Το Netflix πρωτομπήκε στο χώρο των σειρών με super heroes το 2015 με τον Daredevil και απο τότε δεν κοίταξε ποτέ ξανα πίσω . Γιατί να το κάνει άλλωστε; Στην εποχή μας οι ταινίες και οι σειρές με super heroes ανθίζουν , το ένα επιτυχημένο (ή μη) πρότζεκτ διαδέχεται το άλλο και η geek culture είναι πιo mainstream απο ποτέ . Μετά λοιπόν απο την αδιαμφισβήτητh επιτυχία του devil of hell’s Kitchen όπως αποκαλούν τον Daredevil , ακολούθησαν τη Jessica Jones , το Luke Cage και τώρα η τετραλογία αν μπορούσαμε να το πούμε έτσι ολοκληρώνεται με τον Iron Fist . Και όλα αυτά με το σκεπτικό ότι όλοι αυτοί οι ήρωες θα ενωθούν για μία και μόνη σειρά το The Defenders , απλά αυτές οι ξεχωριστές σειρές του κάθενος μας έδωσαν λίγη απο την προίστορια του ήρωα και διάφορα στοιχεία του χαρακτήρα του . Because that’s how Netflix rolls .
Να πω την αμαρτία μου δεν ήταν απο τις σειρές που περίμενα με αγωνία . Μπορεί να μην είχα δει καν τρέιλερ . Εντελώς τυχαία την είδα χθες και αποφάσισα να παρακολουθήσω μερικά επεισόδια . Και μπορώ να πω ότι το στόρυ παιδί που εξαφανίζεται σε αεροπορικό δυστύχημα στο οποίο πεθαίνουν οι παμπλουτοι γονείς του και μεγαλώνει κάτω απο την προστασία και τα πολεμικά διδάγματα μοναχών και ύστερα απο δεκαπέντε έτη επιστρέφει για να διεκδικήσει όλα όσα του ανήκουν και να ξαναβρεί τον εαυτό του δεν είναι τόσο κλισέ και κακό όπως φαίνεται .
Ο Danny Rand *λέγε με iron fist* που είναι αυτό το παιδί ήταν αρκετά καλός στο ρόλο αν και δεν κατάφερε να βγάλει το κάτι παραπάνω ώς συναίσθημα σαν χαρακτήρας , δε σε έκανε να δεθείς πλήρως μαζί του . Είχε ωραίες σκηνές και μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο σαν χαρακτήρας σε σχέση με τον Luke Cage , αλλά συνολικά μέτριος . Όπως και η Colleen που γενικά ήταν αδιάφορη και στις μεγάλες σκηνές της απέτυχε να λάμψει . Τα αδέρφια Meechum αντίθετα ήταν πολλοί καλοί στο να τους αντιπαθήσει ο θεατής , αν και η ιστορία του Ward είχε περισσότερα ups and downs σε σχέση με τη Joy . Ο Ward έδειξε απο την αρχή μέχρι το τέλος ότι σαν χαρακτήρας είναι καταπιεσμένος μέχρι και διαλυμένος απο την επιρροή του πατέρα του και έγινε φανερό ότι μόνο αν έφευγε μακρια του θα μπορούσε να ελευθερωθεί . Honorable mention στη Madame Gao που απο τον Daredevil ακόμα τράβαγε τη προσοχή , ο χαρακτήρας της είναι αρκετά καλοφτιαγμένος , είναι manipulative , έχει υπεραρεκτές γνώσεις ώστε να χειρίζεται το κάθε άτομο διαφορετικά ανάλογα την περίσταση και έχει ένα ας το θέσω αρχοντικό στυλ έτσι όπως παίζει , σου εμπνέει σεβασμό . Όπως κάθε φορά η νοσοκόμα – wannabe vigilante Claire εμφανίστηκε για να σώσει τον πληγωμένο ήρωα και να προσφέρει τις σοφές της γνώσεις και να ρίξει φαρμακερές ατάκες *αγαπώ*
Ο χαρακτήρας όμως που για εμένα έκλεψε την παράσταση ήταν ο Harold Meechum . Επέστρεψε απο τους νεκρούς με βοήθεια έναντι πληρωμής βεβαίως αλλά αυτό που δεν του είχαν πει είναι ότι ο άνθρωπος που επιστρέφει δεν είναι ο ίδιος με αυτόν που έφυγε . Αν και δε σου γεμίζει το μάτι με την πρώτη ματιά θα έρθεις αργά ή γρήγορα στο συμπέρασμα ότι ο Harold είναι απο τους πιο δυνατούς (σε θέματα mind-games , χειραγώγησης) χαρακτήρες της σειράς αλλά και game changer . Έχει έλεγχο αρκετών ατόμων και γνωρίζοντας διάφορα κομμάτια του παζλ μπορεί να χειραγωγήσει τους χαρακτήρες ανάλογα με το τι τον συμφέρει.
Η σειρά έχει αρκετή δράση όπως θα περίμενε κανείς άλλωστε απο μια σειρά υπερηρώων . Θα σε κάνει να πωρωθείς όπως έκανε και εμένα γιατί πάντα η μια ανατροπή διαδέχεται την άλλη οπότε σε κρατάει σε αγωνία για το τι θα γίνει στο επόμενο και πιστέψτε με ξέρω τι σας λέω τα είδα σε δύο μέρες και τα δεκατρία επεισόδια . Μου άρεσε πολύ η μουσική που συμβάδιζε με τις σκηνές αλλά δε μου άρεσαν μερικές υπερβολές του σεναρίου . Δε θα αναφερθώ σε αυτό γιατι περιλαμβάνει σπόιλερ . Μπορώ να πω σα σειρά ήταν καλή και αρκετά βίαιη και σκοτεινή σε σημεία ενω παρουσιαζόταν ως πιο light σε σχέση με τα μεγάλα αδέρφια του Daredevil , Jessica Jones , Luke Cage . Σε αυτό που απέτυχε για μένα ήταν να δημιουργήσει πράγματα που σεναριακά δεν ήταν πιθανά όπως το ρομάντζο του Ντάνι . Είναι αυτό που λέμε και στο χωριό μου stop trying that hard . Αν δε σου βγαίνει κάτι το αφηνείς stop kicking a dead horse είναι άσκοπο . Συνολικά μπορώ να πω ότι είναι διασκεδαστική σειρά με ωραίες μάχες αλλά όχι τίποτα σπουδαίο , θα σε κάνει να θέλεις να τη δεις αλλά εν τέλει δε θα σου λείψει μόλις την ολοκληρώσεις .
