Η Ιωάννα Χαρμπέα είναι κοινωνιολόγος και πριν ένα χρόνο έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο κόσμο της συγγραφής με ένα παιδικό βιβλίο με τίτλο “Η απόχη της Ανδριάνας”.Από τότε έχει γράψει άλλο ένα μυθιστόρημα με τίτλο “”Ένοχες γόβες” ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε και το τρίτο της βιβλίο “Ζαφειρένια,η κόρη του πυροσβέστη”.
Η Ιωάννα πάντα γλυκιά και ευδιάθετη δέχτηκε να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη και να λύσει όλες μας τις απορίες.
Πώς μια κοινωνιολόγος αποφασίζει να γίνει συγγραφέας;
Κάποια πράγματα δεν τα αποφασίζεις, απλώς προκύπτουν ήσυχα και αθόρυβα! Το υπόβαθρο εξάλλου προυπήρχε.
Η συγγραφή βιβλίων ήταν κάτι που σε ενδιέφερε από πάντα;
Πάντα μου άρεσε να αποτυπώνω τις σκέψεις μου σε χαρτί.Από πολύ μικρή ηλικία γύρω στα δώδεκα είχα αγοράσει ένα τετράδιο όπου έγραφα παιδικά τραγούδια και ποιήματα.Αυτό το τετράδιο το έχω φυλάξει ως σήμερα. Το πρώτο ποίημα μου είχε τίτλο: Η άνοιξη και το έγραψα σε ένα πακέτο τσιγάρα του πατέρα μου. Μεγαλώνοντας η γραφή μου άρχισε να εξελίσσεται και να γράφω πεζά, διηγήματα αλλά και άρθρα κοινωνικού χαρακτήρα. Κάποια διαστήματα έγραφα περισσότερο και άλλοτε λιγότερο όμως πάντα είχα κίνητρο να γράφω. Το κίνητρο ήταν εκείνη η έμπνευση της στιγμής που θέλεις να της δώσεις διάρκεια.Είναι εκείνο το τώρα που θέλεις να το κάνεις αέναο.Είναι εκείνες οι στιγμές που ακριβώς επειδή τις μοιράζεσαι δεν πεθαίνουν ποτέ και υπάρχουν για να συμβουλέψουν, διδάξουν, παραδειγματίσουν ή απλά να δώσουν μια όμορφη νότα χαλάρωσης στη μέρα σου.
Το πρώτο σου βιβλίο είναι ένα παιδικό παραμύθι.Πες μας λίγα λόγια για αυτό.
Το πρώτο μου βιβλίο είναι το παραμύθι : Η απόχη της Ανδριάνας, εκδόσεις Μ.Σιδέρη. Πρόκειται για ένα διδακτικό παραμύθι που αφορά τα ατίθασα και ανυπάκουα παιδιά.Όλα τα παιδιά σήμερα έχουν την τάση να ξεφεύγουν λίγο από τους κανόνες της οικογένειας λόγω του ότι η σύγχρονη γενιά των παιδιών είναι πολύ καλομαθημένα Η Ανδριάνα λοιπόν ένα τέτοιο παιδί συνετίζεται αφού πρώτα περνάει μια σειρά από περιπέτειες.Είναι ένα παραμύθι που θα μας ταξιδέψει στη φύση εφόσον διαδραματίζεται στο δάσος και θα εμφυσήσει στα μικρά παιδιά την αξία της οικογένειας και όλων εκείνων που μας προσφέρει.
