Το νέο βιβλίο του Πασχάλη Πράντζιου με τίτλο «Τριάντα έξι ώρες βροχής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που βασίζεται στον μύθο του έρωτα της Φαίδρας με τον γιο του άντρα της, Θησέα, τον Ιππόλυτο. Ο συγγραφέας μεταφέρει τα βασικά πρόσωπα του μύθου στην σύγχρονη πραγματικότητα, με ήρωες καθημερινούς, με σκοπό να αναδείξει τη δύναμη του έρωτα που δεν δέχεται περιορισμούς και εμπόδια, ένα διαχρονικό ζήτημα.
Ο Θησέας και η Φαίδρα συναντιούνται και γνωρίζονται ένα σαββατοκύριακο σε κάποια ορεινή περιοχή αφού είναι και οι δύο καλεσμένοι μιας κοινής τους γνωστής. Εκεί γίνονται ζευγάρι, η σχέση που αναπτύσσεται κρατά όσο και η βροχή, τριάντα έξι ώρες. Μοναδική ανάμνηση των όσων έζησαν αποτελεί η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος από τη βροχή.
Σιγοβρέχει.
―Ξημερώνει…
―Σ’ αγαπώ.
―Σςςςςςςςς.
―Εσύ δεν μ’ αγαπάς;
―Θα σ’ αγαπώ κάθε που το χώμα θα μυρίζει βροχή.
Ξεκίνησε βροχή. Έβρεχε ασταμάτητα. Τριάντα έξι ώρες βροχής. Αλλιώτικης βροχής. Όχι σαν εκείνη που είχε ενώσει κάποτε τη Φαίδρα με τον Θησέα. Ήταν άλλη βροχή αυτή. Τριάντα έξι ώρες βροχής, τριάντα έξι ώρες ενοχής.
Είκοσι χρόνια μετά οι δρόμοι τους θα ξανασυναντηθούν. Η Φαίδρα έχει πλέον το δικό της αρχιτεκτονικό γραφείο και μετά από έναν αποτυχημένο γάμο βιώνει την ανασφάλεια και την μοναξιά. Ο Θησέας είναι πλέον καταξιωμένος καθηγητής, ζει μαζί με τον γιο του, μετά τον χαμό της γυναίκας του. Τότε αποφασίζουν να παντρευτούν. Γρήγορα όμως η Φαίδρα θα συνειδητοποιήσει πως τα συναισθήματα και ο έρωτας που έζησαν τότε, δεν υπάρχει πια. Ο Θησέας δεν νοιάζεται για τις πραγματικές της ανάγκες και νιώθει μόνη.
Η Φαίδρα και ο Ιππόλυτος ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Κάτι που θα πλημμυρίσει την Φαίδρα σκέψεις και ανησυχίες σχετικά με τον αν ο έρωτας τους συμφωνεί με την ηθική. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας διαδραματίζουν ο γέρος Μένης (κηπουρός στη βίλα) που δείχνει την αγάπη και την πατρική του στοργή στον Ιππόλυτο, τον συμβουλεύει και η Άρια που είναι ζευγάρι με τον Ιππόλυτο από μικρή ηλικία.
Οι αριστουργηματικοί διάλογοι διατηρούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο συγγραφέας επιτυγχάνει μέσω της ρεαλιστικής του περιγραφής να δώσει στον έρωτα έναν ορισμό και να προβάλλει τη σημαντική του θέση στην ζωή μας καθώς υπερβαίνει οποιοδήποτε ηθικό κανόνα που έχουμε επινοήσει ως κοινωνία. Παράλληλα, γίνεται σαφές πως κανείς δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με το τι ορίζει η μοίρα του. Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον έρωτα.
«Αν ο άνθρωπος πάψει να ερωτεύεται, θα πεθάνει. Ο έρωτας είναι αθώος, οι άνθρωποι είναι ενοχικοί. Αθώος, γιατί όταν απουσιάζει από την ανθρώπινη ψυχή, αυτή θρηνεί καθώς νιώθει άδεια. Γιατί κάνει τη ζωή να μοιάζει μεγαλύτερη, να φαίνεται ότι διαρκεί περισσότερο. Γι΄ αυτό, ενοχοποιώντας τον έρωτα κατά βάση ενοχοποιούμε την ίδια τη ζωή, την ίδια τη φύση.»
O Πασχάλης Πράντζιος γεννήθηκε στην Ανάβρα Καρδίτσας το 1971 και εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2006. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., εργάζεται ως φιλόλογος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα συνεχίζει τις σπουδές του στο μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Θεάτρου του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (Α.Π.ΚΥ.), με ειδίκευση στην Επιβίωση του Αρχαίου Δράματος. Παράλληλα με τη μυθιστοριογραφία ασχολείται με τη θεωρία λογοτεχνίας και θεάτρου, δημοσιεύοντας άρθρα και μελέτες του σε περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Το Τριάντα έξι ώρες βροχής είναι το έκτο μυθιστόρημά του.
