Ο μινιμαλισμός , μια έννοια που δεσπόζει σήμερα, ένα κίνημα που κυριαρχεί σε ποικίλα πεδία των τεχνών και της καθημερινότητας, εισάγοντας την αφαιρετική αισθητική. Συνιστάται και ως ‘Art minimal’, δηλαδή η τέχνη του ελάχιστου και έτσι πυκνώνεται όλη η ουσία του ρεύματος. Πρόκειται για μια σύνθετη κατάσταση αξιακής κρίσης, απόρριψης του περιττού, απαλλαγής από τη διάσπαση και τον κατακερματισμό της εποχής. Και τώρα ο μινιμαλισμός είναι πιο επίκαιρος παρά ποτέ!
Με μια σύντομη αναδρομή, οι απαρχές του όρου βρίσκονται στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 60. Είναι ένα από τα πολλά καλλιτεχνικά κινήματα που αναδύθηκαν μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Έχει τις ρίζες του στον κονστρουκτιβισμό και το σουρεαλισμό, ενώ βρίσκεται στον αντίποδα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού των μέσων του περασμένου αιώνα. Μια αφαιρετική τάση, λατρεία του ελάχιστου, που κινήθηκε τότε περισσότερο στους χώρους των εικαστικών και της μουσικής. Για τη γλυπτική σημαίνει την απόρριψη περιττών στοιχείων, με την ταυτόχρονη χρήση γεωμετρικών δομών και την εισαγωγή ρηξικέλευθων (ιδίως για τα 60’ς) industrial, βιομηχανικών υφών. Χρησιμοποιήθηκαν ριζοσπαστικά για τη γλυπτική υλικά όπως το ατσάλι, ο υαλοβάμβακας, το πλαστικό, ο μόλυβδος, ο χάλυβας. Συνθέτοντας μια τέχνη μοντέρνα, χωρίς φορτία. Μια λιτή και αυστηρή γλυπτική. Ως προς τη ζωγραφική, ο μινιμαλισμός συνεχίζει την παράδοση της τέχνης της γεωμετρικής αφαίρεσης των αρχών του 20ου αιώνα. Η μινιμαλιστική μουσική (minimalistic music), θα μπορούσε να θεωρηθεί παρακλάδι της πειραματικής downtown των 60’ στις ΗΠΑ. Βασίζεται στη λεγόμενη διατονική αρμονία που χαρακτηρίζεται από στασιμότητα, δηλαδή δημιουργεί την εντύπωση μιας έντονης συνοδείας που δημιουργείται με την επανάληψη ή έστω με πολύ στοιχειώδη μετασχηματισμό σταδιακών μουσικών μοτίβων. Όλο αυτό το ντελίριο, το συνονθύλευμα του τίποτα, της αρμονίας και της απόλυτης πολυτέλειας του ελάχιστου έρχεται στο σήμερα και εισβάλλει στη μοντέρνα τέχνη, στη γεωμετρία του χώρου, την αρχιτεκτονική, τη διακόσμηση εσωτερικών-εξωτερικών χώρων, τη μόδα, τη φωτογραφία και πολλά άλλα πεδία, καθώς και στην ίδια τη ζωή.
Ο μινιμαλισμός πιο επίκαιρος παρά ποτέ δίνει μια απάντηση στους ραγδαίους, επώδυνους ρυθμούς της καθημερινότητας. Γίνεται εργαλείο για να επιλύσουμε τα προβλήματα του σήμερα. Σε επίπεδο τρόπου ζωής (εξάλλου πεδίο αναφοράς είναι το lifestyle), η αφαίρεση απαλλάσσει από το άγχος, αφαιρεί το βάρος που δεν συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει. Η λιτότητα αφαιρεί τα φορτία του μαξιμαλισμού, των κοινωνιών της αφθονίας, της υλικής διαφθοράς, της κατάτμησης του ατόμου όπου συνθλίβεται το «εγώ» μέσα στις πλασματικές του ανάγκες. Η τέχνη του να μην ζεις με πράγματα που σου αποσπούν την προσοχή, είναι η οδός προς την ελευθερία. Και δεν πρόκειται για μια «φτωχή» λιτότητα αλλά για μια ζωή διανθισμένη από ότι πιο σημαντικό (σε επίπεδο προσωπικό και διαπροσωπικό: άτομα, αντικείμενα, δραστηριότητες, υποχρεώσεις). Ο μινιμαλισμός δίνει μια δυνατότητα επιλογής. Στη βάση του ο μινιμαλισμός είναι ένας πολυτελής τρόπος ζωής. Η επιλογή ως προς το «τι χρειάζεται» ; Ο καθένας είναι μια μεταφορά για το πόσα πολλά είναι! Ο μινιμαλιστικός τρόπος ζωής ορίζει εκ νέου τις αναλογίες του «είναι» και του « έχειν». Προσδίδει αξία, πληρότητα, ευτυχία. Εξάλλου αυτό είναι το νόημα της ύπαρξης, γιαυτό πασχίζουμε για την εσωτερική πληρότητα. Έτσι, ο μινιμαλισμός συνδέεται με τη ενσυνειδητότητα (mindfulness),το να αποδίδουμε αξία στην παρούσα στιγμή και να τη βιώνουμε στο έπακρο εξαντλώντας τη δυναμική της αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο.
Εν τέλει , ας απαλλαγούμε απ’ ότι δεν χρειαζόμαστε, απ’ ότι νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε για να ζήσουμε λίγο περισσότερο ελεύθεροι.
#minimalism#mindfulness#minimalistic.lifestyle#simplify#live.fully#less.is.more#appreciate#enjoy.the.present.moment#clear.your.mind