Και από το παραμύθι πως περνάμε στο μυθιστόρημα;
Εφόσον είχα γράψει την απόχη της Ανδριάνας είχα παρότρυνση από φίλους να γράψω και ένα μυθιστόρημα.Οι φίλοι γνώριζαν πολύ καλά ότι εφόσον έγραφα τόσα χρόνια τραγούδια, ποιήματα, άρθρα, παραμύθια γιατί να μη μπορώ να γράψω και ένα μυθιστόρημα;Ήταν λοιπόν πρόκληση για μένα η ιδέα τους αυτή.Μου αρέσει πολύ να θέτω στόχους και μετά να γεύομαι τη χαρά όταν τους πετυχαίνω.Έτσι λοιπόν εντελώς τυχαία μια μέρα που έπινα καφέ με μια φίλη εκείνη χαριτολογώντας μου πρότεινε να γράψω ένα μυθιστόρημα με τίτλο κόκκινες γόβες.Γέλασα τότε και της απάντησα οκ!Θα γράψω αλλά ο τίτλος θα είναι ένοχες γόβες επειδή είμαι και εγκληματολόγος οι γόβες θέλω να είναι ένοχες.Αυτό ήταν όταν γύρισα σπίτι έγραψα πρώτα τον τίτλο και μετά το σκελετό της ιστορίας.Οι γόβες όμως θα κινούσαν τα νήματα της ιστορίας και θα ήταν ένοχες!
Ένοχες γόβες λοιπόν ο τίτλος.Μίλησέ μας λίγο για την υπόθεσή του.
Ο Χρήστος ο ήρωας του μυθιστορήματος είναι ένας πράος και φιλήσυχος άνθρωπος με άσχημα παιδικά βιώματα και πολλές ευαισθησίες.Δύσκολο παρελθόν λοιπόν αλλά εκείνος πάντα να σωπαίνει σε ότι τον συνθλίβει προσπαθώντας να εξισορροπήσει καταστάσεις.Όταν μεγαλώνει και ενώ σπουδάζει μια σειρά γεγονότων δεν τον αφήνουν να χαρεί τη νιότη του.Σταθμός στη ζωή η Σίλβια,μια όμορφη ξανθιά γαλανομάτα που ερωτεύεται και τελικά παντρεύεται.Κάποιο βράδυ Πρωτοχρονιάς αποφασίζει να της αγοράσει ένα ζευγάρι κόκκινες γόβες σαν ένδειξη της αγάπης του.Αυτές οι γόβες θα του αλλάξουν τη ζωή.Το έντονο ζωηρό κόκκινο χρώμα θα ανοίξει πληγές.Θα καταφέρει ο Χρήστος να ξεφύγει από τη μοίρα που τον βαραίνει;Ένα ερώτημα που θα απαντηθεί εφόσον το διαβάσετε.Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικόψυχολογικό μυθιστόρημα με σκέψεις,συναισθήματα, στίχους.Ένα μυθιστόρημα που ανεβάζει την αδρεναλίνη σε υψηλά επίπεδα και σας κρατάει σε αγωνία.
Στην περίληψη του βιβλίου αναφέρεται πως την αγάπη και το μίσος τα χωρίζει μια λεπτή γραμμή.Εσύ σαν Ιωάννα υιοθετείς αυτή την άποψη και που πιστεύεις πως οφείλεται αυτό;
Η αγάπη και το μίσος είναι δύο συναισθήματα που βρίσκονται τόσο κοντά και τόσο μακριά συγχρόνως. Υιοθετώ αυτή την άποψη για τον εξής λόγο όταν αγαπάς κάτι επενδύεις σε αυτό,δίνεσαι και κάπου περιμένεις την ανάλογη αντιμετώπιση.Όταν λοιπόν δίνεσαι ολοκληρωτικά και δεν παίρνεις τίποτα τότε παγώνεις,απογοητεύεσαι,νιώθεις την προδοσία των αγνών συναισθημάτων και εκείνη η αγάπη υπερπηδά τη λεπτή διαχωριστική γραμμή και μετατρέπεται σε μίσος.
Ένοχες γόβες και το χρώμα αυτών κόκκινο.Γιατί κόκκινο;Τι πιστεύεις πως συμβολίζει το κόκκινο;
Φυσικά οι γόβες δεν θα μπορούσαν να έχουν άλλο χρώμα εκτός από κόκκινο.Κόκκινο το χρώμα του έρωτα,της αγάπης αλλά και των έντονων συναισθημάτων και του πάθους!Κόκκινο το χρώμα της ενοχής!
