Ανασφάλειά μου όλα…

Γεια σας και καλώς ορίσατε σε ένα ακόμη άρθρο μου. Πως είστε; Από ανασφάλεια, πως πάτε; Είστε και εσείς ανασφαλείς; Τρώτε και εσείς, νύχια, δέρμα, πετσάκια, κάθε φορά που δεν είστε σίγουροι για τον εαυτό σας; Αν ναι, θα σας μιλήσω για τη ζωή μου… Είμαι η Ηλιάνα και είμαι ανασφαλής και αυτό με πονάει. Το παλεύω να το αλλάξω, με νύχια και με δόντια. Αν ποτέ το καταπολεμήσω 100% θα βγω να κάνω πάρτι.

Παιδική ηλικία και ανασφάλεια

Οι ανασφάλειες μου, ξεκίνησαν κάπου στη παιδική ηλικία, καθώς ήμουν δημοτικό και είχα αρχίσει τη ρυθμική γυμναστική. Ήμουν ενθουσιασμένη, το ομολογώ. Έλα μου όμως, που δεν ήμουν και από τα πιο αδύνατα κοριτσάκια… Μία σκηνή, που δε θα ξεχάσω ποτέ, είναι η φάτσα της γυναίκας που μου έκανε μάθημα, όταν με ρώτησε τι νούμερο μπλούζας φοράω. Απαντάω Medium και τη βλέπω, να μου γυρίζει με βλέμμα όλο απορία: «Μήπως είναι το Large και το μπερδεύεις;» Σας το ορκίζομαι, το θυμάμαι σαν χθες. Η απάντηση της μου στοίχισε και με σημάδεψε. Από τότε είπα στον εαυτό μου: «θα χάσεις κιλά θες δεν θες, ώστε να μη ξανέχεις παρόμοια συζήτηση και να μη τύχει να κοιτάξεις τη κοιλιά σου, που έκανε τις ωραίες δίπλες (δυστυχώς όχι Χριστουγεννιάτικες) όταν κάνεις ζέσταμα».

Έχω υψηλή μυωπία. Φοράω γυαλιά και θεωρώ τους φακούς επαφής μία από τις καλύτερες ανακαλύψεις – καινοτομίες. Τους λατρεύω, το ομολογώ! Θυμάμαι, τη πρώτη φορά που εμφανίστηκα με γυαλιά, στη τρίτη δημοτικού και μια κοπέλα από τη τάξη μου, που ποτέ μου δε συμπάθησα ακόμα και όταν φτάσαμε στο λύκειο, να μου λέει: «Είσαι σαν το Μπαμπούλα Α.Ε!». Αν δεν το θυμάστε, μιλάμε για αυτό το γλυκύτατο πλάσμα:

Τότε με πείραξε, ασχέτως αν ήταν ένας από τους αγαπημένους μου παιδικούς ήρωες. Μεγαλώνοντας και ενώ κάποιες φορές το σκέφτομαι (και αυτό) αναρωτιέμαι, γιατί να μου το πει αυτό και τι άσχημο έχει ο χαρακτήρας και η εμφάνιση του ήρωα (είναι μπλε, το αγαπημένο μου χρώμα). Μήπως μου το είπε για κομπλιμέντο;

Ενηλικίωση και ανασφάλεια

Φτάνοντας στην ηλικία των 18, αποφασίζω να δώσω τη πρώτη μου συνέντευξη για αεροσυνοδός. Το ανακοίνωσα στη τότε μου σχέση και επειδή εμένα η εφηβική ακμή αποφάσισε να βγει, αφότου δώσω πανελλήνιες ( έλεος), γύρισε και μου είπε: «Μα καλά, έχεις σπυράκια. Πως θα σε πάρουν; Οι γυναίκες αεροσυνοδοί είναι αψεγάδιαστες…». Άλλο ένα γερό χτύπημα. Για την ιστορία, έδωσα δύο χρόνια μετά, σύνολο τέσσερις φορές στην ως τώρα ζωή μου, αλλά δε κόπηκα λόγω εμφάνισης… Κόπηκα, επειδή κεκέδιζα από άγχος όταν ομιλούσα την αγγλική γλώσσα και η προφορά μου πλησίαζε του Αλέξη Τσίπρα.

Ως μια τάχα δήθεν μου σοφή κουκουβάγια, έχω να σας πω το εξής: Κανείς δεν είναι τέλειος και το τέλειο δεν υπάρχει. Όλοι έχουμε ελαττώματα και καλό είναι να τα αγκαλιάζουμε και να τα αποδεχόμαστε. Η ανασφάλεια είναι ο πιο ύπουλος εχθρός και, αν είχες μορφή, θα ήταν έτσι:

Ύπουλη, μαύρη από το κακό της, έτοιμη να κατασπαράξει εσένα και το ηθικό σου…

Έχω κάνει πολλά λάθη και έχω πει λόγια, που δε τα εννοούσα, εξαιτίας της. Τη φοβάμαι και τη τρέμω και όταν τη νιώθω να με αγγίζει, πανικοβάλλομαι. Ασχέτως, αν υπήρξαν άτομα, που ήθελαν να μου δημιουργήσουν ανασφάλειες, φταίω εγώ, που τους το επέτρεψα!Φταίω εγώ, που αμφέβαλα για τον εαυτό μου και με χαντάκωσα, όταν άκουσα ότι δε μπορώ να τα καταφέρω. Φταίω εγώ, που υπήρξαν στιγμές, να πιστεύσω ότι, δεν αξίζω…

Θα σου πω κάτι, που το ακούς παντού και συνέχεια… Αγάπα τον εαυτό σου, όσο δύσκολο και αν είναι. Με τον εαυτό σου γεννιέσαι και με τον εαυτό σου πεθαίνεις.

Φιλιά πολλά, η -ελπίζει- πρώην ανασφαλής…

See you…

Παρόμοια άρθρα

• Πώς γεννιούνται οι αναμνήσεις;
• Τα απλά είναι και τα πιο σημαντικά
• Αντικείμενα καθημερινής χρήσης: πόσο συχνά πρέπει να πλένονται;

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project