Η ζωή είναι πιο απρόβλεπτη απ΄όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Συμβαίνουν αναποδιές, έρχονται δυσκολίες και γενικά καταστάσεις που είναι αδύνατον να τις διευθετήσουμε. Τις περισσότερες από αυτές τις φορές, δυστυχώς κρατάμε μέσα μας οποιοδήποτε συναίσθημα και εσωτερικεύουμε την οργή, τον θυμό, τον έρωτα, τη στεναχώρια και γενικά τον λόγο που γεννά το πρόβλημα. Ποιοι είναι όμως οι συνηθέστεροι λόγοι και αιτίες που μας τοποθετούν σε αυτή τη ψυχοφθόρα διαδικασία;
1) Η απώλεια
Η απώλεια αγαπημένων μας προσώπων, μας καθιστά μοναχικούς, έως και αντικοινωνικούς. Όταν δεν υπάρχουν δίπλα μας τα άτομα που αποτέλεσαν στήριγμα, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, είναι λογικό να μη μπορούμε να εκφράσουμε τον εαυτό μας όπως θα θέλαμε, με αποτέλεσμα να καταπιέζουμε ότι νιώθουμε, ότι θέλουμε να πούμε. Το πιο δύσκολο, βέβαια, είναι όταν η απώλεια συνδέεται με το πένθος.
2) Ο φόβος
Ο φόβος, δυστυχώς, έχει πολλά πρόσωπα, όπως ο φόβος της απόρριψης, ο φόβος της σύγκρουσης κ.α. Από την πιο μικρή μας ηλικία, υπάρχει αυτή η “αίσθηση του φόβου” που μας περιορίζει από καταστάσεις που θα θέλαμε να ζήσουμε. Τις περισσότερες φορές, όταν φοβόμαστε, λέμε ψέματα στον εαυτό μας, αλλά και στους ανθρώπους γύρω μας, με αποτέλεσμα να κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας, να κρυβόμαστε από τα συναισθήματα μας.
3) Η κοινωνία
Δυστυχώς η ζωή που ζούμε είναι γεμάτη από λέξεις “κλισέ” όπως “μη”, “δεν”, “πρέπει”! Ως συνήθως αυτές τις τόσο αρνητικές λέξεις τις ορίζουν τα κοινωνικά στερεότυπα. Λόγου χάρη, οι άνδρες δε πρέπει να είναι τόσο συναισθηματικοί όσο είναι οι γυναίκες. Στη προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν πολλά αρσενικά που φοβούνται να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, μόνο και μόνο γιατί δεν αρμόζει στην εκάστοτε κοινωνία. Πάντα και παντού, η κοινωνία φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε συναισθηματικούς αναγκασμούς.
4) Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Οι περισσότεροι από εμάς δεν εκφραζόμαστε, γιατί απλά νομίζουμε πως δεν έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε. Ίσως πάλι θεωρούμε πως αν αποκαλύψουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα, θα αλλάξει η εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς. Αυτή του είδους η καταπίεση, συμβαίνει στον εργασιακό χώρο.
5)Βασανισμός του ευατού μας
Ο συναισθηματικός βασανισμός που οι ίδιοι αναγκάζουμε στον εαυτό μας, συμβαίνει είτε από εγωισμό γιατί δε θέλουμε να δείξουμε τις αδυναμίες και τα συναισθήματα που τρέφουμε για άτομα που πιθανόν να μην αισθάνονται τα ανάλογα για εμάς, είτε από έλλειψη επικοινωνίας, η οποία μας καθιστά αδύναμους να εκφραστούμε.
Σε οποιαδήποτε απ΄τις παραπάνω περιπτώσεις, οφείλουμε να βρίσκουμε τρόπους να χειριζόμαστε τον συναισθηματικό μας κόσμο και όχι να κλεινόμαστε σε αυτόν.