Πρόσφατα έγινε και η παρουσίαση αυτού του βιβλίου.Ποια ήταν τα συναισθήματά σου πριν από αυτή;
Το βιβλίο ένοχες γόβες είναι το δεύτερο βιβλίο αλλά το πρώτο μυθιστόρημα.Η χαρά λοιπόν ήταν μεγάλη γιατί κατάφερα να την οργανώσω όπως ακριβώς ήθελα με αξιόλογα άτομα στο πάνελ.Μάλιστα λίγες μέρες πριν είχα γράψει ένα τραγούδι για το βιβλίο με τον ίδιο τίτλο που μελοποιήθηκε για το σκοπό αυτό.Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα για να απολαύσουμε τις ένοχες γόβες.
Τι είναι αυτό που εισέπραξες από τον κόσμο που βρέθηκε εκεί;
Η παρουσίαση του μυθιστορήματος είχε μεγάλη αποδοχή.Εισέπραξα αγάπη από τον κόσμο.Εξάλλου αυτή η αγάπη του κόσμου είναι εκείνη που με οδηγεί να δοκιμάζω τον εαυτό μου και σε ένα καινούριο είδος γραφής!
Έχεις ήδη ολοκληρώσει και το τρίτο σου βιβλίο.Ποιος ο τίτλος του βιβλίου και τι πραγματεύεται;
Το τρίτο μου βιβλίο είναι ένα παραμύθι για το σχολικό εκφοβισμό και κυκλοφορεί ήδη πάλι από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.Ο τίτλος του είναι Ζαφειρένια η κόρη του πυροσβέστη.Είναι ένα βιβλίο που πραγματεύεται ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που είναι το γνωστό φαινόμενο του μπούλινγκ στα πλαίσια του σχολείου.Η Ζαφειρένια αλλάζει σχολείο και στο καινούριο της σχολικό περιβάλλον δέχεται σχολική βία. Μέσα από μια σειρά γεγονότων βλέπουμε τι μπορεί να συμβαίνει σε κάποιο σχολείο και να μην το γνωρίζουν οι γονείς.Πολλές φορές ούτε οι δάσκαλοι.Πώς λοιπόν το χειρίζεται η μικρή Ζαφειρένια αυτό το θέμα;Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς;Ένα παραμύθι που σκοπό έχει να αποτρέψει τις δυσάρεστες συνέπειες της σχολικής επιθετικότητας.
Πόσο εύκολο είναι να γράψει κάποιος ένα βιβλίο και πόσος χρόνος απαιτείται από για την ολοκλήρωση της συγγραφής ενός βιβλίου;
Για κάποιον συγγραφέα η συγγραφή είναι απόλαυση και ο χρόνος που θα χρειαστεί κάποιος συγγραφέας για να ολοκληρώσει το έργο του ποικίλλει ανάλογα το συγγραφέα,το χρόνο που διαθέτει και το είδος του έργου. Οπωσδήποτε μια μικρότερης έκτασης έργο όπως το παραμύθι θέλει λιγότερο χρόνο.Εγώ για να γράψω ένα παραμύθι θα χρειαστώ πολύ λίγο χρόνο το πολύ μια ώρα.(προϋπόθεση βέβαια πάντα είναι να υπάρχει έμπνευση).Το θέμα είναι μετά στο συνδυασμό εικόνων και κειμένου,όπως επίσης και στο ντύσιμο του βιβλίου με σχόλια,παιχνίδια κ.λ.π.Το μυθιστόρημα επειδή είναι μεγαλύτερο σε έκταση θέλει μήνες για να ολοκληρωθεί.Το δύσκολο λοιπόν είναι η διόρθωση του έργου ώστε να αποδώσει αυτό που θέλει με τον καλύτερο τρόπο.
