Ανεκπλήρωτοι έρωτες, συναισθήματα μεγάλα και τρανά, τα οποία δεν κατάφεραν να ενώσουν τους κινηματογραφικούς ήρωες, αλλά κατάφεραν να επιζήσουν στον χρόνο.
Ο έρωτας είναι ένα κυρίαρχο θέμα σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Μερικές ταινίες, βέβαια, πραγματεύονται την ανεκπλήρωτη πλευρά του έρωτα, θυμίζοντας μας πως οι καταστάσεις και τα πράγματα δεν είναι πάντα αισιόδοξα. Εκεί ακριβώς, όμως, βρίσκεται και η ομορφιά τους. Αυτό το ξεχωριστό, το μοναδικό, το ιδιαίτερο, το μελαγχολικό, το νοσταλγικό στοιχείο του ανεκπλήρωτου έρωτα. Το συναίσθημα ότι τελειώνουν όλα, αλλά ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί κάτι άλλο. Μία αόρατη δύναμη που πάντα θα κυνηγά τους ήρωες, υπενθυμίζοντας τους πως ακόμα και αν δεν κατάφεραν να ζήσουν μαζί τον έρωτας τους, κατάφεραν να τον κάνουν να διαρκέσει για πάντα.
Το beasty-press.com αυτήν την εβδομάδα ανατρέχει σε τέτοιους vintage ανεκπλήρωτους έρωτες και σας τους παρουσιάζει .
Καζαμπλάνκα (1942).
«Με όλο τον κόσμο να καταρρέει, διαλέξαμε αυτήν την εποχή να ερωτευτούμε» Καζαμπλάνκα, περίοδος 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ίλσα, πρώην αγαπημένη του Ρικ, φτάνει μαζί με τον καταζητούμενο από τους Ναζί σύζυγό της, στο δημοφιλές νυχτερινό κέντρο του Ρικ. Ο Ρικ είναι ο μοναδικός που μπορεί να τους βοηθήσει να δραπετεύσουν από την χώρα. Θα τους βοηθήσει τελικά ή θα αφήσει το ανεκπλήρωτο πάθος για την Ίλσα να τον επηρεάσει;
Σύντομη Συνάντηση (1945).
«Δεν σκεφτόμουν τίποτα, μόνο μία δυσβάστακτη επιθυμία να μην ξανανιώσω ποτέ τίποτα» Πως μπορεί ένα μικρό απρόσμενο περιστατικό να ενώσει τις ζωές δύο ανθρώπων; Η Λόρα ζει σε μία επαρχιακή πόλη και χρειάζεται να κατεβαίνει στο Μίλφορντ κάθε βδομάδα για τα ψώνια της. Στον σταθμό των τρένων, μόλις της μπαίνει σκόνη στο μάτι γνωρίζεται με τον γιατρό Άλεκ Χάρβεϊ. Αφού συναντιούνται και άλλες φορές στην καφετέρια του σταθμού, ξεκινούν να αποκτούν αμοιβαία συναισθήματα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι και οι δυο παντρεμένοι με παιδιά.
Όσα Παίρνει ο Άνεμος (1939).
« – Ρετ, αν φύγεις τι θα κάνω; Που θα πάω; –Ειλικρινά, αγαπητή μου, δεν δίνω δεκάρα! » . Κατά την διάρκεια του εμφυλίου Αμερικανικού Πολέμου εξιστορείται η ταραχώδης ερωτική ιστορία μεταξύ της κακομαθημένης Σκάρλετ Ο΄Χάρα και του γοητευτικού Ρετ Μπάτλερ. Παρακμιακή εποχή, ασταμάτητες μάχες, συγκρούσεις και ανεξάντλητα αγριεμένα πάθη όχι μόνο μεταξύ του εμφυλίου πολέμου, αλλά και των πρωταγωνιστών της ταινίας.
Το Γράμμα μιας Άγνωστης (1949).
« Εάν μόνο, μπορούσες να καταλάβεις τι ήταν πάντα δικό σου, θα μπορούσες να καταλάβεις τι δεν είχε χαθεί. Εάν μόνο…». Βιέννη , 1900. Μόλις, ένας πιανίστας ετοιμάζεσαι να φύγει από την πόλη, για να αποφύγει μία μονομαχία, λαμβάνει ένα γράμμα από μία άγνωστη γυναίκα. Μόνο που τούτη η γυναίκα δεν είναι εντελώς άγνωστη, αλλά αυτή που του είχε κυριεύσει το μυαλό του τόσα χρόνια.
Διψασμένος για Hδονή (1950).
«Γεννήθηκα όταν με φίλησε, πέθανα όταν με άφησε, έζησα λίγες βδομάδες ενώ μ’ αγαπούσε». Ένας σεναριογράφος είναι ένοχος για ένα φόνο εξαιτίας του βίαιου χαρακτήρα του. Η αγαπημένη του, που στην αρχή τον εμπιστευόταν, αρχίζει να αμφιβάλει και να τρομοκρατείται από την ευέξαπτη συμπεριφορά του, νομίζοντας ότι θα την βλάψει. Έρωτας σε βίαιη και σκοτεινή ατμόσφαιρα του φιλμ νουάρ. Έρωτας καταδικασμένος, όπως και η παραμικρή πιθανότητα ευτυχίας των δύο αντι-ηρώων.
Ασανσέρ για Δολοφόνους (1958).
«Δέκα, είκοσι χρόνια. Δεν ήμουν επιεικής. Ξέρω ότι σ’ αγαπούσα. Δεν σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου. Θα είμαι γριά από εδώ και μπρος. Αλλά θα είμαστε μαζί, κάπου ενωμένοι. Βλέπεις ότι δεν μπορούν να μας χωρίζουν» O Ζυλιέν δολοφονεί το αφεντικό του μετά από συνεννόηση με την γυναίκα του, που διατηρεί κρυφή σχέση. Όμως, στο τόπο του εγκλήματος ξεχνά το αποδεικτικό στοιχείο του φόνου του. Καθώς, επιστρέφει να το πάρει, ένα ζευγάρι νέων κλέβει το αμάξι του, δίνοντας στα πράγματα νέα τροπή. Όλα αυτά, την ίδια ώρα, που η αγαπημένη του τριγυρνά στου δρόμους του Παρισιού διερωτώμενη τι έχει συμβεί. Απόλυτα ερωτική διάθεση σε ένα φιλμ με σκοτεινή και απειλητική ατμόσφαιρα, υπό τον υποβλητικό ήχο της jazz του Μάιλς Ντέιβις.
Πηγή εικόνας εξωφύλλου:https://www.flickr.com/photos/53878168@N02/4985926611.
