Για να τα λέμε και όπως είναι. Ξέρεις κολύμπι; Ναι; Εξαιρετικά. Όχι; Λιγότερο εξαιρετικά αλλά αυτό λύνεται. Αντηλιακά, καπέλο και σαγιονάρες, να υποθέσω, έχεις. Τέλεια. Τώρα ένα όμορφο μαγιό; Ναι; Τέλεια. Άμα δεν έχεις δεν πειράζει μπορείς πάντα να πας και γυμνή ή να αγοράσεις ή να δανειστείς ένα. Όπως και να έχει αυτά χρειάζονται για το πολυπόθητο μπικίνι μπόντι. Θα μπορούσα να το κλείσω εδώ. Απλά, λιτά και περιεκτικά, σου δίνω το ελεύθερο να βγεις στη παραλία και να περάσεις τέλεια. Εδώ έπρεπε το άρθρο να τελειώνει. Καταλαβαίνω όμως ότι για κάποιους ανθρώπους δεν είναι όλα τα ζητήματα τόσο απλά.
Το καλοκαίρι έχει έρθει και μαζί του έχουν ξεκινήσει και όλες αυτές οι σκέψεις που με κατέκλυζαν πριν μερικά χρόνια περί summer body goals και άλλες τέτοιες αηδίες. Στο αγαπημένο instagram υπάρχουν παντού φωτογραφίες με παραπλανητικές περιγραφές για το τι είναι πια αυτό το σάμμερ μπόντι. Στο facebook οι πιασάρικες αναρτήσεις περί 5 τρόπων να κτίσεις κορμί για το καλοκαίρι. Πολύ αστείο, εν τω μεταξύ, που χρησιμοποιούν το ρήμα κτίζω. Επιτομή αποτελούν αυτά τα τριτοδεύτερα πρωινάδικα που γεμίζουν τις στήλες τους με θέματα περί καταπολέμησης της κυτταρίτιδας και με τι μαγιό να κρύψεις τις ατέλειές σου. Κάπου εκεί εγώ κουράστηκα να τα βλέπω και άλλαξα το κανάλι φανερά ενοχλημένη και αποφασισμένη να προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σου αυτές τις σκέψεις μου. Ε, και τέλος πάντων χρωστάω μια συγγνώμη για τον τρόπο που φερόμουν στον καημένο 15χρονο εαυτό μου.
Αρχικά τι σε πειράζει εσένα πως είναι η ύπαρξη του καθενός στη παράλια και ποιος είσαι εσύ που θα την κρίνεις; Ξεκινάμε από τα πολύ βασικά. Από όσο ξέρω ούτε καλλιστεία έχουμε τον δεκαπενταύγουστο στη ακτή Βουλιαγμένης ούτε κανένα νυφοπάζαρο στην Πούντα της Πάρου. Δυσκολεύομαι να βρω από πού να ξεκινήσω αλήθεια.
Ο καθείς από εμάς έχει ένα διαφορετικό σώμα. Μια διαφορετική κατατομή με ξεχωριστές αναλογίες. Αυτές τις μοναδικότητες έρχεται η φίλη μας η Καινούργιου να τις πει ατέλειες. Να πείσει πως πρέπει να καλυφτούν με μαγιό και υφάσματα γιατί τώρα πως να το κάνουμε δεν είναι κοινωνικά -παραλιακά- αποδεκτές. Φυσικά η συγκεκριμένη παρουσιάστρια είναι απλά ένα παράδειγμα και θα μπορούσα να αναφέρω χιλιάδες ακόμα. Τις Καρντάσιανς από την άλλη. Κατ’ εμέ διαπράττουν ένα ήσυχο έγκλημα. Προβάλλεται ένα πρότυπο που όχι μόνο είναι ακατόρθωτο υπό φυσικές συνθήκες αλλά επιτευκτό μόνο με χρήματα. Εμένα πάντως όσο ευγενείς και αν είναι οι προθέσεις των παραπάνω δεσποινίδων, τέτοιου είδους παρουσιάσεις μόνο body positive δεν με κάνουν να νιώθω. Δεν λέω καλή η γυμναστική, υπέροχη μάλλον. Εξαιρετική η κατανάλωση νερού, φρούτων και λαχανικών για το σώμα σου. Αλλά, όχι για την επίτευξη κάποιου “goal”. Όχι για όλα τα σχόλια του τύπου πάχυνες και σου πάει, αδυνάτισες και σου πάει. Όχι για τα σάλια των ανδρών που θα τρέχουν όταν σε βλέπουν να παίζεις ρακέτες, ούτε για τα γυναικεία που θα ήθελες να είναι μόνο θαυμασμού ( μεταξύ μας μόνο θαυμασμού θα έπρεπε να είναι αλλά μερικές ζουν ακόμα στα σπήλαια και μετά από τόσο σάλο που έχει γίνει κοιτούν ακόμα την ποδιά της διπλανής τους και όχι την δική τους).
Για έμενα καμία διαφήμιση, ή καλυπτικό μαγιό δεν με έκανε ποτέ να νιώσω όμορφα για το σώμα που κουβαλώ μαζί μου στη παραλία. Αντίθετα, τα πολύχρωμα μαγιό, οι βουτιές και τα ροδάκινα σε κάτι απόκρημνες ακτές με κάνουν να νιώθω υπέροχα. Όταν ακούμε συζητήσεις των άγγλων τουριστών με τις κολλητές μου στην Αντίπαρο και τρώμε κεράσια. Ή όταν μυρίζω αντηλιακό με άρωμα καρύδας και λάδι μαυρίσματος. Οι ατελείωτες ώρες με ή χωρίς μαγιό στο νερό, οι βουτιές από τους βράχους και τα μεσημεριανά κοκτέιλ. (Μην με βρίσετε ξέρω είναι ό,τι χειρότερο για τον οργανισμό αλλά μια στο τόσο δεν βλάπτει). Ακόμα όταν η άμμος κολλά επάνω μου ή όταν ακουμπώ αυτές τις πέτρες με τα φύκια που μπλέκονται στα πόδια μου, αγαπώ τόσο το σώμα μου. Τι και αν δεν μαυρίζω, τι και αν φαίνονται οι ραγάδες μου. Αν εγώ- και εσύ- είμαστε εντάξει, βρες μου έναν λόγο να σε προβληματίσει πώς θα βγεις στην παραλία. Επίσης, ποιοι είναι αυτοί οι ‘’άνθρωποι’’ – βλέπε τον δικηγόρο πέρσι από την Θεσσαλονίκη με το έξτρα κολακευτικό ποστ στο facebook- που θα σου απαγορεύσουν να πας στη θάλασσα. Τους χρωστάς και τίποτα για να τους κάνεις τη χάρη να μείνεις εσώκλειστη με 40 βαθμούς κελσίου επειδή ‘’προσβάλλεται η αισθητική τους’’. Καταλαβαίνεις νομίζω ότι η τελευταία ένα προβληματάκι το έχει.
Ένα προβληματάκι το έχουν και οι ίδιοι. Εσύ πάντως όχι!
Θα ήθελα πολύ στα 15 μου..
Κάποια-και το τονίζω το θηλυκό- να μου είχε πει όσα ξέρω τώρα. Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που δεν πήγα για μπάνιο με τους φίλους μου για τέτοιες βλακώδεις σκέψεις δεν χρειαζόταν να δουλέψω φέτος.
Θα έλεγα να σοβαρευτούμε λίγο.