Πιστεύεις πως οι γνώσεις που έχεις αποκτήσει από το επάγγελμα της κοινωνιολόγου σε βοήθησαν στη συγγραφή;
Η συγγραφή είναι θέμα έμπνευσης,εμπειριών και γνώσεων.Οπωσδήποτε οι γνώσεις μου ως κοινωνιολόγος θεωρητικές και πρακτικές με βοήθησαν στη συγγραφή.Εξάλλου τα θέματα που διαπραγματεύομαι έχουν άρρηκτη σχέση με τις σπουδές μου.
Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στη κοινωνιολογία και τη συγγραφή τι θα επέλεγες;
Η κοινωνιολογία και η συγγραφή είναι οι δύο μεγάλες μου αγάπες!Δεν επιλέγεις λοιπόν ανάμεσα σε δυο αγάπες αλλά τις παντρεύεις μεταξύ τους για το λόγο ότι η μια βοηθά την άλλη.
Ποιο από τα τρία σου βιβλία θα ξεχώριζες;
Ο καθένας συγγραφέας θεωρεί τα βιβλία του παιδιά του.Όπως λοιπόν ένας γονέας δεν ξεχωρίζει τα παιδιά του αλλά τα αγαπάει εξίσου έτσι και ο συγγραφέας αγαπά εξίσου τα συγγράμματα του.Οπωσδήποτε όμως το πρώτο βιβλίο σε κάνει να καρδιοχτυπάς και να αγωνιάς μέχρι την έκδοση ίσως γιατί αποτελεί μια πρωτόγνωρη εμπειρία.Στην έκδοση των υπόλοιπων είσαι πιο χαλαρή.Για μένα λοιπόν παρότι δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζω κάποιο ο μεγάλος ενθουσιασμός ήταν στην έκδοση του πρώτου βιβλίου του παραμυθιού η απόχη της Ανδριάνας και για έναν επιπλέον λόγο ότι αυτό το παραμύθι το είπα για πρώτη φορά στην ανεψιά και εκείνη μου ζήτησε να το κάνω βιβλίο με εικόνες.Έτσι λοιπόν έγινα συγγραφέας!Ποτέ λοιπόν δεν ξεχνάς πώς ξεκινάς και ενώ όλα τα βιβλία μου τα αγαπώ η απόχη της Ανδριάνας θα είναι η πρώτη μου αγάπη που με έβαλε σε αυτό τον μαγικό κόσμο,τον κόσμο της συγγραφής!
Ποια είναι τα συγγραφικά σου σχέδια για το μέλλον;
Έχω ήδη έτοιμα και άλλα βιβλία παραμύθια, καθώς και ένα μυθιστόρημα που δεν έχω τελειώσει ακόμα.Επίσης στο συρτάρι μου έχω ποικιλία στίχων ευελπιστώντας ότι κάποια μέρα θα μελοποιηθούν.
Η κοινωνία στις μέρες μας περνάει δύσκολες στιγμές,εσυ ως κοινωνιολόγος τι έχεις να ευχηθείς ενόψει και των γιορτών που έρχονται;
Η κοινωνία μας βρίσκεται σε μια επικίνδυνη καμπή και οι γιορτές είναι εκείνες που έρχονται να μας ενώσουν και να χρωματίσουν τις μουντές ζωές μας.Η ευχή μου είναι να έχουμε πίστη, ελπίδα και αγάπη και να θυμόμαστε ότι ήττα δεν είναι να ηττηθείς,ήττα είναι να μην παλεύεις.Δυστυχώς κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα αλλάξει ένας άνθρωπος αλλά όλοι μαζί!Ένα κομμάτι ξυλαράκι είναι αδύναμο και το σπας εύκολα ,ένα δεμάτι από ξύλα όμως δύσκολα σπάει.Η ενότητα λοιπόν παρά τις όποιες διαφορές απαιτείται αν θέλουμε να βγούμε νικητές από τα πλοκάμια της κρίσης.Και να μην ξεχνάμε ότι και στα πιο πετρώδες εδάφη ανθίζουν λουλούδια!Ανθίζει ζωή!
Ευχαριστούμε πολύ την Ιωάννα Χαρμπέα που μας παραχώρησε αυτή την πολύ όμορφη συνέντευξη!
