παρουσία trans ατόμων. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε προβληματιστεί βλέποντας σκηνές κοροϊδίας τους στις πρόσφατες ταινίες. Αλλά τι είναι αυτό που το καθιστά πλέον άξιο και σοβαρό θέμα προς συζήτηση; Τι είναι αυτό που έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει μια συζήτηση περί ταινιών και σειρών με τέτοιο περιερχόμενο;

Το Disclosure είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα από το Netflix. Ο περισσότερος κόσμος παραμένει με κλειστά μάτια σε ό,τι αφορά την LGBTQ+ κοινότητα. Επιλέγει να μην ασχοληθεί, ή προτιμάει να χλευάζει χωρίς να γνωρίζει όλο το προσκήνιο. Το ντοκιμαντέρ επομένως ήρθε ακριβώς για ένα σκοπό, να μάθει ο κόσμος πώς νιώθουν οι trans όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις ιδεολογίες ενός ανθρώπου με εσφαλμένα πρότυπα.

Η προβολή

Η τηλεόραση έχει μπει δραματικά στις ζωές μας. Είναι το κουτί πληροφοριών που ο θεατής χρησιμοποιεί, δυστυχώς, σαν εγκυκλοπαίδεια. Κάθε ταινία και ένα δημιούργημα στη σκέψη του ανθρώπου. Με το σκεπτικό αυτό, το Disclosure επέλεξε κάποια trans άτομα από το χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου να μοιραστούν τις απόψεις τους για το συγκεκριμένο θέμα. Σχολιάζουν ταινίες από τις αρχές του κινηματογράφου μέχρι σήμερα και η δυσφορία που νιώθουν οι ίδιοι χαράζεται ξεκάθαρα στο πρόσωπό τους. Ενώ προκαλεί σε εμάς ενδιαφέρον διότι άθελά μας, πιθανότατα, δεν δίναμε τόσο βάρος όσο θα έπρεπε.

Ακόμα και στις πιο πρόσφατες ταινίες, πολλές από τις απεικονίσεις trans ατόμων είναι προβληματικές. Οι αντιδράσεις αυτών των ανθρώπων, που γελάνε μόνο στην αναφορά των εν λόγω ταινιών, μας μεταφέρει μια στεναχώρια. Η ντροπή που τους κάνει να νιώθουν ξέροντας ότι αυτή η αρνητική προβολή πυροδοτεί το μίσος ενάντιά τους. Διότι αν κανείς κοιτάξει καλά, θα συνειδητοποιήσει ότι ούτε γέλια δεν είναι η αντίδραση που θα έπρεπε να έχουμε, ούτε μίσος. Όμως τέτοιο είναι το μήνυμα που περνάνε τα media από τότε που δημιουργήθηκαν και το Disclosure είναι αυτό που το αποκαλύπτει.

Η μετάβαση

Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι έχει αρχίσει να υπάρχει όλο και περισσότερη αποδοχή. Όσο τα χρόνια περνούν, ο κινηματογράφος συμπεριλαμβάνει όλο και περισσότερους trans χαρακτήρες. Αλλά ακόμα και έτσι, ο ρατσισμός συνεχίζει να τριγυρνάει σαν δαίμονας στον ένα μας ώμο. Η αναφορά σε πολύ γνωστές ταινίες που περιστρέφονται γύρω από trans άτομα μας δείχνει ότι δεν επιλέγουν και trans ηθοποιούς. Ή ο χαρακτήρας υπάρχει μόνο για να βοηθήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μετέπειτα κατακλύζεται από το σκοτάδι και χάνεται στον βρώμικο και άσχημο κόσμο από όπου πιστεύουν ότι προήλθε.

Άνδρες και γυναίκες. Μαύροι και λευκοί. Εξακολουθούν να υπάρχουν τα προβλήματα που βρίσκουν ως εμπόδιο σε κάθε τους προσπάθεια ανάπτυξης της καριέρας τους. Θεωρητικά, στις μέρες μας θα έπρεπε οι άνθρωποι να κατευθύνονται προς την αποδοχή και όχι τον διαχωρισμό. Αλλά τα περιστατικά που σχολιάζουν οι καλεσμένοι στο ντοκιμαντέρ είναι χτυπήματα που μας μαυρίζουν την ψυχή.

Τώρα

Η Laverne Cox που πολλοί μπορεί να την γνωρίζουν από τη διάσημη σειρά Orange is the New Black. Η Mj Rodriguez που παίζει σε μια πρωτοποριακή σειρά, το Pose. Η Jamie Clayton που κάποιοι ίσως τη θυμούνται από μία σειρά – πάταγο του Netflix, Sense8. Η Trace Lysette, ο Chaz Bono, ο Elliot Fletcher και πολλοί άλλοι, είναι αυτοί που μίλησαν στη κάμερα με όλο το θάρρος και τόλμη για τη μέχρι τώρα πορεία των trans ατόμων στα media. Σε κάθε αναφορά δουλειάς όπου εκτιμούν την εικόνα που περνάει για εκείνους η τηλεόραση, βλέπουμε τον ολοφάνερο ενθουσιασμό τους.

Είτε είσαι trans, είτε είσαι gay, είτε είσαι μαύρος, είτε είσαι λευκός, όλοι πρέπει να έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Αυτό είναι ένα από τα πολλά στοιχεία που πρέπει να κρατήσει οποιοσδήποτε επιλέξει να δει το Disclosure. Είναι κυριολεκτικά ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ που τολμά να τα λέει όλα έτσι όπως είναι. Χωρίς κομμένα λόγια. Χωρίς σκηνές άσχημης και άσεμνης συμπεριφοράς προς τον οποιοδήποτε. Χωρίς διαχωρισμούς. Μα πάνω απ’ όλα, με σεβασμό. Είναι μια επιλογή που έκανα με ευκαιρία τον μήνα του Pride και οφείλω να ομολογήσω πως μου άνοιξε τα μάτια διάπλατα.

Παρόμοια άρθρα:

• Kontrola: η LGBTQ σειρά που κέρδισε το YouTube
• Divorce Lawyers I Shaved My Head: λυρισμός, ταυτότητα και σεξουαλικότητα
• But I’m a Cheerleader: η κωμική και σατυρική προσέγγιση για τις επικίνδυνες θεραπείες «μεταστροφής»

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project