A Silent Voice (Koe no Katachi), το άνιμε που αδημονούσαμε να παρακολουθήσουμε και όντας ακόμα πιο ιδιαίτερο από τις αρχικές μας προσδοκίες, δεν απογοήτευσε.
Βασισμένο στο ομότιτλο μάνγκα της Yoshitoki Ooima, το Κοe no Katachi ακολουθεί την κωφάλαλη Nishimiya Shoko όταν εγγράφεται σε νέο σχολείο. Εκεί πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού από κάποιους από τους συμμαθητές της, κυρίως από τον Ishida Shouya. Όταν αναγκάζεται να μεταφερθεί σε άλλο σχολείο, όλοι κατηγορούν τον Ishida με αποτέλεσμα να τον περιθωριοποιήσουν και να πέσει και αυτός θύμα bullying. Kάποια χρόνια αργότερα οι δρόμοι του Ishida και της Nishimiya ξανασυναντιούνται…
Το Α Silent Voice δεν επικεντρώνεται τόσο στην Nishimiya και πώς αντιμετωπίζει την αναπηρία της όπως περιμέναμε να δούμε, αλλά περισσότερο στην ζωή του αγοριού και του ψυχολογικού του κόσμου. Ούτε το ρομαντικό στοιχείο φαίνεται να κυριαρχεί που αν και υπάρχει, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Αντιθέτως, μας παρουσιάζεται μια ιστορία που εισχωρεί σε σοβαρά και ώριμα ζητήματα που αποσχολούν τους νεαρούς ενήλικες μέσα στην κοινωνία. To κοινωνικό άγχος, η διαφορετικότητα, η ανάγκη αποδοχής από το περίγυρο σου, οι τάσεις αυτοκτονίας και η βία στα σχολεία είναι μερικά από τα σημαντικά θέματα που πραγματεύεται, αποκαλύπτοντας την πλευρά του θύματος, αλλά και του θύτη. Αυτό που φαίνεται να απασχολεί περισσότερο την ταινία είναι η αίσθηση του εαυτού, πως για να μπορέσεις να αποκαλυφθείς ξανά στον κόσμο πρέπει να σταματήσεις να τον μισείς, να τον αποδεχτείς, να ξεπεράσεις τις τύψεις και τις ανασφάλειες που σε κατακλύζουν, να διορθώσεις τα λάθη σου και να βρεις φίλους άξιους να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί τους.
Οι Nishimiya και Ishida παρουσιάζονται ολοκληρωμένοι, με τις ανησυχίες τους και την εξέλιξη τους κατά την διάρκεια της ταινίας να είναι εμφανής, αγγίζοντας τον θεατή. Ένα παράπονο που εκφράζουν όσοι έχουν διαβάσει το μάνγκα είναι πως οι δεύτεροι χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται όπως τους έχει γράψει η Yoshitoki Ooima. Δυστυχώς όμως είναι απόλυτα λογικό να μην μπορούν να χωρέσουν όλες η λεπτομέρεις του μάνγκα σε ένα δίωρο άνιμε.
Το animation είναι φανταστικό με την μουσική να πλαισιώνει άριστα την ιστορία. Η voice actor για τον χαρακτήρα της Nishimiya, Saori Hayami κάνει μια εξαιρετική δουλειά στην αιχμαλώτιση του χαρακτήρα της. Ξεχωριστή είναι και η σκηνοθεσία της Naoko Yamada που πραγματοποιεί μια απροσδόκητη χρήση της εικόνας, όπως τα πλάνα από τα γόνατα και κάτω που αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια την οπτική γωνία των πρωταγωνιστών και συντελούν σε έναν εναλλακτικό τρόπο θέασης του κόσμου.
Το Koe no Katachi έρχεται να καταρρίψει τα στερεότυπα που φαίνεται να κυριαρχούν για τον χώρο των άνιμε, όπως αυτό της “παιδικότητα” τους. Αποτελεί ένα πανέμορφο και συγκινητικό άνιμε για την εξιλέωση, την συγχώρεση, την φιλία και την ικανότητα του ανθρώπου να καλυτερεύει που αξίζει να παρακολουθήσετε ακόμα και αν δεν έχετε ξαναδεί στην ζωή σας άνιμε.
5
I just could not leave your web site before suggesting that I really enjoyed the standard info a person supply to your guests?
Is going to be back steadily to inspect new posts
Excellent beat ! I would like to apprentice while you amend your site, how can i subscribe for a weblog site?
The account helped me a applicable deal. I have been tiny bit acquainted of this your broadcast offered shiny clear concept
my web site; LOTTOUP
payday loan
buy viagra online
I always emailed this webpage post page to all my associates,
for the reason that if like to read it after that
my friends will too.
Currently it looks like Expression Engine is the top blogging platform
available right now. (from what I’ve read) Is that what you’re using on your blog?
Μια από τις ποιο αγαπημένες και υπέροχες ταινίες άνιμε που έχω δει. Μερικοί αδυνατούν να καταλάβουν τα συναισθήματα που μπορεί να σου προσφέρει- να σου μεταδώσει ένα άνιμε. Αυτά που εμένα μου προσφέρουν τα ανιμε είναι πολλά και δεν περιγράφονται με λόγια. Γτ σε αυτά βρίσκω κάτι που σε άλλες ταινίες η σειρές δεν μπορώ να βρω, ούτε και να μου μεταδώσουν τα κατάλληλα συναισθήματα. Τα άνιμε είναι τέχνη !!!! Και αυτό κάποιοι δεν το καταλαβενουν. Θεωρούν τα άνιμε παιδικά και ότι είναι για παιδιά και μόνο, αδυνατούν να καταλάβουν ότι περιέχουν δεκάδες καταστάσεις. Ότι τα άνιμε δεν είναι απαραίτητα για παιδιά,καθώς μπορεί να περιέχουν και ενήλικο περιεχόμενο. Είναι τοσο κλειστομυαλοι κάποιοι.Τα άνιμε είναι τέχνη είναι έμπνευση είναι αριστούργημα,όπως αυτή εδώ η ταινία, όπως και κάποιες άλλες που έχω αγαπήσει πολύ
…όπως την ταινια your name η την ταινία Grave of Fireflies. Είναι από τις καλύτερες που έχω δει ποτέ….όπως και άλλες ταινίες.
Excellent blog you have here but I was wanting to know
if you knew of any discussion boards that cover the same topics talked about in this article?
I’d really like to be a part of online community where I can get responses from
other experienced people that share the same interest. If you have any suggestions, please let me know.
Bless you!
Wonderful beat ! I wish to apprentice while you amend your web site,
how can i subscribe for a weblog web site?
The account aided me a appropriate deal. I have been a little bit familiar of this your broadcast offered vibrant clear concept
I was recommended this website via my cousin. I
am not positive whether this post is written by way of him as
nobody else understand such distinctive about
my problem. You are wonderful! Thanks!