Το 2009 στο Μεξικό ο ποδοσφαιριστής Σαλβαδόρ Καμπάνας δέχθηκε πυροβολισμό στο κεφάλι από έναν φίλο του, ο οποίος τύγχανε να είναι και φίλος του «Μπάρμπι», του μεγαλύτερου, δηλαδή, βαρόνου ναρκωτικών της χώρας. Ευτυχώς, όμως, η ιστορία είχε αίσιο τέλος μιας και ο ποδοσφαιριστής κατάφερε να παραμείνει στην ζωή ακόμη κι αν αυτή θα ήταν πλέον διαφορετική. «Δεν κρατάω κακία στο άτομο που με πυροβόλησε. Όπως φανέρωσε η μετέπειτα κατάστασή μου, η πρώην γυναίκα μου ήταν μαζί μου για τα λεφτά, μου πήρε τα πάντα, ενώ εγώ χαροπάλευα στο νοσοκομείο. Χωρίς χρήματα εξαφανίστηκαν αυτοί που έλεγαν πως είναι φίλοι μου. Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι ζωντανός…Μου λείπει το ποδόσφαιρο.» Αυτά είναι τα λόγια του Σαλβαδόρ Καμπάνας.
Διαβάζοντας το παραπάνω περιστατικό αλλά και την δήλωση του ποδοσφαιριστή αναρωτιέμαι… Αναρωτιέμαι ποια είναι η δύναμη των ανθρώπινων κινήτρων και κατά πόσο μπορούμε να είμαστε, ποτέ, σίγουροι για τους ανθρώπους που επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας. Λένε ότι οι φίλοι, είναι η οικογένεια που διαλέγουμε και ασπάζομαι αυτή την άποψη. Είναι σπουδαίο πράγμα η φιλία, ένας ψυχικός δεσμός που δεν οφείλει την ύπαρξη του αποκλειστικά στην συγγένεια, αλλά στην προσωπική επιλογή.
Το να δημιουργήσουμε μια γνωριμία που μπορεί να εξελιχθεί σε φιλία δεν είναι δύσκολο. Η διατήρηση, όμως, μιας ανθεκτικής φιλικής σχέσης απαιτεί προσπάθεια και χρόνο. Μόνο με το πέρασμα το
υ καιρού μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι άνθρωποι ταιριάζουν με τη νοοτροπία και τα «θέλω» μας και αν ο δεσμός που έχουμε αναπτύξει μαζί τους είναι δυνατός. Βέβαια, συχνά, τυγχάνει να είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες από κάποιους φίλους μας, χωρίς αυτό να αναιρεί το γεγονός πως μας ενώνει ένας κοινός άξονας, οι εμπειρίες και μια κοινή θέαση των πραγμάτων. Γιατί δεν είναι λίγο να βιώνουμε σημαντικές στιγμές της ζωής μας, είτε χαρούμενες είτε στενάχωρες, με άλλους ανθρώπους. Μάλιστα, εκείνοι που καταφέρνουν να στέκονται δίπλα μας στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας, αμέσως, ξεχωρίζουν για μας. Γιατί στην χαρά μας οι περισσότεροι μπορούν να είναι μαζί μας, ενώ στα δύσκολα, εκεί που αρχίζουμε να χάνουμε τον εαυτό μας, εκεί που αδυνατούμε να πάμε παρακάτω, λίγοι καταφέρνουν να μένουν κοντά μας και να μας στηρίζουν, δίνοντας μας δύναμη και πιστεύοντας σε μας. Είναι αυτό που λέμε ότι κάποιες φιλίες είναι δοκιμασμένες…δοκιμασμένες στον χρόνο και τις δυσκολίες.
Αν μπορούσα να επιλέξω δυο χαρακτηριστικά που κάνουν μια φιλία ξεχωριστή, τότε αυτά είναι σίγουρα η αγάπη και η ειλικρίνεια. Αγάπη γιατί, όσο κλισέ και να ακούγεται, είναι από τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορούμε να νιώσουμε ως άνθρωποι, είναι η πηγή της επιθυμίας μας να είναι οι άλλοι καλά και του φόβου μας μήπως κάποια μέρα τους χάσουμε από την ζωή μας. Ειλικρίνεια γιατί μόνο όταν είμαστε ο εαυτός μας μπορούν και οι άλλοι να μας αγαπήσουν πραγματικά, το προσποιητό είναι κάτι ανούσιο που δεν επιτρέπει την δημιουργία γερών θεμελίων στις ανθρώπινες σχέσεις. Και δεν πιστεύω ότι είναι πάντα εύκολη η ειλικρίνεια. Πολλές φορές όλοι μας σκεφτόμαστε πως στην προσπάθειά μας να είμαστε ειλικρινείς, ίσως, πληγώσουμε ή θυμώσουμε αυτόν που τόσο αγαπάμε. Όμως, θεωρώ πως όταν θέλουμε το καλό του άλλου είναι προτιμότερο να έρθουμε σε μια αντιπαράθεση μαζί του παρά να εθελοτυφλούμε. Μόνο όντας ειλικρινείς με τον εαυτό μας μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς και με τους γύρω μας. Άλλωστε, όπως φάνηκε και από την ιστορία του Σαλβαδόρ Καμπάνας, από όλες τις καταστάσεις με τις οποίες καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι στην ζωή, στο τέλος κάτι παίρνουμε.
Ο τρόπος που ορίζω εγώ την φιλία δεν είναι απόλυτος και ούτε καθολικά αποδεκτός. Κι αυτό γιατί όλοι είμαστε 
διαφορετικοί και έχουμε διαφορετικές απαιτήσεις, ή καλύτερα, προσδοκίες από τους γύρω μας, όπως έχουν και εκείνοι από εμάς. Δεν υπάρχει κάτι «στάνταρ». Στη ζωή τίποτα δεν είναι σίγουρο. Εδώ, πολλές φορές, αμφιβάλλουμε και για εμάς τους ίδιους, για τα θέλω και τα όριά μας. Επομένως – ναι δεν λέω – να είμαστε επιφυλακτικοί αλλά χωρίς να φοβόμαστε να εμπιστευτούμε τους ανθρώπους. Διότι γνωρίζοντάς τους, γνωρίζουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αν υπάρχει κάτι για το οποίο είμαι βέβαιη, τότε αυτό είναι η αξία της φιλίας. Ένα από τα ομορφότερα δώρα της ζωής είναι οι φίλοι.
