Όλοι μας μπορεί να έχουμε συμπεριφερθεί, ορισμένες φορές, πολύ άσχημα ακόμα και σε πρόσωπα που αγαπούμε πολύ. Αυτό αποτελεί μέρος της ανθρώπινης φύσης μας που οφείλουμε να διαχειριστούμε με τρόπο ώστε να νιώσουμε, τελικά, καλά τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και αυτοί που γίνονται αποδέκτες. Ο απλούστερος τρόπος συμφιλίωσης είναι να ζητήσουμε μια ειλικρινή συγνώμη από το άτομο που πλήξαμε. Ο καθένας, όμως, που βρέθηκε στη δύσκολη θέση αυτού που έχει πληγωθεί από έναν πολύ καλό φίλο, συγγενή, ερωτικό σύντροφο κ.τ.λ., γνωρίζει πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να συγχωρήσει το άτομο αυτό.
Πότε είναι εφικτή η συγχώρεση;
Έχει αποδειχθεί πως η ικανότητά μας να συγχωρούμε σχετίζεται άμεσα, εκτός από τις προσωπικές ηθικές μας αρχές, και με την προσωπική μας αίσθηση για το αν ζούμε ή όχι σε έναν κόσμο δίκαιο ή σε μια κοινωνία δικαίου. Η πεποίθησή μας, δηλαδή, πως ζούμε σε ένα περιβάλλον δικαίου σε συνδυασμό φυσικά με τις βασικές μας αρχές, μας διευκολύνουν να συγχωρούμε, ενώ ισχύει και το αντίθετο.
Τι καταφέρνουμε μόλις γίνεται η πράξη;
Είναι βεβαίως καλό να συγχωρούμε και μπορούμε να συγχωρούμε τα πάντα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι, όμως, να καταφέρει το θύμα να βιώσει πρώτα τα δύσκολα αισθήματα οργής, πικρίας, λύπης και εκδικητικότητας που το διακατέχουν απέναντι στο θύτη. Αυτό ενδεχομένως δεν σημαίνει πως το θύμα ξεχνά ή επιτρέπει την επανάληψη παρόμοιων ενεργειών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η συγχώρεση να είναι πλήρης γιατί μόνο σε αυτήν την περίπτωση δημιουργείται εντός μας μια πραγματική αίσθηση λύτρωσης, ελευθερίας και αυτοεκτίμησης.
Τι υποστηρίζει η αντίθετη πλευρά;
Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που ισχυρίζονται πως δεν είναι δυνατόν, αλλά και ούτε απαραίτητο, να συγχωρούμε τους πάντες και τα πάντα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν σημαίνει πως δεν είναι απαραίτητο να συμφιλιωνόμαστε κάποια στιγμή με την κατάσταση που μας έχει πληγώσει ή που εξακολουθεί να μας πληγώνει.
Η συγχώρεση απαιτεί χρόνο;
Κάθε πληγή, σωματική ή ψυχική, χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί πλήρως. Το ίδιο ισχύει και για τη συγχώρεση μιας πράξης που έχει πληγώσει πολύ. Η συγχώρεση είναι μια απόφαση που ωριμάζει σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Ο χρόνος που χρειάζεται κάποιος μέχρι να μπορέσει να συγχωρέσει ουσιαστικά ποικίλει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ψυχική του ωριμότητα, η σοβαρότητα και οι συνέπειες των όσων έχει υποστεί, και, κυρίως, αν δείχνει σημάδια ειλικρινούς μεταμέλειας απέναντι σε αυτόν που έχει βλάψει.
Τι συμπεραίνουμε;
Με άλλα λόγια, το να ζητούμε συγνώμη, αλλά και το να συγχωρούμε αυτούς που μας έβλαψαν σοβαρά, δεν θα πρέπει να αποτελεί απαίτηση. Ούτε, όμως, και η αδυναμία ή η δυσκολία να το κάνουμε να θεωρείται απαραίτητα και ως έλλειψη συναισθηματικής γενναιοδωρίας ή έκφραση εγωισμού. Εάν δεν καταφέρουμε να συγχωρέσουμε, υπάρχει κίνδυνος συσσώρευσης τόσο μεγάλης πίκρας και θυμού μέσα μας που μπορεί να οδηγήσει, τελικά, στο να μην τολμούμε στη συνέχεια να δημιουργήσουμε στενές σχέσεις εμπιστοσύνης με άλλους. Η συγχώρεση βοηθάει στο να αφήσουμε πίσω μας οδυνηρά συναισθήματα και να λυτρωθούμε από το δυσβάσταχτο πολλές φορές βάρος τους, να μπορέσουμε να εμπιστευθούμε και πάλι τους άλλους και να επενδύσουμε, στις σχέσεις μας μαζί τους.
photo link
https://www.google.gr/search?q=%CF%83%CF%85%CE%B3%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B7&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiv_Laa0NPUAhWF0hoKHfXlD2wQ_AUIBigB&biw=1366&bih=662#imgrc=5A5suhPhIve4oM:
